A Prayer for the Nation's Deliverance
1 O God, the heathen have invaded your land.
They have desecrated your holy Temple
and left Jerusalem in ruins.
2 They left the bodies of your people for the vultures,
the bodies of your servants for wild animals to eat.
3 They shed your people's blood like water;
blood flowed like water all through Jerusalem,
and no one was left to bury the dead.
4 The surrounding nations insult us;
they laugh at us and mock us.
5 Lord, will you be angry with us forever?
Will your anger continue to burn like fire?
6 Turn your anger on the nations that do not worship you,
on the people who do not pray to you.
7 For they have killed your people;
they have ruined your country.
8 Do not punish us for the sins of our ancestors.
Have mercy on us now;
we have lost all hope.
9 Help us, O God, and save us;
rescue us and forgive our sins
for the sake of your own honor.
10 Why should the nations ask us,
“Where is your God?”
Let us see you punish the nations
for shedding the blood of your servants.
11 Listen to the groans of the prisoners,
and by your great power free those who are condemned to die.
12 Lord, pay the other nations back seven times
for all the insults they have hurled at you.
13 Then we, your people, the sheep of your flock,
will thank you forever
and praise you for all time to come.
PSALM 79 [78]
Nad gruzami Jerozolimy
1 Psalm Asafa.
Boże, narody wtargnęły do Twojego dziedzictwa,
zbezcześciły Twoją świątynię,
Jerozolimę obróciły w ruinę.
2 Rzuciły trupy Twoich sług na żer ptakom,
a ciała Twoich pobożnych dzikim zwierzętom.
3 Rozlali ich krew, jak wodę, wokół Jerozolimy
– nie było komu ich grzebać.
4 Staliśmy się pośmiewiskiem dla naszych sąsiadów,
szyderstwem i drwiną dla wszystkich wokoło.
5 Jak długo, Panie? Czy wiecznie będziesz się gniewał,
czy Twoja zapalczywość będzie płonąć jak ogień?
6 Wylej swój gniew na narody, które Ciebie nie znają,
na królestwa, które nie wzywały Twojego imienia!
7 To oni pożarli Jakuba
i spustoszyli jego siedzibę.
8 Nie pamiętaj nam win naszych przodków,
niech szybko spłynie na nas Twoje miłosierdzie,
bo jesteśmy bardzo słabi.
9 Wspomóż nas, Boże, nasz wybawco,
dla chwały Twojego imienia!
Ocal nas i odpuść nasze grzechy
przez wzgląd na Twoje imię.
10 Dlaczego mają mówić narody:
Gdzie jest ich Bóg?
Niech wieść o pomście za przelanie krwi sług Twoich
rozejdzie się na naszych oczach wśród narodów,
11 niech dojdzie do Ciebie jęk uwięzionych.
Skazanych na śmierć uwolnij potęgą Twojego ramienia
12 i odpłać naszym sąsiadom siedmiokrotnie
za zniewagę, którą Ci wyrządzili, Panie.
13 My zaś, lud Twój, owce Twojego pastwiska,
będziemy Cię wielbić na wieki
i z pokolenia na pokolenie głosić Twoją chwałę.