ZARYS SYTUACJI
Plemiona Judy i Symeona walczą z Kananejczykami
1 Po śmierci Jozuego Izraelici pytali Pana: Kto z nas ma pierwszy wyruszyć przeciwko Kananejczykom, aby z nimi walczyć? 2 Pan odpowiedział: Niech pójdzie Juda! Oto wydaję tę ziemię w jego ręce. 3 Wtedy Juda zwrócił się do Symeona, swojego brata: Pójdź ze mną do ziemi przydzielonej mi losem i będziemy walczyć z Kananejczykami. Później także ja pójdę z tobą do ziemi przydzielonej ci losem. Symeon więc poszedł z nim. 4 Wtedy Juda wyruszył, a Pan wydał w jego ręce Kananejczyków oraz Peryzzytów. W Bezek zabito ich dziesięć tysięcy. 5 Kiedy w Bezek natknęli się na Adoni-Bezeka, walczyli z nim. Pokonali Kananejczyków i Peryzzytów, 6 lecz Adoni-Bezek uciekł. Oni jednak ścigali go, a gdy go pochwycili, odcięli mu kciuki u rąk i duże palce u nóg. 7 Wtedy Adoni-Bezek powiedział: Siedemdziesięciu królów z obciętymi kciukami u rąk i dużymi palcami u nóg zbierało okruchy pod moim stołem. Tak jak ja robiłem, tak odpłacił mi Bóg. Potem zaprowadzono go do Jerozolimy i tam umarł.
Plemię Judy zdobywa Jerozolimę i Hebron
8 Potomkowie Judy uderzyli na Jerozolimę i ją zdobyli. Mieszkańców wycięli ostrzem miecza, a miasto spalili. 9 Następnie potomkowie Judy wyruszyli, aby walczyć z Kananejczykami mieszkającymi w górach, na Negebie i Szefeli. 10 Juda wyprawił się także przeciwko Kananejczykom mieszkającym w Hebronie, który przedtem nazywał się Kiriat-Arba, i pobił Szeszaja, Achimana i Talmaja.
Otniel zdobywa Debir
11 Stamtąd udał się przeciwko mieszkańcom Debiru, a Debir wcześniej nosił nazwę Kiriat-Sefer. 12 Wówczas Kaleb ogłosił: Temu, kto uderzy na Kiriat-Sefer i je zdobędzie, oddam za żonę Aksę, moją córkę. 13 Zdobył je Otniel, syn Kenaza, młodszego brata Kaleba. Kaleb oddał mu zatem za żonę Aksę, swoją córkę. 14 A gdy przybyła, nakłoniła go, aby zażądał pola od jej ojca. Potem zsiadła z osła, a Kaleb ją zapytał: Czego chcesz? 15 Odpowiedziała mu: Udziel mi błogosławieństwa. Skoro dałeś mi suchą ziemię, daj mi też źródła wody. I dał jej Kaleb źródła na wyżynach i źródła na nizinach.
Zwycięstwa plemion Judy i Beniamina
16 Potomkowie Kenity, teścia Mojżesza, wyruszyli z potomkami Judy z Miasta Palm na pustynię judzką, która leży w Negebie koło Aradu, poszli i zamieszkali wraz z ludem. 17 Potem Juda ze swoim bratem Symeonem wyruszyli i pobili Kananejczyków, którzy mieszkali w Sefat. Obłożyli miasto klątwą i dlatego nazwali je Chorma. 18 Następnie Juda zdobył Gazę wraz z należącym do niej terytorium, Aszkelon wraz z należącym do niego terytorium oraz Ekron wraz z należącym do niego terytorium. 19 A Pan był z Judą. Potem Juda objął w posiadanie góry, ale nie pozbawił własności mieszkańców doliny, ponieważ mieli żelazne rydwany. 20 Kalebowi, zgodnie z obietnicą Mojżesza, dano w posiadanie Hebron. On zaś usunął stamtąd trzech synów Anaka. 21 Beniaminici natomiast nie pozbawili własności Jebusytów, mieszkających w Jerozolimie, dlatego Jebusyci mieszkają z Beniaminitami w Jerozolimie aż do dnia dzisiejszego.
Ród Józefa zdobywa Betel
22 Z kolei ród Józefa wyruszył przeciwko Betel, a Pan był z nimi. 23 Ród Józefa przeprowadził zwiad w Betel, które wcześniej nazywało się Luz. 24 Gdy zwiadowcy spostrzegli człowieka wychodzącego z miasta, powiedzieli do niego: Pokaż nam wejście do miasta, a okażemy ci litość. 25 I pokazał im wejście do miasta. Oni zaś wybili ludność miasta ostrzem miecza, a tego człowieka wraz z całą jego rodziną puścili wolno. 26 Powędrował on do kraju Chetytów, gdzie zbudował miasto i nazwał je Luz. Nazwę tę nosi ono aż do dnia dzisiejszego.
Narody, których Izraelici nie zdołali wypędzić
27 Manasses natomiast nie zdobył Bet-Szean i należących do niego osad ani Tanak i należących do niego osad. Nie pokonał także mieszkańców Dor i należących do niego osad, mieszkańców Jibleam i należących do niego osad ani mieszkańców Megiddo i należących do niego osad. Dlatego też Kananejczycy nadal mieszkali w tej ziemi. 28 Gdy Izrael się wzmocnił, narzucił Kananejczykom roboty przymusowe, lecz nie pozbawił ich własności. 29 Także Efraim nie pozbawił własności Kananejczyków mieszkających w Gezer. Kananejczycy więc mieszkali pośród nich w Gezer.
30 Zabulon nie pozbawił własności mieszkańców Kitron ani mieszkańców Nahalol. Kananejczycy więc mieszkali pośród nich, ale pracowali przymusowo.
31 Aser nie pozbawił własności mieszkańców Akko ani mieszkańców Sydonu, Achlab, Akzib, Chelba, Afek i Rechob. 32 Aseryci więc mieszkali pośród Kananejczyków, zajmujących tę ziemię, ponieważ nie pozbawiono ich własności.
33 Neftali nie pozbawił własności mieszkańców Bet-Szemesz ani mieszkańców Bet-Anat, mieszkał więc pośród Kananejczyków, zajmujących tę ziemię, a mieszkańcy Bet-Szemesz i Bet-Anat pracowali dla niego przymusowo.
34 Amoryci zaś wyparli Danitów w góry i nie pozwolili im zejść w dolinę. 35 Amoryci utrzymali się w Har-Cheres, w Ajjalon i w Szaalbim, ale ród Jakuba panował nad nimi i pracowali przymusowo. 36 Terytorium Amorytów rozciągało się od Wzgórza Skorpionów, od Sela i wyżej.
ZARYS SYTUACJI
Plemiona Judy i Symeona walczą z Kananejczykami
1 Po śmierci Jozuego Izraelici pytali Pana: Kto z nas ma pierwszy wyruszyć przeciwko Kananejczykom, aby z nimi walczyć? 2 Pan odpowiedział: Niech pójdzie Juda! Oto wydaję tę ziemię w jego ręce. 3 Wtedy Juda zwrócił się do Symeona, swojego brata: Pójdź ze mną do ziemi przydzielonej mi losem i będziemy walczyć z Kananejczykami. Później także ja pójdę z tobą do ziemi przydzielonej ci losem. Symeon więc poszedł z nim. 4 Wtedy Juda wyruszył, a Pan wydał w jego ręce Kananejczyków oraz Peryzzytów. W Bezek zabito ich dziesięć tysięcy. 5 Kiedy w Bezek natknęli się na Adoni-Bezeka, walczyli z nim. Pokonali Kananejczyków i Peryzzytów, 6 lecz Adoni-Bezek uciekł. Oni jednak ścigali go, a gdy go pochwycili, odcięli mu kciuki u rąk i duże palce u nóg. 7 Wtedy Adoni-Bezek powiedział: Siedemdziesięciu królów z obciętymi kciukami u rąk i dużymi palcami u nóg zbierało okruchy pod moim stołem. Tak jak ja robiłem, tak odpłacił mi Bóg. Potem zaprowadzono go do Jerozolimy i tam umarł.
Plemię Judy zdobywa Jerozolimę i Hebron
8 Potomkowie Judy uderzyli na Jerozolimę i ją zdobyli. Mieszkańców wycięli ostrzem miecza, a miasto spalili. 9 Następnie potomkowie Judy wyruszyli, aby walczyć z Kananejczykami mieszkającymi w górach, na Negebie i Szefeli. 10 Juda wyprawił się także przeciwko Kananejczykom mieszkającym w Hebronie, który przedtem nazywał się Kiriat-Arba, i pobił Szeszaja, Achimana i Talmaja.
Otniel zdobywa Debir
11 Stamtąd udał się przeciwko mieszkańcom Debiru, a Debir wcześniej nosił nazwę Kiriat-Sefer. 12 Wówczas Kaleb ogłosił: Temu, kto uderzy na Kiriat-Sefer i je zdobędzie, oddam za żonę Aksę, moją córkę. 13 Zdobył je Otniel, syn Kenaza, młodszego brata Kaleba. Kaleb oddał mu zatem za żonę Aksę, swoją córkę. 14 A gdy przybyła, nakłoniła go, aby zażądał pola od jej ojca. Potem zsiadła z osła, a Kaleb ją zapytał: Czego chcesz? 15 Odpowiedziała mu: Udziel mi błogosławieństwa. Skoro dałeś mi suchą ziemię, daj mi też źródła wody. I dał jej Kaleb źródła na wyżynach i źródła na nizinach.
Zwycięstwa plemion Judy i Beniamina
16 Potomkowie Kenity, teścia Mojżesza, wyruszyli z potomkami Judy z Miasta Palm na pustynię judzką, która leży w Negebie koło Aradu, poszli i zamieszkali wraz z ludem. 17 Potem Juda ze swoim bratem Symeonem wyruszyli i pobili Kananejczyków, którzy mieszkali w Sefat. Obłożyli miasto klątwą i dlatego nazwali je Chorma. 18 Następnie Juda zdobył Gazę wraz z należącym do niej terytorium, Aszkelon wraz z należącym do niego terytorium oraz Ekron wraz z należącym do niego terytorium. 19 A Pan był z Judą. Potem Juda objął w posiadanie góry, ale nie pozbawił własności mieszkańców doliny, ponieważ mieli żelazne rydwany. 20 Kalebowi, zgodnie z obietnicą Mojżesza, dano w posiadanie Hebron. On zaś usunął stamtąd trzech synów Anaka. 21 Beniaminici natomiast nie pozbawili własności Jebusytów, mieszkających w Jerozolimie, dlatego Jebusyci mieszkają z Beniaminitami w Jerozolimie aż do dnia dzisiejszego.
Ród Józefa zdobywa Betel
22 Z kolei ród Józefa wyruszył przeciwko Betel, a Pan był z nimi. 23 Ród Józefa przeprowadził zwiad w Betel, które wcześniej nazywało się Luz. 24 Gdy zwiadowcy spostrzegli człowieka wychodzącego z miasta, powiedzieli do niego: Pokaż nam wejście do miasta, a okażemy ci litość. 25 I pokazał im wejście do miasta. Oni zaś wybili ludność miasta ostrzem miecza, a tego człowieka wraz z całą jego rodziną puścili wolno. 26 Powędrował on do kraju Chetytów, gdzie zbudował miasto i nazwał je Luz. Nazwę tę nosi ono aż do dnia dzisiejszego.
Narody, których Izraelici nie zdołali wypędzić
27 Manasses natomiast nie zdobył Bet-Szean i należących do niego osad ani Tanak i należących do niego osad. Nie pokonał także mieszkańców Dor i należących do niego osad, mieszkańców Jibleam i należących do niego osad ani mieszkańców Megiddo i należących do niego osad. Dlatego też Kananejczycy nadal mieszkali w tej ziemi. 28 Gdy Izrael się wzmocnił, narzucił Kananejczykom roboty przymusowe, lecz nie pozbawił ich własności. 29 Także Efraim nie pozbawił własności Kananejczyków mieszkających w Gezer. Kananejczycy więc mieszkali pośród nich w Gezer.
30 Zabulon nie pozbawił własności mieszkańców Kitron ani mieszkańców Nahalol. Kananejczycy więc mieszkali pośród nich, ale pracowali przymusowo.
31 Aser nie pozbawił własności mieszkańców Akko ani mieszkańców Sydonu, Achlab, Akzib, Chelba, Afek i Rechob. 32 Aseryci więc mieszkali pośród Kananejczyków, zajmujących tę ziemię, ponieważ nie pozbawiono ich własności.
33 Neftali nie pozbawił własności mieszkańców Bet-Szemesz ani mieszkańców Bet-Anat, mieszkał więc pośród Kananejczyków, zajmujących tę ziemię, a mieszkańcy Bet-Szemesz i Bet-Anat pracowali dla niego przymusowo.
34 Amoryci zaś wyparli Danitów w góry i nie pozwolili im zejść w dolinę. 35 Amoryci utrzymali się w Har-Cheres, w Ajjalon i w Szaalbim, ale ród Jakuba panował nad nimi i pracowali przymusowo. 36 Terytorium Amorytów rozciągało się od Wzgórza Skorpionów, od Sela i wyżej.