Miriam Is Punished
1 Moses had married a Cushite woman, and Miriam and Aaron criticized him for it. 2 They said, “Has the Lord spoken only through Moses? Hasn't he also spoken through us?” The Lord heard what they said. ( 3 Moses was a humble man, more humble than anyone else on earth.)
4 Suddenly the Lord said to Moses, Aaron, and Miriam, “I want the three of you to come out to the Tent of my presence.” They went, 5 and the Lord came down in a pillar of cloud, stood at the entrance of the Tent, and called out, “Aaron! Miriam!” The two of them stepped forward, 6 and the Lord said, “Now hear what I have to say! When there are prophets among you, I reveal myself to them in visions and speak to them in dreams. 7 It is different when I speak with my servant Moses; I have put him in charge of all my people Israel. 8 So I speak to him face-to-face, clearly and not in riddles; he has even seen my form! How dare you speak against my servant Moses?”
9 The Lord was angry with them; and so as he departed 10 and the cloud left the Tent, Miriam's skin was suddenly covered with a dreaded disease and turned as white as snow. When Aaron looked at her and saw that she was covered with the disease, 11 he said to Moses, “Please, sir, do not make us suffer this punishment for our foolish sin. 12 Don't let her become like something born dead with half its flesh eaten away.”
13 So Moses cried out to the Lord, “O God, heal her!”
14 The Lord answered, “If her father had spit in her face, she would have to bear her disgrace for seven days. So let her be shut out of the camp for a week, and after that she can be brought back in.” 15 Miriam was shut out of the camp for seven days, and the people did not move on until she was brought back in. 16 Then they left Hazeroth and set up camp in the wilderness of Paran.
1 Miriam i Aaron zaczęli mówić przeciw Mojżeszowi z powodu Kuszytki, którą wziął za żonę, bo rzeczywiście wziął za żonę pewną Kuszytkę. 2 Tak mówili: Czy Pan rozmawiał tylko z samym Mojżeszem? Czy nie rozmawiał również z nami? I Pan to usłyszał. 3 Mojżesz był człowiekiem najpokorniejszym ze wszystkich ludzi, którzy żyli na ziemi. 4 Pan natychmiast zwrócił się do Mojżesza, Aarona i Miriam: Udajcie się wszyscy troje do Namiotu Spotkania. I udali się wszyscy troje. 5 Wówczas Pan zstąpił w słupie obłoku, stanął u wejścia do Namiotu i wezwał Aarona i Miriam, a gdy obydwoje podeszli, 6 powiedział:
Słuchajcie słów Moich:
Jeśli jest wśród was prorok Pana,
dam mu się poznać przez widzenia
i w snach będę mówił do niego.
7 Lecz nie tak jest z Moim sługą, Mojżeszem.
W całym Moim domu on jest najwierniejszy.
8 Twarzą w twarz z nim rozmawiam – jawnie, nie przez zagadki.
I on ogląda postać Pana.
Czemu więc ośmielacie się mówić przeciwko Memu słudze, Mojżeszowi?
9 I zapalił się gniew Pana przeciwko nim. A gdy odszedł 10 i obłok oddalił się od Namiotu, Miriam stała się biała jak śnieg od trądu. Aaron zwrócił się w stronę Miriam i spostrzegł, że była trędowata. 11 Wtedy powiedział Aaron do Mojżesza: Panie mój! Nie karz nas za grzech, który w swej głupocie popełniliśmy. 12 Nie pozwól, by ona stała się jak martwy płód, którego ciało jest na wpół gnijące, gdy wychodzi z łona matki. 13 Wtedy Mojżesz zawołał do Pana: Boże, błagam Cię, uzdrów ją! 14 Pan zaś powiedział do Mojżesza: Gdyby ojciec splunął jej w twarz, okryłaby się niesławą na siedem dni. Niech będzie więc przez siedem dni zamknięta poza obozem, a potem będzie mogła znowu powrócić. 15 Miriam była zatem zamknięta siedem dni poza obozem. Lud jednak nie wyruszył dalej, dopóki nie przyprowadzono Miriam z powrotem. 16 Następnie lud wyruszył z Chaserot i rozbił obóz na pustyni Paran.