The Second Passover
1 The Lord spoke to Moses in the Sinai Desert in the first month of the second year after the people of Israel had left Egypt. He said, 2-3 “On the fourteenth day of this month, beginning at sunset, the people of Israel are to observe the Passover according to all the rules and regulations for it.” 4 So Moses told the people to observe the Passover, 5 and on the evening of the fourteenth day of the first month they did so in the Sinai Desert. The people did everything just as the Lord had commanded Moses.
6 But there were some people who were ritually unclean because they had touched a corpse, and they were not able to keep the Passover on that day. They went to Moses and Aaron 7 and said, “We are unclean because we have touched a corpse, but why should we be excluded from presenting the Lord's offering with the rest of the Israelites?”
8 Moses answered, “Wait until I receive instructions from the Lord.”
9 The Lord told Moses 10 to say to the people of Israel, “When any of you or your descendants are unclean from touching a corpse or are far away on a journey, but still want to keep the Passover, 11 you are permitted to observe it one month later instead, on the evening of the fourteenth day of the second month. Celebrate it with unleavened bread and bitter herbs. 12 Do not leave any of the food until the following morning and do not break any of the animal's bones. Observe the Passover according to all the regulations. 13 But if any of you are ritually clean and not away on a journey and do not observe the Passover, you shall no longer be considered my people, because you did not present the offering to me at the appointed time. You must suffer the consequences of your sin.
14 “If foreigners living among you want to keep the Passover, they must observe it according to all the rules and regulations. The same law applies to everyone, whether native or foreigner.”
The Fiery Cloud
(Exodus 40.34-38)15-16 On the day the Tent of the Lord's presence was set up, a cloud came and covered it. At night the cloud looked like fire. 17 Whenever the cloud lifted, the people of Israel broke camp, and they set up camp again in the place where the cloud came down. 18 The people broke camp at the command of the Lord, and at his command they set up camp. As long as the cloud stayed over the Tent, they stayed in the same camp. 19 When the cloud stayed over the Tent for a long time, they obeyed the Lord and did not move on. 20 Sometimes the cloud remained over the Tent for only a few days; in any case, they remained in camp or moved, according to the command of the Lord. 21 Sometimes the cloud remained only from evening until morning, and they moved on as soon as the cloud lifted. Whenever the cloud lifted, they moved on. 22 Whether it was two days, a month, a year, or longer, as long as the cloud remained over the Tent, they did not move on; but when it lifted, they moved. 23 They set up camp and broke camp in obedience to the commands which the Lord gave through Moses.
Data obchodów Święta Paschy
1 W pierwszym miesiącu drugiego roku po wyjściu z ziemi egipskiej Pan powiedział do Mojżesza na pustyni Synaj: 2 Niech Izraelici obchodzą Paschę w oznaczonym czasie. 3 Będziecie ją obchodzić dnia czternastego tego miesiąca, o zmierzchu. Macie ją obchodzić w oznaczonym czasie zgodnie ze wszystkimi ustawami i nakazami. 4 Mojżesz nakazał więc Izraelitom, by obchodzili Paschę. 5 I obchodzili Paschę na pustyni Synaj czternastego dnia pierwszego miesiąca, o zmierzchu. Izraelici wykonali wszystko tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi.
Zasady świętowania dla będących w stanie nieczystości
6 Znaleźli się jednak mężczyźni, którzy stali się nieczystymi przez dotknięcie zwłok i dlatego nie mogli w tym dniu obchodzić Paschy. Tego samego dnia mężczyźni ci przyszli do Mojżesza i Aarona 7 i powiedzieli do nich: Wprawdzie z powodu dotknięcia zwłok staliśmy się nieczyści, czemu jednak mamy być wykluczeni spośród Izraelitów ze złożenia daru ofiarnego dla Pana w oznaczonym czasie? 8 Mojżesz im odpowiedział: Zaczekajcie, a ja się dowiem, co Pan nakaże względem was. 9 Wtedy Pan powiedział do Mojżesza: 10 Tak powiedz Izraelitom: Każdy spośród was lub waszych potomków, kto stałby się nieczystym z powodu dotknięcia zwłok albo kto znajdowałby się w dalekiej podróży, powinien obchodzić Paschę dla Pana. 11 Winni ją obchodzić w drugim miesiącu, czternastego dnia o zmierzchu, spożywając przaśny chleb i gorzkie zioła. 12 Niech nic nie zostawiają z niej do rana ani niech nie łamią żadnej kości. Powinni ją obchodzić zgodnie ze wszystkimi ustawami dotyczącymi Paschy. 13 Natomiast każdy, kto będąc czystym i nie znajdując się w podróży, zaniedba obchodzenia Paschy, zostanie usunięty spośród swego ludu, ponieważ nie przyniósł Panu daru ofiarnego w oznaczonym czasie. Taki człowiek poniesie karę za swój grzech. 14 Gdyby wśród was zamieszkał jakiś przybysz i chciał obchodzić Paschę dla Pana, powinien ją obchodzić według ustaw i nakazów dotyczących Paschy. Będziecie mieli jednakową ustawę zarówno dla przybysza jak i dla tubylca.
Obłok Pana
15 W dniu postawienia Przybytku okrył go wraz z Namiotem Świadectwa obłok, który od wieczora aż do rana unosił się nad Przybytkiem, przypominając z wyglądu ogień. 16 I tak działo się zawsze: za dnia okrywał go obłok, ale w nocy miał wygląd ognia. 17 Gdy obłok podnosił się znad Namiotu, Izraelici wyruszali, a w miejscu, gdzie się zatrzymywał, rozbijali obóz. 18 Izraelici wyruszali na rozkaz Pana i na rozkaz Pana rozbijali obóz. Obozowali tak długo, jak długo obłok spoczywał nad Przybytkiem. 19 Nawet wtedy, gdy obłok przez długi czas pozostawał nad Przybytkiem, Izraelici byli posłuszni rozkazowi Pana i nie wyruszali. 20 Zdarzało się, że obłok krótki czas spoczywał nad Przybytkiem. I wtedy także na rozkaz Pana rozbijali obóz i na rozkaz Pana wyruszali. 21 Zdarzało się jednak, że obłok pozostawał tylko od wieczora do rana. Nad ranem podnosił się i wówczas wyruszali. Innym razem pozostawał przez dzień i noc. Potem się podnosił i także wtedy wyruszali. 22 Czy pozostawał dwa dni, czy miesiąc, czy też przez dłuższy czas – dopóki obłok znajdował się nad Przybytkiem, okrywając go, obozowali także Izraelici i nie wyruszali; a gdy się podnosił, wyruszali. 23 Na rozkaz Pana rozbijali obóz i na rozkaz Pana wyruszali. Przestrzegali nakazów Pana, przekazanych przez Mojżesza.