The Fate of Those Who Oppress the Poor
1 How terrible it will be for those who lie awake and plan evil! When morning comes, as soon as they have the chance, they do the evil they planned. 2 When they want fields, they seize them; when they want houses, they take them. No one's family or property is safe.
3 And so the Lord says, “I am planning to bring disaster on you, and you will not be able to escape it. You are going to find yourselves in trouble, and then you will not walk so proudly any more. 4 When that time comes, people will use the story about you as an example of disaster, and they will sing this song of despair about your experience:
We are completely ruined!
The Lord has taken our land away
And given it to those who took us captive.”
5 So then, when the time comes for the land to be given back to the Lord's people, there will be no share for any of you.
6 The people preach at me and say, “Don't preach at us. Don't preach about all that. God is not going to disgrace us. 7 Do you think the people of Israel are under a curse? Has the Lord lost his patience? Would he really do such things? Doesn't he speak kindly to those who do right?”
8 The Lord replies, “You attack my people like enemies. Men return from battle, thinking they are safe at home, but there you are, waiting to steal the coats off their backs. 9 You drive the women of my people out of the homes they love, and you have robbed their children of my blessings forever. 10 Get up and go; there is no safety here any more. Your sins have doomed this place to destruction.
11 “These people want the kind of prophet who goes around full of lies and deceit and says, ‘I prophesy that wine and liquor will flow for you.’
12 “But I will gather you together, all you people of Israel that are left. I will bring you together like sheep returning to the fold. Like a pasture full of sheep, your land will once again be filled with many people.”
13 God will open the way for them and lead them out of exile. They will break out of the city gates and go free. Their king, the Lord himself, will lead them out.
Zagłada ciemięzców
1 Biada tym, którzy obmyślają bezprawie
i czyny niegodziwe na swoich łożach!
Popełniają je w świetle poranka,
ponieważ jest to w ich mocy.
2 Gdy zapragną pól, to je zagarniają;
gdy zapragną domów, to je zabierają.
Uciskają mężczyznę i jego dom,
człowieka i jego dziedzictwo.
3 Dlatego tak mówi Pan:
Oto Ja obmyślę przeciw temu rodowi nieszczęście,
od którego nie uwolnicie waszych karków.
Nie będziecie kroczyć dumnie,
ponieważ nastanie czas niedoli.
4 W tym dniu ułożą o was przysłowie.
Będą skarżyć się i lamentować,
mówiąc:
Jesteśmy doszczętnie zniszczeni.
Dziedzictwo mojego ludu zostało podzielone
i nikt mu tego nie przywróci.
Nasze pole zostało oddane tym, którzy nas zniszczyli.
5 Dlatego nie będzie nikogo w zgromadzeniu Pana,
kto by sznurem odmierzał ziemię przydzieloną jako dziedzictwo.
Sprzeciw wobec proroka
6 Nie głoście!
Niech inni głoszą!
Oni będą głosić dla tamtych!
Zarzuty nie zostaną oddalone!
7 Czy dom Jakuba jest przeklęty?
Czy skory do gniewu jest duch Pana?
Czy takie są Jego dzieła?
Czy Jego słowa nie są dobre dla tych,
którzy postępują w sposób prawy?
8 Wczoraj był Moim ludem,
a teraz powstaje jako nieprzyjaciel.
Z miłujących pokój zdzieracie płaszcz,
z przechodniów spokojnych,
którzy żywią odrazę do wojny.
9 Kobiety Mojego ludu wypędzacie
z przytulnych domów,
ich dzieciom odbieracie na zawsze Moją chwałę.
10 Powstańcie! Uciekajcie!
Bo to nie jest miejsce spokojne!
Z powodu nieczystości nastąpi doszczętne zniszczenie!
11 Jeżeli ktoś, udając natchnionego,
kłamie i mówi fałszywie:
Będę ci głosił o winie i sycerze!
– to on staje się prorokiem dla tego ludu.
Pan zgromadzi Resztę Izraela
12 Zgromadzę cię całego, Jakubie,
na pewno zbiorę Resztę Izraela.
Umieszczę ją jak owce w zagrodzie,
jak trzodę na pastwisku.
Będzie gwarno z powodu licznego tłumu.
13 Poprzedzać ich będzie ten, który toruje drogę,
przedrą się, przejdą przez bramę
i wyjdą na zewnątrz.
Ich król pójdzie przed nimi,
a Pan stanie na ich czele.