King Josiah of Judah
(2 Kings 22.12 2)1 Josiah was eight years old when he became king of Judah, and he ruled in Jerusalem for thirty-one years. 2 He did what was pleasing to the Lord; he followed the example of his ancestor King David, strictly obeying all the laws of God.
Josiah Attacks Pagan Worship
3 In the eighth year that Josiah was king, while he was still very young, he began to worship the God of his ancestor King David. Four years later he began to destroy the pagan places of worship, the symbols of the goddess Asherah, and all the other idols. 4 Under his direction the altars where Baal was worshiped were smashed, and the incense altars near them were torn down. They ground to dust the images of Asherah and all the other idols and then scattered the dust on the graves of the people who had sacrificed to them. 5 He burned the bones of the pagan priests on the altars where they had worshiped. By doing all this, he made Judah and Jerusalem ritually clean again. 6 He did the same thing in the cities and the devastated areas of Manasseh, Ephraim, and Simeon, and as far north as Naphtali. 7 Throughout the territory of the Northern Kingdom he smashed the altars and the symbols of Asherah, ground the idols to dust, and broke into bits all the incense altars. Then he returned to Jerusalem.
The Book of the Law Is Discovered
(2 Kings 22.3-20)8 In the eighteenth year of his reign, after he had purified the land and the Temple by ending pagan worship, King Josiah sent three men to repair the Temple of the Lord God: Shaphan son of Azaliah, Maaseiah, the governor of Jerusalem, and Joah son of Joahaz, a high official. 9 The money that the Levite guards had collected in the Temple was turned over to Hilkiah the High Priest. (It had been collected from the people of Ephraim and Manasseh and the rest of the Northern Kingdom, and from the people of Judah, Benjamin, and Jerusalem.) 10 This money was then handed over to the three men in charge of the Temple repairs, and they gave it to 11 the carpenters and the builders to buy the stones and the timber used to repair the buildings that the kings of Judah had allowed to decay. 12 The men who did the work were thoroughly honest. They were supervised by four Levites: Jahath and Obadiah of the clan of Merari, and Zechariah and Meshullam of the clan of Kohath. (The Levites were all skillful musicians.) 13 Other Levites were in charge of transporting materials and supervising the workers on various jobs, and others kept records or served as guards.
14 While the money was being taken out of the storeroom, Hilkiah found the book of the Law of the Lord, the Law that God had given to Moses. 15 He said to Shaphan, “I have found the book of the Law here in the Temple.” He gave Shaphan the book, 16 and Shaphan took it to the king. He reported, “We have done everything that you commanded. 17 We have taken the money that was kept in the Temple and handed it over to the workers and their supervisors.” 18 Then he added, “I have here a book that Hilkiah gave me.” And he read it aloud to the king.
19 When the king heard the book being read, he tore his clothes in dismay 20 and gave the following order to Hilkiah, to Ahikam son of Shaphan, to Abdon son of Micaiah, to Shaphan, the court secretary, and to Asaiah, the king's attendant: 21 “Go and consult the Lord for me and for the people who still remain in Israel and Judah. Find out about the teachings of this book. The Lord is angry with us because our ancestors have not obeyed the word of the Lord and have not done what this book says must be done.”
22 At the king's command, Hilkiah and the others went to consult a woman named Huldah, a prophet who lived in the newer part of Jerusalem. (Her husband Shallum, the son of Tikvah and grandson of Harhas, was in charge of the Temple robes.) They described to her what had happened, 23 and she told them to go back to the king and give him 24 the following message from the Lord: “I am going to punish Jerusalem and all its people with the curses written in the book that was read to the king. 25 They have rejected me and have offered sacrifices to other gods, and so have stirred up my anger by all they have done. My anger is aroused against Jerusalem, and it will not die down. 26 As for the king himself, this is what I, the Lord God of Israel, say: You listened to what is written in the book, 27 and you repented and humbled yourself before me, tearing your clothes and weeping, when you heard how I threatened to punish Jerusalem and its people. I have heard your prayer, 28 and the punishment which I am going to bring on Jerusalem will not come until after your death. I will let you die in peace.”
The men returned to King Josiah with this message.
Josiah Makes a Covenant to Obey the Lord
(2 Kings 23.1-20)29 King Josiah summoned all the leaders of Judah and Jerusalem, 30 and together they went to the Temple, accompanied by the priests and the Levites and all the rest of the people, rich and poor alike. Before them all the king read aloud the whole book of the covenant, which had been found in the Temple. 31 He stood by the royal column and made a covenant with the Lord to obey him, to keep his laws and commands with all his heart and soul, and to put into practice the demands attached to the covenant, as written in the book. 32 He made the people of Benjamin and everyone else present in Jerusalem promise to keep the covenant. And so the people of Jerusalem obeyed the requirements of the covenant they had made with the God of their ancestors. 33 King Josiah destroyed all the disgusting idols that were in the territory belonging to the people of Israel, and as long as he lived, he required the people to serve the Lord, the God of their ancestors.
1 Jozjasz miał osiem lat, gdy został królem i królował w Jerozolimie trzydzieści jeden lat. 2 Czynił to, co słuszne w oczach Pana, i kroczył drogami Dawida, swego przodka, i nie zboczył ani na prawo, ani na lewo.
3 W ósmym roku królowania, gdy był jeszcze młody, zaczął szukać Boga Dawida, swego przodka, a w dwunastym roku zaczął oczyszczać Judę i Jerozolimę z wyżyn i aszer oraz rzeźbionych i odlanych posągów. 4 W jego obecności rozbito ołtarze baali, a ołtarze kadzenia, które były na górze nad nimi, kazał roztrzaskać; aszery, rzeźbione i odlane posągi połamał, rozbił w proch i rozrzucił na grobach tych, którzy im składali ofiary. 5 Kości kapłanów spalił na ich ołtarzach i oczyścił Judę oraz Jerozolimę. 6 W miastach Manassesa, Efraima, Symeona aż do Neftalego, zamieniając w ruiny, 7 zburzył ołtarze, aszery i pomniki – roztrzaskał i starł na proch, a wszystkie ołtarze kadzielne rozbił w całej ziemi Izraela. Potem powrócił do Jerozolimy.
8 W osiemnastym roku swego królowania, gdy oczyścił kraj i dom, posłał Szafana, syna Asaliasza, i Maasejasza, naczelnika miasta, oraz Joacha, syna Joachaza, kronikarza, aby naprawić dom Pana, swego Boga. 9 Przybyli do arcykapłana Chilkiasza i dostarczyli srebro, które zebrali lewici, stróże progu, od Manassesa i Efraima oraz od całej reszty Izraela i całego plemienia Judy, Beniamina oraz mieszkańców Jerozolimy, przyniesione do domu Bożego. 10 Przekazali do rąk wykonujących prace, którzy mieli nadzór nad domem Pana, a ci dawali je robotnikom, pracującym w domu Pana, aby naprawić i wzmocnić ten dom. 11 Dali je cieślom i murarzom, aby nabyli ciosane kamienie, drewno na wiązania i aby wyłożyli belkami budynki, które królowie Judy doprowadzili do ruiny.
12 Mężczyźni ci solidnie wykonywali prace, a kierownikami nad nimi byli Jachat i Obadiasz, lewici spośród potomków Merariego, oraz Zachariasz i Meszullam, spośród potomków Kehata, którzy sprawowali nadzór; wszyscy ci lewici byli biegli w grze na instrumentach muzycznych. 13 Nadzorowali tragarzy i kierowali wszystkimi wykonywanymi pracami – każdą czynnością. A inni lewici byli pisarzami, urzędnikami i odźwiernymi.
14 Gdy wyjmowano srebro złożone w domu Pana, kapłan Chilkiasz znalazł księgę Prawa Pana przekazaną przez Mojżesza. 15 Wtedy odezwał się Chilkiasz do pisarza Szafana: Znalazłem księgę Prawa w domu Pana. I Chilkiasz dał tę księgę Szafanowi. 16 Szafan zaś przyniósł księgę do króla, a następnie zdał królowi sprawę: Wszystko, co jest powierzone twoim sługom, to czynią. 17 Wysypali srebro znalezione w domu Pana i przekazali nadzorcom i wykonującym prace. 18 Pisarz Szafan powiedział też królowi: Kapłan Chilkiasz dał mi księgę. I Szafan czytał ją w obecności króla.
19 A gdy król usłyszał słowa Prawa, rozerwał swe szaty. 20 I polecił król Chilkiaszowi i Achikamowi, synowi Szafana, Abdonowi, synowi Miki, oraz pisarzowi Szafanowi i Asajaszowi, słudze króla: 21 Idźcie i radźcie się Pana w mojej sprawie i w sprawie pozostałych w Izraelu i Judzie oraz w sprawie słów znalezionej księgi, ponieważ wielki jest gniew Pana, który został na nas wylany. Nasi ojcowie bowiem nie strzegli słowa Pana i nie postępowali zgodnie z tym wszystkim, co jest zapisane w tej księdze.
22 Chilkiasz poszedł wraz z ludźmi króla do prorokini Chuldy, żony Szalluma, syna Tokehata, syna Chasry, pilnującego szat, a mieszkała ona w Jerozolimie, w drugiej dzielnicy, i opowiedzieli jej, jak to było. 23 A ona im odpowiedziała: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Powiedzcie człowiekowi, który posłał was do mnie: 24 Tak mówi Pan: Oto Ja sprowadzam nieszczęście na to miejsce i na jego mieszkańców oraz wszystkie przekleństwa zapisane w księdze, którą czytali w obecności króla Judy. 25 Ponieważ opuścili Mnie i palili kadzidło innym bogom, aby pobudzać Mnie do gniewu przez wszystko, co robili; więc Mój gniew zapłonął przeciw temu miejscu i nie zgaśnie.
26 Lecz królowi Judy, który was posłał, aby radzić się Pana, tak powiedzcie: Tak mówi Pan, Bóg Izraela, o słowach, które usłyszałeś: 27 Ponieważ złagodniało twoje serce i ukorzyłeś się przed obliczem Boga, gdy usłyszałeś Jego słowa przeciwko temu miejscu i przeciwko jego mieszkańcom, ukorzyłeś się przede Mną, rozdarłeś swe szaty i płakałeś przede Mną, więc Ja prawdziwie cię wysłuchałem – wyrocznia Pana. 28 Oto Ja przyłączę cię do twoich przodków i w pokoju zostaniesz pochowany w swoim grobie. Twoje oczy nie będą oglądały całego nieszczęścia, które Ja sprowadzam na to miejsce i na jego mieszkańców. I zanieśli królowi tę odpowiedź.
29 Król posłał więc i zgromadził całą starszyznę Judy i Jerozolimy. 30 Następnie do domu Pana wszedł król, a potem wszyscy Judejczycy i mieszkańcy Jerozolimy, kapłani, lewici i cały lud, od największego do najmniejszego. Odczytał głośno wszystkie słowa Księgi Przymierza znalezionej w domu Pana. 31 Król stał na swym miejscu i przed obliczem Pana zawarł przymierze, że będą chodzić za Panem, przestrzegać Jego przykazań, upomnień i ustaw całym sercem i całą duszą i wykonywać słowa przymierza zapisane w tej księdze.
32 Zobowiązał do tego wszystkich znajdujących się w Jerozolimie i w Beniaminie, a mieszkańcy Jerozolimy postąpili zgodnie z przymierzem Boga, Boga swoich ojców. 33 Jozjasz usunął wszystkie obrzydliwości ze wszystkich ziem, które należały do Izraelitów, a wszystkich znajdujących się w Izraelu uczynił sługami, aby służyli Panu, swemu Bogu. Dopóki żył, nie odstąpili od Pana, Boga swych ojców.