Hope for the Future
1 How terrible will be the Lord's judgment on those rulers who destroy and scatter his people! 2 This is what the Lord, the God of Israel, says about the rulers who were supposed to take care of his people: “You have not taken care of my people; you have scattered them and driven them away. Now I am going to punish you for the evil you have done. 3 I will gather the rest of my people from the countries where I have scattered them, and I will bring them back to their homeland. They will have many children and increase in number. 4 I will appoint rulers to take care of them. My people will no longer be afraid or terrified, and I will not punish them again. I, the Lord, have spoken.”
5 The Lord says, “The time is coming when I will choose as king a righteous descendant of David. That king will rule wisely and do what is right and just throughout the land. 6 When he is king, the people of Judah will be safe, and the people of Israel will live in peace. He will be called ‘The Lord Our Salvation.’
7 “The time is coming,” says the Lord, “when people will no longer swear by me as the living God who brought the people of Israel out of the land of Egypt. 8 Instead, they will swear by me as the living God who brought the people of Israel out of a northern land and out of all the other countries where I had scattered them. Then they will live in their own land.”
Jeremiah's Message about the Prophets
9 My heart is crushed,
and I am trembling.
Because of the Lord,
because of his holy words,
I am like a man who is drunk,
someone who has had too much wine.
10 The land is full of people unfaithful to the Lord;
they live wicked lives and misuse their power.
Because of the Lord's curse the land mourns
and the pastures are dry.
11 The Lord says,
“The prophets and the priests are godless;
I have caught them doing evil in the Temple itself.
12 The paths they follow will be slippery and dark;
I will make them stumble and fall.
I am going to bring disaster on them;
the time of their punishment is coming.
I, the Lord, have spoken.
13 I have seen the sin of Samaria's prophets:
they have spoken in the name of Baal
and have led my people astray.
14 But I have seen the prophets in Jerusalem do even worse:
they commit adultery and tell lies;
they help people to do wrong,
so that no one stops doing what is evil.
To me they are all as bad
as the people of Sodom and Gomorrah.
15 “So then, this is what I, the Lord Almighty, say about the prophets of Jerusalem:
I will give them bitter plants to eat
and poison to drink,
because they have spread ungodliness throughout the land.”
16 The Lord Almighty said to the people of Jerusalem, “Do not listen to what the prophets say; they are filling you with false hopes. They tell you what they have imagined and not what I have said. 17 To the people who refuse to listen to what I have said, they keep saying that all will go well with them. And they tell everyone who is stubborn that disaster will never touch them.”
18 I said, “None of these prophets has ever known the Lord's secret thoughts. None of them has ever heard or understood his message, or ever listened or paid attention to what he said. 19 His anger is a storm, a furious wind that will rage over the heads of the wicked, 20 and it will not end until he has done everything he intends to do. In days to come his people will understand this clearly.”
21 The Lord said, “I did not send these prophets, but even so they went. I did not give them any message, but still they spoke in my name. 22 If they had known my secret thoughts, then they could have proclaimed my message to my people and could have made them give up the evil lives they live and the wicked things they do.
23 “I am a God who is everywhere and not in one place only. 24 No one can hide where I cannot see them. Do you not know that I am everywhere in heaven and on earth? 25 I know what those prophets have said who speak lies in my name and claim that I have given them my messages in their dreams. 26 How much longer will those prophets mislead my people with the lies they have invented? 27 They think that the dreams they tell will make my people forget me, just as their ancestors forgot me and turned to Baal. 28 The prophet who has had a dream should say it is only a dream, but the prophet who has heard my message should proclaim that message faithfully. What good is straw compared with wheat? 29 My message is like a fire and like a hammer that breaks rocks in pieces. 30 I am against those prophets who take each other's words and proclaim them as my message. 31 I am also against those prophets who speak their own words and claim they came from me. 32 Listen to what I, the Lord, say! I am against the prophets who tell their dreams that are full of lies. They tell these dreams and lead my people astray with their lies and their boasting. I did not send them or order them to go, and they are of no help at all to the people. I, the Lord, have spoken.”
The Lord's Burden
33 The Lord said to me, “Jeremiah, when one of my people or a prophet or a priest asks you, ‘What is the Lord's message?’ you are to say, ‘You are a burden to the Lord, and he is going to get rid of you.’ 34 If any of my people or a prophet or a priest even uses the words ‘the Lord's burden,’ I will punish them and their families. 35 Instead, each one of them should ask their friends and their relatives, ‘What answer has the Lord given? What has the Lord said?’ 36 So they must no longer use the words ‘the Lord's burden,’ because if any of them do, I will make my message a real burden to them. The people have perverted the words of their God, the living God, the Lord Almighty. 37 Jeremiah, ask the prophets, ‘What answer did the Lord give you? What did the Lord say?’ 38 And if they disobey my command and use the words ‘the Lord's burden,’ then tell them that 39 I will certainly pick them up and throw them far away from me, both them and the city that I gave to them and their ancestors. 40 I will bring on them everlasting shame and disgrace that will never be forgotten.”
Odrośl sprawiedliwa
1 Biada pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają trzodę Mojego pastwiska – wyrocznia Pana! 2 Dlatego tak mówi Pan, Bóg Izraela, przeciw pasterzom pasącym Mój lud: To wy rozproszyliście Moje owce! Rozgoniliście je i nie martwiliście się o nie. Oto Ja ukarzę was za wasze złe czyny – wyrocznia Pana. 3 Ja sam zgromadzę resztę trzody ze wszystkich ziem, do których je wypędziłem. Sprawię, że one powrócą na swoje pastwisko. Rozmnożą się i będą liczne. 4 I ustanowię nad nimi pasterzy, którzy będą je paść, tak że nie będą już się bać ani trwożyć, ani odczuwać niedostatku – wyrocznia Pana.
5 Oto nadchodzą dni
– wyrocznia Pana –
że wzbudzę Dawidowi odrośl sprawiedliwą.
Będzie panował jako król i mu się powiedzie.
Będzie stosował prawo i sprawiedliwość w kraju.
6 Za jego dni zostanie zbawiony Juda,
Izrael zaś zamieszka bezpiecznie.
A takie jest imię, którym będą go nazywać:
Pan naszą sprawiedliwością.
7 Dlatego oto nadchodzą dni – wyrocznia Pana – gdy nie będzie się więcej mówić: Na życie Pana, który wyprowadził synów Izraela z ziemi egipskiej, 8 lecz: Na życie Pana, który wyprowadził i sprowadził ród domu Izraela z ziemi północnej i ze wszystkich ziem – do których ich rozpędziłem – tak aby zamieszkali w swojej ziemi.
Wyrocznia przeciw fałszywym prorokom
9 O prorokach.
Moje serce jest we mnie złamane,
drżą wszystkie moje kości.
Stałem się podobny do pijanego,
podobny do człowieka, którego przemogło wino
z powodu Pana
i z powodu Jego świętych słów.
10 Kraj bowiem jest pełen cudzołożników.
Albowiem z powodu przekleństwa smutny jest kraj,
wyschły stepowe pastwiska.
Ich dążenia są złe,
ich siłą jest bezprawie.
11 Zarówno bowiem prorok, jak i kapłan są bezbożni.
Nawet w Moim domu znalazłem ich zło – wyrocznia Pana.
12 Dlatego ich droga będzie niczym śliskie miejsca.
W ciemności potkną się i upadną na niej.
Sprowadzę bowiem na nich nieszczęście,
ich rok kary – wyrocznia Pana.
13 Również wśród proroków Samarii
widziałem wstrętne rzeczy.
Prorokowali przez Baala,
zwodzili Mój lud – Izraela.
14 Jednak wśród proroków Jerozolimy
widziałem okropne rzeczy:
cudzołóstwo, życie w kłamstwie.
Wzmacniają ręce złoczyńców,
aby żaden nie odwrócił się od swojej nieprawości.
Wszyscy stali się dla Mnie jak Sodoma,
a jej mieszkańcy jak Gomora.
15 Dlatego tak mówi Pan Zastępów
przeciw prorokom:
Oto Ja zamierzam nakarmić ich piołunem
i napoić ich zatrutą wodą.
Gdyż od proroków Jerozolimy
wyszła bezbożność na cały kraj.
16 Tak bowiem mówi Pan Zastępów:
Nie słuchajcie słów proroków, którzy wam prorokują
– oni was zwodzą.
Głoszą wam widzenia swego serca,
a nie to, co pochodzi z ust Pana.
17 Nieustannie mówią do tych,
którzy Mną gardzą: Mówi Pan:
Pokój mieć będziecie!
Każdemu, kto postępuje w zatwardziałości swego serca, mówią:
Nie przyjdzie na was nieszczęście!
18 Kto bowiem stał w radzie Pana,
widział i słyszał Jego słowo? Kto zwrócił uwagę na Jego słowo i je usłyszał?
19 Oto zawierucha od Pana wyrusza w gniewie,
a wichura się kłębi,
wiruje nad głową bezbożnych.
20 Nie odwróci się gniew Pana,
dopóki nie wypełni i nie zrealizuje
zamiarów swojego serca.
Przy końcu dni
całkowicie to pojmiecie.
21 Nie wysłałem tych proroków
– oni jednak biegną.
Nie mówiłem do nich
– oni jednak prorokują.
22 Gdyby stali w Mojej radzie,
to przyczyniliby się do tego, żeby Mój lud usłyszał Moje słowa
i odwróciliby ich od ich złej drogi
i złych czynów.
23 Czy Ja jestem Bogiem z bliska
– wyrocznia Pana –
a nie jestem Bogiem z daleka?
24 Jeśli człowiek schowa się w kryjówce,
to czy Ja nie będę go widział? – wyrocznia Pana.
Czy Ja nie wypełniam
niebios i ziemi?
– wyrocznia Pana.
25 Słyszałem, co mówili prorocy, którzy prorokują kłamstwo w Moim imieniu: Miałem sen! Miałem sen! 26 Jak długo to będzie trwać? Czy jestem w sercu proroków, którzy prorokują kłamstwo, prorokują oszustwa własnego serca? 27 Zamierzają sprawić, aby Mój lud zapomniał Mojego imienia przez ich sny, które opowiadają sobie nawzajem, jak ich ojcowie zapomnieli Mego imienia dla Baala. 28 Prorok, który ma sen, niech opowiada sen, lecz ten, kto ma Moje słowo, niech wiernie głosi Moje słowo!
Co ma plewa do ziarna? – wyrocznia Pana.
29 Czy Moje słowo nie jest jak ogień – wyrocznia Pana – i jak młot kruszący skałę?
30 Dlatego oto Ja jestem przeciwko tym prorokom – wyrocznia Pana – wykradającym Moje słowa sobie nawzajem. 31 Oto Ja jestem przeciwko tym prorokom – wyrocznia Pana – którzy posługują się swoim własnym językiem i prorokują: Wyrocznia! 32 Oto Ja jestem przeciwko prorokom kłamliwych snów – wyrocznia Pana. Opowiadają je i zwodzą Mój lud swymi kłamstwami i swoją chełpliwością. Ja zaś ich nie wysłałem ani niczego im nie poleciłem. Naprawdę nie są przydatni temu ludowi – wyrocznia Pana.
33 A gdyby zapytał cię ten lud albo prorok, albo kapłan, mówiąc: Co oznacza brzemię Pana?, to wtedy powiesz im, co oznacza brzemię: Zrzucę was – wyrocznia Pana. 34 A proroka lub kapłana czy lud, który powie: Brzemię Pana! – ukarzę tego człowieka wraz z jego domem. 35 Tak macie mówić do siebie nawzajem, każdy do swojego brata: Co odpowiedział Pan? Albo: Co powiedział Pan? 36 Jednak: Brzemię Pana! już nie wspominajcie, ponieważ brzemieniem Pana stanie się dla każdego jego słowo. Przekręciliście słowa żyjącego Boga, Pana Zastępów, naszego Boga. 37 Tak masz mówić do proroka: Co ci odpowiedział Pan? Co Pan powiedział? 38 Jeśli jednak będziecie mówić: Brzemię Pana!, to wtedy: Tak mówi Pan: Skoro ciągle używacie tego słowa: Brzemię Pana!, chociaż nie pozwoliłem wam mówić: Brzemię Pana!, 39 więc oto Ja naprawdę was podniosę i odrzucę was i to miasto, które dałem wam i waszym ojcom, sprzed Mojego oblicza. 40 Uczynię was wiecznym pośmiewiskiem, wieczną zniewagą, która nigdy nie będzie zapomniana.