Bildad
1-2 Job, can't people like you ever be quiet?
If you stopped to listen, we could talk to you.
3 What makes you think we are as stupid as cattle?
4 You are only hurting yourself with your anger.
Will the earth be deserted because you are angry?
Will God move mountains to satisfy you?
5 The light of the wicked will still be put out;
its flame will never burn again.
6 The lamp in their tents will be darkened.
7 Their steps were firm, but now they stumble;
they fall—victims of their own advice.
8 They walk into a net, and their feet are caught;
9 a trap catches their heels and holds them.
10 On the ground a snare is hidden;
a trap has been set in their path.
11 All around them terror is waiting;
it follows them at every step.
12 They used to be rich, but now they go hungry;
disaster stands and waits at their side.
13 A deadly disease spreads over their bodies
and causes their arms and legs to rot.
14 They are torn from the tents where they lived secure,
and are dragged off to face King Death.
15 Now anyone may live in their tents—
after sulfur is sprinkled to disinfect them!
16 Their roots and branches are withered and dry.
17 Their fame is ended at home and abroad;
no one remembers them any more.
18 They will be driven out of the land of the living,
driven from light into darkness.
19 They have no descendants, no survivors.
20 From east to west, all who hear of their fate
shudder and tremble with fear.
21 That is the fate of evil people,
the fate of those who care nothing for God.
Wyrzuty Bildada
1 A Bildad z Szuach odpowiedział:
2 Jak długo będziecie wyznaczać granice słowom?
Pomyślcie, a potem porozmawiajmy.
3 Dlaczego jesteśmy uważani za bydło?
Czemu staliśmy się nieczyści w waszych oczach?
Nieszczęścia grzesznika
4 Czy dla ciebie, rozdartego w gniewie,
ziemia ma opustoszeć
albo skała ma zmienić swoje miejsce?
5 Światło złego człowieka i tak zgaśnie
i nie będzie świecił płomień jego ognia.
6 Światło pociemnieje w jego namiocie
i jego lampa przestanie nad nim świecić.
7 Jego pewny krok zostanie zachwiany
i potknie się o własne plany,
8 bo jego nogi uwikłały go w sieci
i chodzi między sidłami.
9 Pętla chwyciła go za stopę
i mocno trzyma go potrzask,
10 zasadzka na niego ukryta w ziemi,
a pułapka na jego drodze.
11 Ze wszystkich stron ogarnia go strach
i paraliżuje mu nogi.
12 Z głodu słabną jego siły,
zagłada czeka u jego boku.
13 Choroba pożarła mu skórę,
pierworodny śmierci zżera jego członki.
14 Wyrwany z namiotu, w którym czuł się bezpiecznie,
będzie zaprowadzony do króla grozy.
15 Nikt nie zamieszka w jego namiocie,
a jego siedzibę posypią siarką.
16 Od spodu uschną jego korzenie,
a od góry zwiędną gałęzie.
17 Pamięć o nim zaginie na ziemi
i nikt nie wspomni jego imienia.
18 Wyrzucą go ze światła do ciemności
i wypędzą z kręgu ziemi.
19 Nie będzie miał ani syna, ani wnuka w swoim rodzie
i nikt nie pozostanie w miejscu jego zamieszkania.
20 Jego losem zdumieją się ludzie Zachodu,
a ludzi Wschodu ogarnie przerażenie.
21 Tak jest z domem bezbożnika
i takie jest miejsce tego, kto nie uznaje Boga.