Rules about Vows
1 Moses gave the following instructions to the leaders of the tribes of Israel. 2 When a man makes a vow to give something to the Lord or takes an oath to abstain from something, he must not break his promise, but must do everything that he said he would.
3 When a young woman still living in her father's house makes a vow to give something to the Lord or promises to abstain from something, 4 she must do everything that she vowed or promised unless her father raises an objection when he hears about it. 5 But if her father forbids her to fulfill the vow when he hears about it, she is not required to keep it. The Lord will forgive her, because her father refused to let her keep it.
6 If an unmarried woman makes a vow, whether deliberately or carelessly, or promises to abstain from something, and then marries, 7 she must do everything that she vowed or promised unless her husband raises an objection when he hears about it. 8 But if her husband forbids her to fulfill the vow when he hears about it, she is not required to keep it. The Lord will forgive her.
9 A widow or a divorced woman must keep every vow she makes and every promise to abstain from something.
10 If a married woman makes a vow or promises to abstain from something, 11 she must do everything that she vowed or promised unless her husband raises an objection when he hears about it. 12 But if her husband forbids her to fulfill the vow when he hears about it, she is not required to keep it. The Lord will forgive her, because her husband prevented her from keeping her vow. 13 Her husband has the right to affirm or to annul any vow or promise that she has made. 14 But if, by the day after he hears of the vow, he has raised no objection, she must do everything that she has vowed or promised. He has affirmed the vow by not objecting on the day he heard of it. 15 But if he later annuls the vow, he must suffer the consequences for the failure to fulfill the vow.
16 These are the rules that the Lord gave Moses concerning vows made by an unmarried woman living in her father's house or by a married woman.
Przepisy dotyczące składania ślubów
1 Mojżesz mówił Izraelitom zgodnie z tym wszystkim, co Pan mu nakazał. 2 Powiedział więc Mojżesz do wodzów plemion Izraelitów: To jest to, co Pan nakazał: 3 Jeśli mężczyzna złoży ślub Panu albo zobowiąże się przysięgą do powstrzymania się od czegoś, nie może łamać swego słowa. Powinien uczynić zgodnie z tym, co wyszło z jego ust. 4 Jeśli natomiast kobieta złoży ślub Panu lub podejmie jakieś zobowiązanie za młodu, mieszkając w domu ojca, 5 a ojciec dowie się o jej ślubie czy zobowiązaniu, którym się związała, i nie wyrazi sprzeciwu, to wszelki złożony przez nią ślub czy też podjęte zobowiązanie staną się ważne. 6 Jeżeli jednak wyraziłby sprzeciw w dniu, w którym się dowiedział, wtedy wszystkie śluby i zobowiązania, których się podjęła, stają się nieważne. Pan jej przebaczy, ponieważ ojciec jej tego zabronił. 7 A jeśli wyjdzie za mąż, będąc już związana ślubem czy nieopatrzną obietnicą swych warg, którą się związała, 8 wtedy jej ślub czy zobowiązanie będą ważne, jeśli mąż dowiadując się o tym, nie okaże sprzeciwu w dniu, w którym się dowiedział. 9 Gdyby jednak mąż okazał sprzeciw w dniu, w którym się dowiedział, wówczas unieważnia wiążący ją ślub i nieopatrzną obietnicę jej warg, którą się związała, a Pan jej przebaczy. 10 Ślub i wszelkie zobowiązanie wdowy albo kobiety rozwiedzionej pozostają w mocy. 11 Jeśliby jednak złożyła ślub lub uczyniła jakieś zobowiązanie w domu swego męża, 12 a ten, po tym kiedy się dowiedział, milczałby i nie okazałby sprzeciwu, to każdy jej ślub czy podjęte zobowiązanie będą ważne. 13 Jeżeli jednak mąż unieważniłby je tego samego dnia, w którym się o nich dowiedział, to wszystkie wypowiedziane śluby i zobowiązania stają się nieważne. Pan jej przebaczy, ponieważ jej mąż je unieważnił. 14 Mężowi wolno unieważnić lub potwierdzić jakikolwiek ślub czy zobowiązanie zaciągnięte przez przysięgę. 15 Jeśli jednak mąż milczałby do następnego dnia, to tym samym zatwierdza ważność ślubów i zobowiązań, jakie zaciągnęła. Potwierdził je, ponieważ milczał w dniu, w którym się dowiedział. 16 Lecz jeśliby chciał je unieważnić w jakiś czas po tym, kiedy się dowiedział, to poniesie jej winę. 17 Takie są ustawy, które Pan nakazał Mojżeszowi w sprawach pomiędzy mężem a żoną oraz pomiędzy ojcem a jego córką, która – będąc w młodym wieku – przebywa w domu swego ojca.