1 Dawid, stary i syty dni, uczynił Salomona, swego syna, królem nad Izraelem. 2 I zgromadził wszystkich książąt Izraela oraz kapłanów i lewitów. 3 Lewici mający ponad trzydzieści lat zostali policzeni, a liczba mężczyzn według spisu wynosiła trzydzieści osiem tysięcy. 4 Dwadzieścia cztery tysiące z nich nadzorowało pracę przy domu Pana, a sześć tysięcy było pisarzami i sędziami. 5 Było cztery tysiące odźwiernych i cztery tysiące wielbiących Pana na instrumentach, które król wykonał, by służyły do uwielbiania.
6 Dawid podzielił ich na zmiany, według pochodzenia od synów Lewiego: Gerszona, Kehata i Merariego.
7 Z Gerszonitów: Ladan i Szimei.
8 Trzej synowie Ladana: na czele Jechiel, potem Zetam i Joel.
9 Trzej synowie Szimeiego: Szelomit, Chaziel i Haran. Oto naczelnicy rodów Ladana.
10 Synowie Szimeiego: Jachat, Ziza, Jeusz i Beria: to czterej synowie Szimeiego. 11 Jachat na czele, Ziza drugi, lecz Jeusz i Beria nie mieli wielu synów i należeli z domem ojca do jednej zmiany.
12 Czterej synowie Kehata: Amram, Jishar, Chebron i Uzzjel.
13 Synowie Amrama: Aaron i Mojżesz. A Aaron został oddzielony, aby zawsze być poświęconym sprawom najświętszym – on i jego synowie – aby zawsze składać ofiary kadzielne przed obliczem Pana, aby Mu służyć i aby błogosławić w Jego imię na zawsze. 14 A synowie Mojżesza, męża Bożego, zostali nazwani plemieniem Lewiego.
15 Synowie Mojżesza: Gerszom i Eliezer.
16 Synowie Gerszoma z Szebuelem na czele. 17 Potomkowie Eliezera z Rechabiaszem na czele. I choć Eliezer nie miał innych synów, to synów Rechabiasza było bardzo wielu.
18 Synowie Jishara z Szelomitem na czele.
19 Synowie Chebrona: pierwszy – Jerijasz, drugi – Amariasz, trzeci – Jachazjel, czwarty – Jekameam.
20 Synowie Uzzjela: Mika – na czele, Jiszszijasz – drugi.
21 Synowie Merariego: Machli i Muszi. Synowie Machliego: Eleazar i Kisz. 22 Eleazar umarł, lecz nie miał synów, a jedynie córki, którymi zaopiekowali się synowie Kisza, ich bracia. 23 Trzej Synowie Musziego: Machli, Eder i Jeremot.
24 To są potomkowie Lewiego według ich rodów, mający ponad dwadzieścia lat, naczelnicy rodzin, zliczonych imiennie według wykazów, wykonujący prace przy służbie domu Pana od wieku dwudziestu lat wzwyż. 25 Dawid bowiem powiedział: Pan, Bóg Izraela, obdarzył spokojem swój lud, i zamieszkał w Jerozolimie na wieki. 26 Lewici nie będą już więc nosić Przybytku ani żadnych przedmiotów do jego obsługi. 27 Dlatego, zgodnie z ostatnimi słowami Dawida, ci potomkowie Lewiego byli liczeni od dwudziestego roku życia wzwyż. 28 Ich zajęciem bowiem było pozostawanie do dyspozycji potomków Aarona w służbie domu Pana na dziedzińcach, w komnatach, przy czyszczeniu wszystkiego, co święte, w pełnieniu służby w domu Bożym, 29 przy chlebie pokładnym, najlepszej mące na ofiary pokarmowe, przy niekwaszonych plackach, przy tym, co pieczone i smażone, i wszystkim, co ważone i mierzone. 30 Mieli wstawać każdego ranka, aby chwalić i wysławiać Pana, podobnie też wieczorem, 31 i składać wszystkie ofiary całopalne dla Pana, w szabat, przy nowiu księżyca i w święta według ustalonej przepisami ich liczby – nieustannie przed obliczem Pana. 32 Mieli sprawować opiekę nad Namiotem Spotkania, nad tym, co święte, i nad potomkami Aarona, swoimi braćmi, w służbie domu Pana.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa