1 Gdy Salomon skończył się modlić, ogień zstąpił z niebios i pochłonął ofiarę całopalną i ofiary krwawe, a chwała Pana napełniła dom.
2 I kapłani nie mogli wejść do domu Pana, ponieważ chwała Pana wypełniała dom Pana. 3 Wszyscy Izraelici, widząc zstępujący ogień i chwałę Pana nad domem, upadli na twarze do ziemi na posadzkę, oddali pokłon i wielbili Pana, ponieważ jest dobry, bo Jego łaska trwa na wieki. 4 Król zaś i cały lud składali ofiary przed obliczem Pana.
5 A król Salomon złożył w ofierze: dwadzieścia dwa tysiące wołów, sto dwadzieścia tysięcy owiec. Tak król i cały lud poświęcili dom Boży. 6 Kapłani stali na swych stanowiskach, a lewici z instrumentami muzycznymi dla Pana, które sporządził król Dawid, aby uwielbiać Pana, bo Jego łaska trwa na wieki – tak wysławiał Go Dawid za ich pośrednictwem; kapłani zaś dęli w trąby naprzeciw nich, a cały Izrael stał.
7 I Salomon poświęcił środek dziedzińca, który był przed domem Pana, bo złożył tam ofiary całopalne i tłuszcz ofiar wspólnotowych, ponieważ ołtarz z brązu, który Salomon sporządził, nie mógł pomieścić ofiar całopalnych, ofiar pokarmowych i tłuszczów. 8 Salomon obchodził święto przez siedem dni, a z nim cały Izrael – bardzo wielkie zgromadzenie – od wejścia do Chamat aż do Potoku Egipskiego. 9 I ósmego dnia urządzili uroczyste zgromadzenie, ponieważ przez siedem dni obchodzono poświęcenie ołtarza, podobnie jak i święto przez siedem dni. 10 W dwudziestym trzecim dniu siódmego miesiąca król odprawił do namiotów lud radosny i będący dobrej myśli z powodu dobra, które Pan sprawił Dawidowi, Salomonowi i swemu ludowi, Izraelowi.
11 Tak ukończył Salomon dom Pana i dom królewski; zarówno to, jak i wszystko, co Salomon zamierzał wykonać w domu Pana i swoim domu, wykonał pomyślnie.
12 W nocy Pan ukazał się Salomonowi i powiedział do niego: Usłyszałem twoją modlitwę i wybrałem to miejsce dla siebie na dom ofiary. 13 Jeśli zamknę niebiosa i nie będzie deszczu, i jeśli rozkażę szarańczy, by spustoszyła ziemię, i jeśli poślę zarazę na Mój lud, 14 a Mój lud, nad którym wezwane zostało Moje imię, ukorzy się i będzie się modlić i Mnie szukać, i zawróci ze swoich złych dróg, to Ja wysłucham z niebios i przebaczę jego grzech, i uzdrowię jego ziemię. 15 Teraz Moje oczy będą otwarte, a uszy wrażliwe na modlitwę z tego miejsca. 16 Teraz bowiem wybrałem i uświęciłem ten dom, aby Moje imię było tam na wieki, a Moje oczy i Moje serce były tam przez wszystkie dni. 17 A teraz, jeżeli będziesz postępował wobec Mnie tak, jak postępował Dawid, twój ojciec, i działał zgodnie z tym wszystkim, co ci rozkazałem, i strzegł Moich przepisów i poleceń, 18 to utwierdzę tron twego królestwa, jak zapewniłem Dawida, twego ojca: Nie zostaniesz pozbawiony potomka rządzącego w Izraelu. 19 Lecz jeśli odwrócicie się i porzucicie Moje przepisy i przykazania, które wam dałem, i pójdziecie, aby służyć innym bogom i oddawać im pokłon, 20 to wykorzenię was z Mojej ziemi, którą wam dałem, a ten dom, który poświęciłem dla Mego imienia, usunę sprzed Mojego oblicza i uczynię przysłowiem i drwiną dla wszystkich ludów. 21 Wówczas ten dom, który był wyniosły, przerazi każdego przechodnia, który powie: DlaczegoPan postąpił w ten sposób z tą ziemią i z tym domem? 22 I odpowiedzą: Ponieważ porzucili Pana, Boga swych ojców, który wyprowadził ich z ziemi egipskiej, a oni uchwycili się innych bogów, kłaniali się im i służyli, dlatego ściągnął na nich całe to nieszczęście.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa