The Empty Tomb
(Matthew 28.1-8Mark 16.1-8Luke 24.1-12)1 Early on Sunday morning, while it was still dark, Mary Magdalene went to the tomb and saw that the stone had been taken away from the entrance. 2 She went running to Simon Peter and the other disciple, whom Jesus loved, and told them, “They have taken the Lord from the tomb, and we don't know where they have put him!”
3 Then Peter and the other disciple went to the tomb. 4 The two of them were running, but the other disciple ran faster than Peter and reached the tomb first. 5 He bent over and saw the linen cloths, but he did not go in. 6 Behind him came Simon Peter, and he went straight into the tomb. He saw the linen cloths lying there 7 and the cloth which had been around Jesus' head. It was not lying with the linen cloths but was rolled up by itself. 8 Then the other disciple, who had reached the tomb first, also went in; he saw and believed. ( 9 They still did not understand the scripture which said that he must rise from death.) 10 Then the disciples went back home.
Jesus Appears to Mary Magdalene
(Matthew 28.9Matthew 10Mark 16.9-11)11 Mary stood crying outside the tomb. While she was still crying, she bent over and looked in the tomb 12 and saw two angels there dressed in white, sitting where the body of Jesus had been, one at the head and the other at the feet. 13 “Woman, why are you crying?” they asked her.
She answered, “They have taken my Lord away, and I do not know where they have put him!”
14 Then she turned around and saw Jesus standing there; but she did not know that it was Jesus. 15 “Woman, why are you crying?” Jesus asked her. “Who is it that you are looking for?”
She thought he was the gardener, so she said to him, “If you took him away, sir, tell me where you have put him, and I will go and get him.”
16 Jesus said to her, “Mary!”
She turned toward him and said in Hebrew, “Rabboni!” (This means “Teacher.”)
17 “Do not hold on to me,” Jesus told her, “because I have not yet gone back up to the Father. But go to my brothers and tell them that I am returning to him who is my Father and their Father, my God and their God.”
18 So Mary Magdalene went and told the disciples that she had seen the Lord and related to them what he had told her.
Jesus Appears to His Disciples
(Matthew 28.16-20Mark 16.14-18Luke 24.36-49)19 It was late that Sunday evening, and the disciples were gathered together behind locked doors, because they were afraid of the Jewish authorities. Then Jesus came and stood among them. “Peace be with you,” he said. 20 After saying this, he showed them his hands and his side. The disciples were filled with joy at seeing the Lord. 21 Jesus said to them again, “Peace be with you. As the Father sent me, so I send you.” 22 Then he breathed on them and said, “Receive the Holy Spirit. 23 If you forgive people's sins, they are forgiven; if you do not forgive them, they are not forgiven.”
Jesus and Thomas
24 One of the twelve disciples, Thomas (called the Twin), was not with them when Jesus came. 25 So the other disciples told him, “We have seen the Lord!”
Thomas said to them, “Unless I see the scars of the nails in his hands and put my finger on those scars and my hand in his side, I will not believe.”
26 A week later the disciples were together again indoors, and Thomas was with them. The doors were locked, but Jesus came and stood among them and said, “Peace be with you.” 27 Then he said to Thomas, “Put your finger here, and look at my hands; then reach out your hand and put it in my side. Stop your doubting, and believe!”
28 Thomas answered him, “My Lord and my God!”
29 Jesus said to him, “Do you believe because you see me? How happy are those who believe without seeing me!”
The Purpose of This Book
30 In his disciples' presence Jesus performed many other miracles which are not written down in this book. 31 But these have been written in order that you may believe that Jesus is the Messiah, the Son of God, and that through your faith in him you may have life.
JEZUS ZMARTWYCHWSTAŁY
Zmartwychwstanie Jezusa
(Mt 28,1-10Mk 16,1-8Łk 24,1-12)1 Pierwszego dnia tygodnia, wczesnym rankiem, kiedy było jeszcze ciemno, przyszła do grobu Maria Magdalena i zobaczyła kamień odsunięty od grobowca. 2 Pobiegła więc i przyszła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował. Powiedziała do nich: Zabrali Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położyli. 3 Wyszedł więc Piotr i ten drugi uczeń, i udali się do grobu. 4 Biegli razem, lecz ten drugi uczeń wyprzedził Piotra i pierwszy przybył do grobu. 5 Nachylił się i zobaczył leżące płótna, jednak nie wszedł do środka. 6 Przyszedł także Szymon Piotr, który z nim podążał, i wszedł do grobowca. Zobaczył leżące płótna 7 oraz chustę, która była na głowie Jezusa. Nie leżała ona z płótnami, ale była zwinięta oddzielnie, na jednym miejscu. 8 Wówczas wszedł również ten drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu, zobaczył i uwierzył. 9 Jeszcze bowiem nie rozumieli Pisma, które mówi, że On musi powstać z martwych. 10 Następnie uczniowie powrócili do siebie.
Jezus ukazuje się Marii Magdalenie
(Mk 16,9-11)11 Maria zaś stała przy grobie i płakała. Płacząc, zajrzała do grobowca 12 i zobaczyła dwóch aniołów w bieli, którzy siedzieli jeden przy głowie, a drugi przy nogach, gdzie było złożone ciało Jezusa. 13 Zapytali ją: Kobieto, dlaczego płaczesz? A ona odpowiedziała: Zabrali mojego Pana i nie wiem, gdzie Go położyli. 14 Gdy to powiedziała, odwróciła się za siebie i zobaczyła stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że jest to Jezus. 15 A Jezus zapytał ją: Kobieto, dlaczego płaczesz? Kogo szukasz? Ona sądząc, że to ogrodnik, powiedziała: Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go zabiorę. 16 Jezus powiedział do niej: Mario! Wtedy ona zwróciła się do Niego i powiedziała po hebrajsku: Rabbuni! – to znaczy: Nauczycielu. 17 Jezus jej oznajmił: Nie dotykaj Mnie, bo nie wstąpiłem jeszcze do Ojca. Idź do Moich braci i powiedz im: Wstępuję do Mojego Ojca i waszego Ojca, do Mojego Boga i waszego Boga. 18 Poszła więc Maria Magdalena i oznajmiła uczniom: Widziałam Pana, oraz powtórzyła to, co jej powiedział.
Jezus ukazuje się uczniom
(Mt 28,16-20Mk 16,14-18Łk 24,36-49)19 A gdy nastał wieczór tego pierwszego dnia tygodnia i drzwi były zamknięte z powodu strachu przed Żydami tam, gdzie przebywali uczniowie, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i powiedział: Pokój wam! 20 Kiedy to powiedział, pokazał im ręce i bok. Uczniowie uradowali się, że zobaczyli Pana. 21 Wtedy Jezus znowu do nich powiedział: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. 22 Gdy to oznajmił, tchnął na nich i powiedział: Weźcie Ducha Świętego! 23 Komu grzechy odpuścicie, są mu odpuszczone, a komu zatrzymacie, są mu zatrzymane.
Jezus i Tomasz
24 Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był z nimi, kiedy przyszedł Jezus. 25 Inni więc uczniowie powiedzieli mu: Widzieliśmy Pana. On jednak powiedział: Jeśli nie zobaczę na Jego rękach śladu gwoździ i nie włożę palca w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki w Jego bok, nie uwierzę. 26 A po ośmiu dniach Jego uczniowie znowu byli w domu, a z nimi Tomasz. Chociaż drzwi były zamknięte, Jezus przyszedł, stanął pośrodku i powiedział: Pokój wam! 27 Następnie oznajmił Tomaszowi: Podnieś tu swój palec i zobacz Moje ręce, podnieś swoją rękę i włóż w Mój bok, i nie bądź niewierzącym, lecz wierzącym. 28 Wyznał Mu Tomasz: Mój Pan i mój Bóg. 29 Jezus mu powiedział: Uwierzyłeś, ponieważ Mnie ujrzałeś. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
Cel Księgi
30 I jeszcze wiele innych znaków uczynił Jezus wobec uczniów, które nie są spisane w tej Księdze. 31 Te zaś spisano, abyście uwierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Boga i abyście wierząc, mieli życie w Jego imię.