David Becomes King of Israel and Judah
(2 Samuel 5.1-10)1 All the people of Israel went to David at Hebron and said to him, “We are your own flesh and blood. 2 In the past, even when Saul was still our king, you led the people of Israel in battle, and the Lord your God promised you that you would lead his people and be their ruler.” 3 So all the leaders of Israel came to King David at Hebron. He made a sacred alliance with them, they anointed him, and he became king of Israel, just as the Lord had promised through Samuel.
4 King David and all the Israelites went and attacked the city of Jerusalem. It was then known as Jebus, and the Jebusites, the original inhabitants of the land, were still living there. 5 The Jebusites told David he would never get inside the city, but David captured their fortress of Zion, and it became known as “David's City.” 6 David said, “The first man to kill a Jebusite will be commander of the army!” Joab, whose mother was Zeruiah, led the attack and became commander. 7 Because David went to live in the fortress, it came to be called “David's City.” 8 He rebuilt the city, starting at the place where land was filled in on the east side of the hill, and Joab restored the rest of the city. 9 David grew stronger and stronger, because the Lord Almighty was with him.
David's Famous Soldiers
(2 Samuel 23.8-39)10 This is the list of David's famous soldiers. Together with the rest of the people of Israel, they helped him become king, as the Lord had promised, and they kept his kingdom strong.
11 First was Jashobeam of the clan of Hachmon, the leader of “The Three.” He fought with his spear against three hundred men and killed them all in one battle. 12 Next among the famous “Three” was Eleazar son of Dodo, of the clan of Ahoh. 13 He fought on David's side against the Philistines at the battle of Pas Dammim. He was in a barley field when the Israelites started to run away, 14 so he and his men took a stand in the middle of the field and fought the Philistines. The Lord gave him a great victory.
15 One day three of the thirty leading soldiers went to a rock where David was staying near Adullam Cave, while a band of Philistines was camping in Rephaim Valley. 16 At that time David was on a fortified hill, and a group of Philistines had occupied Bethlehem. 17 David got homesick and said, “How I wish someone would bring me a drink of water from the well by the gate in Bethlehem!” 18 The three famous soldiers forced their way through the Philistine camp, drew some water from the well, and brought it back to David. But he would not drink it; instead he poured it out as an offering to the Lord 19 and said, “I could never drink this! It would be like drinking the blood of these men who risked their lives!” So he refused to drink it. These were the brave deeds of the three famous soldiers.
20 Joab's brother Abishai was the leader of “The Famous Thirty.” He fought with his spear against three hundred men and killed them, and became famous among “The Thirty.” 21 He was the most famous of “The Thirty” and became their leader, but he was not as famous as “The Three.”
22 Benaiah son of Jehoiada from Kabzeel was a famous soldier; he did many brave deeds, including killing two great Moabite warriors. He once went down into a pit on a snowy day and killed a lion. 23 He also killed an Egyptian, a huge man seven and a half feet tall, who was armed with a gigantic spear. Benaiah attacked him with a club, snatched the spear from the Egyptian's hand, and killed him with it. 24 Those were the brave deeds of Benaiah, who was one of “The Thirty.” 25 He was outstanding among “The Thirty,” but not as famous as “The Three.” David put him in charge of his bodyguard.
26-47 These are the other outstanding soldiers:
Asahel, Joab's brother
Elhanan son of Dodo from Bethlehem
Shammoth from Harod
Helez from Pelet
Ira son of Ikkesh from Tekoa
Abiezer from Anathoth
Sibbecai from Hushah
Ilai from Ahoh
Maharai from Netophah
Heled son of Baanah from Netophah
Ithai son of Ribai from Gibeah in Benjamin
Benaiah from Pirathon
Hurai from the valleys near Gaash
Abiel from Arbah
Azmaveth from Bahurum
Eliahba from Shaalbon
Hashem from Gizon
Jonathan son of Shagee from Harar
Ahiam son of Sachar from Harar
Eliphal son of Ur
Hepher from Mecherah
Ahijah from Pelon
Hezro from Carmel
Naarai son of Ezbai
Joel brother of Nathan
Mibhar son of Hagri
Zelek from Ammon
Naharai, Joab's armorbearer, from Beeroth
Ira and Gareb from Jattir
Uriah the Hittite
Zabad son of Ahlai
Adina son of Shiza (a leading member of the tribe of Reuben, with his own group of thirty soldiers)
Hanan son of Maacah
Joshaphat from Mithan
Uzzia from Ashterah
Shamma and Jeiel, sons of Hotham, from Aroer
Jediael and Joha, sons of Shimri, from Tiz
Eliel from Mahavah
Jeribai and Joshaviah, sons of Elnaam
Ithmah from Moab
Eliel, Obed, and Jaasiel from Zobah
1 Cały Izrael zebrał się przy Dawidzie w Hebronie, mówiąc: Oto jesteśmy z twoich kości i z twego ciała. 2 Już wcześniej, gdy Saul był królem, ty wyprowadzałeś i przyprowadzałeś Izraela, a Pan, twój Bóg, powiedział do ciebie: Ty będziesz pasł Mój lud, Izraela, i ty będziesz wodzem nad Moim ludem, Izraelem.
3 Cała starszyzna Izraela przybyła do króla, do Hebronu. Dawid zawarł z nimi przymierze w Hebronie przed Panem; a oni namaścili Dawida na króla nad Izraelem według słowa Pana przekazanego za pośrednictwem Samuela.
4 Następnie Dawid wyruszył z całym Izraelem do Jerozolimy, to jest do Jebus, ziemię tę bowiem zamieszkiwali Jebusyci. 5 Mieszkańcy Jebus powiedzieli do Dawida: Nie wejdziesz tu. Dawid jednak zdobył twierdzę Syjon, to jest Miasto Dawida. 6 Dawid powiedział: Kto pierwszy pobije Jebusytów, ten będzie wodzem i księciem. Pierwszy wtargnął Joab, syn Serui, i został wodzem. 7 A Dawid zamieszkał w twierdzy, dlatego nazwano ją Miastem Dawida. 8 Rozbudował miasto wokół, od Millo aż po otaczający teren, a Joab odnowił resztę miasta. 9 Dawid stawał się coraz potężniejszy, a Pan Zastępów był z nim.
10 Oto dowódcy wojowników, jakich miał Dawid, którzy potężnieli razem z nim, gdy panował, i z całym Izraelem uczynili go królem zgodnie ze słowem Pana na temat Izraela. 11 Oto spis wojowników Dawida: Jaszobeam, syn Chakmoniego, dowódca trzydziestu, to on podniósł swą włócznię przeciw trzystu, których pobił za jednym razem. 12 Po nim był Eleazar, syn Dodo, Achochita, jeden z trzech wojowników. 13 Był on z Dawidem w Pas-Dammim, gdy zgromadzili się tam Filistyni, by walczyć, a był tam kawałek pola pełen jęczmienia. Lud uciekł przed Filistynami, 14 oni jednak stanęli pośrodku pola, bronili go i pobili Filistynów; Pan bowiem uratował ich, dając im wielkie zwycięstwo. 15 Trzech z trzydziestu dowódców zeszło po skale do groty Adullam, do Dawida, podczas gdy Filistyni obozowali w dolinie Refaim. 16 W tym czasie Dawid był w twierdzy, podczas gdy oddział Filistynów przebywał w Betlejem. 17 Dawid miał wielkie pragnienie i powiedział: Kto da mi napić się wody ze studni w Betlejem, która jest przy bramie? 18 Tych trzech przedostało się przez obóz Filistynów i zaczerpnęło wody ze studni w Betlejem, która była przy bramie. Wzięli ją i zanieśli Dawidowi. Dawid nie chciał jednak jej pić, lecz wylał ją dla Pana, 19 i powiedział: Jestem daleki od tego, mój Boże, aby to zrobić. Czyż mam pić krew tych mężczyzn, którzy narażali swe życie? Przecież z narażeniem życia ją przynieśli. Dlatego jej nie pił. Tego dokonało tych trzech wojowników.
20 Abiszaj, brat Joaba, który był dowódcą trzech, podniósł swój oszczep przeciw trzystu ludziom i ich zabił; zdobył szacunek wśród trzech. 21 Wśród trzech cieszył się podwójną sławą i był ich dowódcą, jednak nie dorównał tym trzem.
22 Benajasz, syn Jehojady, syn dzielnego mężczyzny, wielkiego pod względem dokonań, który pochodził z Kabseel, pobił dwóch synów Ariela z Moabu. W śnieżny dzień, zszedł do cysterny i zabił tam lwa. 23 Zabił też Egipcjanina, który był wysoki na pięć łokci. Egipcjanin miał w ręku oszczep jak wał tkacki, a on przystąpił do niego z kijem, wyrwał mu oszczep z ręki i zabił go jego własnym oszczepem. 24 To uczynił Benajasz, syn Jehojady, i zdobył szacunek wśród tych trzech wojowników. 25 Był on wysławiany wśród trzydziestu, ale nie dorównał tym trzem, a Dawid ustanowił go dowódcą swej straży.
26 Dzielnymi wojownikami byli: Asa-El, brat Joaba, Elchanan, syn Dodo z Betlejem,
27 Szammot z Haroru, Cheles z Pelonu,
28 Ira, syn Ikkesza z Tekoi, Abiezer z Anatot,
29 Sibbekaj Chuszatyta, Ilaj Achochita,
30 Maheraj z Netofy, Cheled, syn Baany z Netofy,
31 Itaj, syn Ribaja z Gibei potomków Beniamina, Benajasz z Pireatonu,
32 Churaj z Nahale-Gaasz, Abiel z Araby,
33 Azmawet z Bachurim, Eliachba z Szaalbonu,
34 synowie Haszema z Gizonu, Jonatan, syn Szagego z Hararu,
35 Achiam, syn Sakara z Hararu, Elifal, syn Ura,
36 Chefer z Mekery, Achiasz z Pelonu,
37 Chesro z Karmelu, Naaraj, syn Ezbaja,
38 Joel, brat Natana, Mibchar, syn Hagriego,
39 Selek z Ammonu, Nachraj z Berot, giermek Joaba, syna Serui,
40 Ira z Jattiru, Gareb z Jattiru,
41 Uriasz Chetyta, Zabad, syn Achlaja,
42 Adina, syn Szizy, Rubenita, dowódca Rubenitów, przewodzący trzydziestoma.
43 Chanan, syn Maaki, Joszafat Mitnita,
44 Ozjasz z Asztarot, Szama i Jeuel, synowie Chotama z Aroeru,
45 Jediael, syn Szimriego, i jego brat Jocha z Tis,
46 Eliel z Machawitów, Jeribaj i Joszawiasz, synowie Elnaama, Jitma z Moabu,
47 Eliel, Obed i Jaasjel z Soby.