Jesus Sends Out the Seventy-Two
1 After this the Lord chose another seventy-two men and sent them out two by two, to go ahead of him to every town and place where he himself was about to go. 2 He said to them, “There is a large harvest, but few workers to gather it in. Pray to the owner of the harvest that he will send out workers to gather in his harvest. 3 Go! I am sending you like lambs among wolves. 4 Don't take a purse or a beggar's bag or shoes; don't stop to greet anyone on the road. 5 Whenever you go into a house, first say, ‘Peace be with this house.’ 6 If someone who is peace-loving lives there, let your greeting of peace remain on that person; if not, take back your greeting of peace. 7 Stay in that same house, eating and drinking whatever they offer you, for workers should be given their pay. Don't move around from one house to another. 8 Whenever you go into a town and are made welcome, eat what is set before you, 9 heal the sick in that town, and say to the people there, ‘The Kingdom of God has come near you.’ 10 But whenever you go into a town and are not welcomed, go out in the streets and say, 11 ‘Even the dust from your town that sticks to our feet we wipe off against you. But remember that the Kingdom of God has come near you!’ 12 I assure you that on the Judgment Day God will show more mercy to Sodom than to that town!
The Unbelieving Towns
(Matthew 11.20-24)13 “How terrible it will be for you, Chorazin! How terrible for you too, Bethsaida! If the miracles which were performed in you had been performed in Tyre and Sidon, the people there would have long ago sat down, put on sackcloth, and sprinkled ashes on themselves, to show that they had turned from their sins! 14 God will show more mercy on the Judgment Day to Tyre and Sidon than to you. 15 And as for you, Capernaum! Did you want to lift yourself up to heaven? You will be thrown down to hell!”
16 Jesus said to his disciples, “Whoever listens to you listens to me; whoever rejects you rejects me; and whoever rejects me rejects the one who sent me.”
The Return of the Seventy-Two
17 The seventy-two men came back in great joy. “Lord,” they said, “even the demons obeyed us when we gave them a command in your name!”
18 Jesus answered them, “I saw Satan fall like lightning from heaven. 19 Listen! I have given you authority, so that you can walk on snakes and scorpions and overcome all the power of the Enemy, and nothing will hurt you. 20 But don't be glad because the evil spirits obey you; rather be glad because your names are written in heaven.”
Jesus Rejoices
(Matthew 11.25-27Matthew 13.16Matthew 17)21 At that time Jesus was filled with joy by the Holy Spirit and said, “Father, Lord of heaven and earth! I thank you because you have shown to the unlearned what you have hidden from the wise and learned. Yes, Father, this was how you were pleased to have it happen.
22 “My Father has given me all things. No one knows who the Son is except the Father, and no one knows who the Father is except the Son and those to whom the Son chooses to reveal him.”
23 Then Jesus turned to the disciples and said to them privately, “How fortunate you are to see the things you see! 24 I tell you that many prophets and kings wanted to see what you see, but they could not, and to hear what you hear, but they did not.”
The Parable of the Good Samaritan
25 A teacher of the Law came up and tried to trap Jesus. “Teacher,” he asked, “what must I do to receive eternal life?”
26 Jesus answered him, “What do the Scriptures say? How do you interpret them?”
27 The man answered, “‘Love the Lord your God with all your heart, with all your soul, with all your strength, and with all your mind’; and ‘Love your neighbor as you love yourself.’”
28 “You are right,” Jesus replied; “do this and you will live.”
29 But the teacher of the Law wanted to justify himself, so he asked Jesus, “Who is my neighbor?”
30 Jesus answered, “There was once a man who was going down from Jerusalem to Jericho when robbers attacked him, stripped him, and beat him up, leaving him half dead. 31 It so happened that a priest was going down that road; but when he saw the man, he walked on by on the other side. 32 In the same way a Levite also came there, went over and looked at the man, and then walked on by on the other side. 33 But a Samaritan who was traveling that way came upon the man, and when he saw him, his heart was filled with pity. 34 He went over to him, poured oil and wine on his wounds and bandaged them; then he put the man on his own animal and took him to an inn, where he took care of him. 35 The next day he took out two silver coins and gave them to the innkeeper. ‘Take care of him,’ he told the innkeeper, ‘and when I come back this way, I will pay you whatever else you spend on him.’”
36 And Jesus concluded, “In your opinion, which one of these three acted like a neighbor toward the man attacked by the robbers?”
37 The teacher of the Law answered, “The one who was kind to him.”
Jesus replied, “You go, then, and do the same.”
Jesus Visits Martha and Mary
38 As Jesus and his disciples went on their way, he came to a village where a woman named Martha welcomed him in her home. 39 She had a sister named Mary, who sat down at the feet of the Lord and listened to his teaching. 40 Martha was upset over all the work she had to do, so she came and said, “Lord, don't you care that my sister has left me to do all the work by myself? Tell her to come and help me!”
41 The Lord answered her, “Martha, Martha! You are worried and troubled over so many things, 42 but just one is needed. Mary has chosen the right thing, and it will not be taken away from her.”
Rozesłanie siedemdziesięciu dwóch
1 Potem Pan wyznaczył siedemdziesięciu dwóch innych i po dwóch rozesłał przed sobą do każdego miasta i okolicy, dokąd sam zamierzał przybyć. 2 Powiedział do nich: Żniwo wprawdzie jest wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, aby wysłał robotników na swoje żniwo. 3 Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. 4 Nie noście z sobą ani sakiewki, ani torby, ani sandałów. Nikogo też w drodze nie pozdrawiajcie. 5 A kiedy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw powiedzcie: Pokój temu domowi! 6 Jeśli tam mieszka człowiek o pokojowym usposobieniu, wasz pokój przylgnie do niego, jeśli nie – wróci do was. 7 W tym domu zostańcie, jedząc i pijąc to, co mają, ponieważ pracownik zasługuje na zapłatę. Nie przenoście się z domu do domu. 8 Jeśli wejdziecie do jakiegoś miasta i przyjmą was, jedzcie to, czym was poczęstują 9 I uzdrawiajcie chorych, którzy tam są. Mówcie im: Nadeszło do was Królestwo Boga. 10 Jeśli natomiast wejdziecie do jakiegoś miasta i was nie przyjmą, wtedy wychodząc na jego ulice, powiedzcie: 11 Zostawiamy wam nawet proch, który z waszego miasta przylgnął do naszych nóg. To jedno wiedzcie, że nadeszło Królestwo Boga. 12 Mówię wam, mieszkańcom Sodomy będzie lżej w ten dzień niż takiemu miastu.
Ostrzeżenie dla miast
(Mt 11,20-24)13 Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Gdyby bowiem w Tyrze i Sydonie wydarzyły się te niezwykłe rzeczy, które działy się u was, już dawno okazałyby skruchę, siedząc w worze pokutnym i w popiele. 14 Dlatego Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dniu sądu niż wam. 15 A ty, Kafarnaum,
czy aż do nieba masz być wywyższone?
Aż do Hadesu będziesz strącone!
16 Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi. Kto natomiast Mną gardzi, gardzi także Tym, który Mnie posłał.
Powrót siedemdziesięciu dwóch
17 Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością i powiedziało: Panie, nawet złe duchy nam ulegają ze względu na Twoje imię. 18 Na to odpowiedział im: Widziałem szatana, który spadł z nieba jak błyskawica. 19 Oto dałem wam władzę stąpać po wężach i skorpionach, i po całej potędze wroga tak, że nic wam nie zaszkodzi. 20 Lecz nie z tego się cieszcie, że duchy wam się poddają, ale z tego, że wasze imiona są zapisane w niebie.
Radość Jezusa
(Mt 11,25-27Mt 13,16-17)21 W tej samej godzinie Jezus pod wpływem Ducha Świętego rozradował się i powiedział: Wysławiam Ciebie Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te sprawy przed mądrymi i rozumnymi, a objawiłeś je tym, którzy są jak małe dzieci. Tak, Ojcze, bo tak się Tobie spodobało. 22 Wszystko zostało Mi przekazane przez Mojego Ojca i nikt nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec, ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, któremu Syn postanowi to objawić. 23 Potem na osobności zwrócił się do uczniów i powiedział: Szczęśliwe oczy, które widzą to, na co wy patrzycie. 24 Mówię wam: Wielu proroków i królów pragnęło zobaczyć to, co wy widzicie, a nie zobaczyli, i usłyszeć to, co słyszycie, a nie usłyszeli.
Miłosierny Samarytanin
25 Pewien znawca Prawa wstał i zadał Mu podchwytliwe pytanie: Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne? 26 On mu odpowiedział: Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz? 27 Tamten powiedział: Będziesz miłował Pana, swego Boga, z całego swego serca, z całej swojej duszy, z całej swojej siły i całym swoim umysłem, a swego bliźniego jak siebie samego . 28 Wtedy Jezus oznajmił: Słusznie odpowiedziałeś. Tak czyń, a będziesz żył. 29 Lecz on, chcąc siebie usprawiedliwić, zapytał Jezusa: A kto jest moim bliźnim? 30 Jezus, nawiązując do tego, powiedział: Pewien człowiek schodził z Jeruzalem do Jerycha i napadli na niego bandyci, którzy nie tylko go obrabowali, ale też poranili, zostawili na pół umarłego i odeszli. 31 Przypadkiem schodził tą drogą pewien kapłan, zobaczył go i ominął. 32 Podobnie lewita, gdy przyszedł na to miejsce, zobaczył go i ominął. 33 Natomiast pewien Samarytanin, który tamtędy podróżował i również obok niego przechodził, kiedy go zobaczył, ulitował się. 34 Podszedł do niego, opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem, wsadził go na swoje zwierzę, zawiózł do zajazdu i opiekował się nim. 35 Następnego dnia wyjął dwa denary, dał karczmarzowi i powiedział: Zajmij się nim, a jeśli coś więcej wydasz, oddam ci, kiedy będę wracał. 36 Jak ci się wydaje? Który z tych trzech okazał się bliźnim tego, co wpadł w ręce bandytów? 37 Tamten odpowiedział: Ten, który okazał mu miłosierdzie. Jezus na to: Idź i ty czyń podobnie.
U Marty i Marii
38 Po drodze przyszedł do pewnej wioski. Tam kobieta imieniem Marta przyjęła Go do swojego domu. 39 Miała ona siostrę, która nosiła imię Maria. Ta usiadła u stóp Pana i przysłuchiwała się Jego słowom. 40 Marta natomiast zajmowała się rozmaitymi posługami. W pewnej chwili przystanęła i powiedziała: Panie, czy Ciebie nie obchodzi, że moja siostra zostawiła mnie samą przy posługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła. 41 Pan zaś jej odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i zabiegasz o wiele, 42 a jedno jest potrzebne. Maria wybrała dobrą cząstkę, która nie zostanie jej odebrana.