Antiochus the Seventh Asks for Simon's Support
1 From the Greek islands Antiochus son of King Demetrius wrote the following letter to Simon the High Priest and governor of the Jews and to the whole nation:
2 “King Antiochus to Simon, the High Priest and governor, and to the Jewish nation, greetings. 3 As you know, the kingdom of my ancestors has been seized by traitors. I have decided to reclaim it and restore its former greatness. I have raised a large army of mercenary troops and have fitted out warships. 4 I plan to invade the land and to attack those who have destroyed many of the towns and ruined the country.
5 “Now therefore, I confirm all exemptions from taxes and payments granted you by former kings. 6 I authorize you to mint your own coins as legal currency in your own country. 7 Jerusalem and the Temple shall be free of taxation. All the weapons that you have manufactured and the defenses you have built and now occupy shall remain yours. 8 In addition, all debts now owed to the royal treasury, or which may in the future fall due, are permanently canceled. 9 As soon as I have regained control of my kingdom, I will confer upon you, your nation, and the Temple such great honors that the glory of your country will be evident to the whole world.”
10 In the year 174 Antiochus invaded the land of his ancestors. Most of the soldiers came over to his side, so that there were very few left with Trypho. 11 Trypho, pursued by Antiochus, fled to the coastal city of Dor, 12 realizing that he was in a desperate situation, now that all his troops had deserted him. 13 Then Antiochus laid siege to Dor with 120,000 well-trained soldiers and 8,000 cavalry. 14 With his ships joining the attack, he completely surrounded the town and brought such pressure on it that no one was able to enter or leave.
Rome Supports the Jews
15 Meanwhile, Numenius and those with him arrived in Jerusalem from Rome with the following letter addressed to various kings and countries:
16 “From Lucius, consul of the Romans, to King Ptolemy, greetings. 17 A delegation from our friends and allies the Jews has come to us to renew the earlier treaty of friendship and alliance. They were sent by the High Priest Simon and the Jewish people, 18 and they have brought as a gift a gold shield weighing half a ton. 19 So we have decided to write to various kings and countries urging them not to harm the Jews, their towns, or their country in any way. They must not make war against the Jews or give support to those who attack them. 20 We have decided to accept the shield and grant them protection. 21 Therefore if any traitors escape from Judea and seek refuge in your land, hand them over to Simon the High Priest, so that he may punish them according to Jewish law.”
22 Lucius wrote the same letter to King Demetrius, to Attalus, Ariarathes, and Arsaces, 23 and to all the following countries: Sampsames, Sparta, Delos, Myndos, Sicyon, Caria, Samos, Pamphylia, Lycia, Halicarnassus, Rhodes, Phaselis, Cos, Side, Aradus, Gortyna, Cnidus, Cyprus, and Cyrene. 24 A copy of the letter was also sent to Simon the High Priest.
Antiochus the Seventh Breaks with Simon
25 King Antiochus laid siege to Dor for a second time, keeping it under constant attack. He built siege platforms, and his blockade kept Trypho and his men from going in or out. 26 Simon sent 2,000 well-trained soldiers to help Antiochus, as well as silver and gold and a great deal of equipment. 27 But Antiochus refused to accept them, canceled all the previous agreements that he had made with Simon, and became his enemy. 28 Then Antiochus sent his trusted official Athenobius to negotiate with Simon. He told Simon, “You are occupying Joppa, Gezer, and the fort in Jerusalem, cities that belong to my kingdom. 29 You have devastated those regions and brought great trouble to the country. You have seized control of many places in my kingdom. 30 Now you must hand back these cities that you have captured, and you must give me the tax money that you have taken from places that you occupied outside the territory of Judea. 31 If you are unwilling to do this, then you must pay me 30,000 pounds of silver, and 30,000 additional pounds of silver to compensate me for damages and for lost taxes. If you refuse to do either of these, we will go to war against you.”
32 When Athenobius came to Jerusalem and saw the splendor of Simon's court, the gold and silver tableware in his banquet hall, and the rest of the display of great wealth, he was amazed. He delivered the king's message to Simon, 33 and Simon answered, “We have never taken land away from other nations or confiscated anything that belonged to other people. On the contrary, we have simply taken back property that we inherited from our ancestors, land that had been unjustly taken away from us by our enemies at one time or another. 34 We are now only making use of this opportunity to recover our ancestral heritage. 35 As for Joppa and Gezer, which you claim, we will give you 6,000 pounds of silver, in spite of the fact that the people of those cities have done great harm to our nation.”
Athenobius made no reply, 36 but he returned to the king in a rage. When he told the king what Simon had said, and reported on the splendor of Simon's court and all that he had seen, the king became violently angry.
John's Victory over Cendebeus
37 In the meantime, Trypho had boarded a ship and escaped to the town of Orthosia. 38 King Antiochus appointed Cendebeus as commander of the coastal area, provided him with infantry and cavalry, 39 and gave him orders to move against Judea. He also ordered him to rebuild the town of Kedron and fortify its gates, so that he could fight against the Jewish people. The king himself continued to pursue Trypho.
40 Cendebeus then came to Jamnia and began to harass the Jews by invading Judea, capturing people, and murdering them. 41 He rebuilt Kedron and stationed some cavalry and infantry units there, so that they could make attacks and patrol the roads of Judea, as the king had ordered.
Przywileje Antiocha VII
1 Antioch, syn Demetriusza, wysłał z wysp morskich list do Szymona, kapłana i etnarchy Żydów, i całego narodu. 2 Był on tej treści:
Król Antioch Szymonowi, wielkiemu kapłanowi i etnarsze, oraz narodowi żydowskiemu, pozdrowienie! 3 Ponieważ pewni niegodziwcy opanowali królestwo moich ojców, chciałbym je odzyskać i przywrócić do takiego stanu, w jakim było przedtem. Zebrałem więc mnóstwo wojska i przygotowałem okręty wojenne. 4 Chcę bowiem wylądować w kraju, aby ukarać tych, którzy zniszczyli naszą ziemię i spustoszyli wiele miast w moim królestwie.
5 Teraz więc potwierdzam ci wszelkie zwolnienia od podatków, które przyznali tobie poprzedni królowie, oraz od wszystkich innych opłat, z których cię zwolnili. 6 Zezwalam ci także bić własną monetę, która będzie pieniądzem w twoim kraju. 7 Jeruzalem zaś i świątynia niech będą wolne. Wszelka broń, którą przygotowałeś, i twierdze, które zbudowałeś i którymi władasz, niech pozostaną twoje. 8 Wszystkie długi wobec króla oraz przyszłe należności królewskie odtąd i po wszystkie czasy są ci darowane. 9 Skoro tylko zapanujemy nad naszym królestwem, uczcimy ciebie, twój naród i świątynię wielkimi honorami, aby wasza chwała była znana na całej ziemi.
Walka Antiocha VII z Tryfonem
10 W sto siedemdziesiątym czwartym roku Antioch wyruszył do ziemi swoich przodków. Wszystkie wojska zebrały się przy nim, tak że tylko nieliczni ludzie pozostali przy Tryfonie. 11 Antioch ścigał go, a ten uciekając przybył do Dory, która znajduje się nad morzem. 12 Wiedział bowiem, że spadły na niego nieszczęścia i że wojsko go opuściło. 13 Wtedy Antioch rozbił obóz pod Dorą, a razem z nim sto dwadzieścia tysięcy żołnierzy oraz osiem tysięcy jeźdźców. 14 Otoczył miasto, podczas gdy okręty ustawiły się od strony morza. Osaczył więc miasto od lądu i morza i nie pozwalał nikomu ani wyjść, ani wejść.
Potwierdzenie przymierza z Rzymem
15 Wówczas z Rzymu przybył Numeniusz z towarzyszami, którzy mieli listy do królów i do krajów, następującej treści:
16 Lucjusz, konsul Rzymian, królowi Ptolemeuszowi, pozdrowienie! 17 Nasi przyjaciele i sprzymierzeńcy, posłowie żydowscy, wysłani przez arcykapłana Szymona i lud żydowski, przybyli do nas, aby odnowić istniejącą od dawna przyjaźń i przymierze. 18 Przynieśli także złotą tarczę o wadze tysiąca min. 19 Spodobało się więc nam napisać do królów i do krajów, aby nie próbowali uczynić im nic złego, aby nie walczyli przeciwko nim, ich miastom i krajowi, i nie zawierali przymierza z tymi, którzy toczą z nimi wojnę. 20 Postanowiliśmy zatem przyjąć od nich tarczę. 21 Jeśli zaś jacyś przestępcy uciekną z ich kraju do was, wydajcie ich arcykapłanowi Szymonowi, aby osądził ich według swego prawa.
22 To samo napisał do króla Demetriusza, Attalosa, Ariaratesa i Arsakesa 23 i do wszystkich krajów: do Sampsamy i Spartan, do Delos, Mindos, Sykionu, Karii, Samos, Pamfilii, Licji, Halikarnasu, Rodos, Faselis, Kos, Side, Arados, Gortyny, Knidos, Cypru i Cyreny. 24 Odpis zaś tych listów sporządzili dla arcykapłana Szymona.
Konflikt między Szymonem i Antiochem VII
25 Król Antioch natomiast oblegał Dorę z obydwu stron. Ciągle podprowadzał do niej oddziały, sporządzał machiny oblężnicze i tak osaczył Tryfona, że nikt nie mógł ani wyjść, ani wejść.
26 Szymon zaś przysłał mu do pomocy dwa tysiące doborowych żołnierzy, a także srebro, złoto i odpowiednie uzbrojenie. 27 On jednak nie chciał ich przyjąć, co więcej, odwołał wszystko, co mu wcześniej przyrzekł, i stał się jego wrogiem. 28 Posłał też do niego Atenobiusza, jednego ze swoich przyjaciół, aby podczas rozmowy z nim oświadczył: Okupujecie Joppę, Gezer i twierdzę w Jeruzalem, które są miastami mojego królestwa. 29 Spustoszyliście ich okolice i wyrządziliście w kraju wiele krzywd. Nadto opanowaliście wiele innych miejscowości w moim królestwie. 30 Teraz więc oddajcie miasta, które zabraliście, i podatki z miejsc, którymi zawładnęliście poza granicami Judei, 31 albo dajcie za nie pięćset talentów srebra, a za zniszczenia, które spowodowaliście, i podatki za miasta, dalsze pięćset talentów. Jeśli tego nie uczynicie, to przyjdziemy i będziemy z wami walczyć.
32 Gdy Atenobiusz, przyjaciel króla, przybył do Jeruzalem, zdumiał się, widząc bogactwo Szymona – złote i srebrne naczynia i wielki przepych. Obwieścił mu jednak słowa króla. 33 Szymon zaś w odpowiedzi zwrócił się do niego: Nie przywłaszczyliśmy sobie cudzej ziemi ani nie przejęliśmy cudzej własności, a jedynie dziedzictwo naszych ojców, które w pewnym czasie zostało niesprawiedliwie zajęte przez naszych nieprzyjaciół. 34 My jednak, korzystając z okazji, odzyskaliśmy dziedzictwo naszych ojców. 35 Co do Joppy i Gezer, których się domagasz, to wyrządziły one wiele krzywd naszemu ludowi i krajowi. Damy więc za nie sto talentów. 36 Atenobiusz nie odpowiedział na to ani słowa i z gniewem powrócił do króla. Przekazał mu te słowa i opowiedział o bogactwie Szymona i o wszystkim, co widział. Wtedy król bardzo się rozgniewał.
Antioch posyła Kendebajosa przeciwko Żydom
37 Tryfon tymczasem wsiadł na okręt i uciekł do Ortozji. 38 Król zaś ustanowił Kendebajosa zastępcą dowódcy okręgu nadmorskiego, przekazując mu piechotę i jazdę. 39 Rozkazał mu rozbić obóz na granicy z Judeą i odbudować Kedron, umocnić jego bramy i walczyć z ludnością. Król natomiast ruszył w pościg za Tryfonem. 40 Wtedy Kendebajos udał się do Jamnii i zaczął nękać lud: wkraczał do Judei, brał ludzi do niewoli i zabijał. 41 Po odbudowaniu Kedronu umieścił tam jeźdźców oraz pieszych, którzy zgodnie z rozkazem króla mieli urządzać wypady, przemierzając drogi Judei.