UWOLNIENIE IZRAELITÓW
Nakaz świętowania Paschy
1 Pan powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: 2 Ten miesiąc będzie dla was początkiem miesięcy. Będzie on dla was pierwszym miesiącem roku. 3 Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela: dziesiątego dnia tego miesiąca każdy weźmie sobie baranka dla swojej rodziny, baranka dla domu. 4 A jeżeli rodzina będzie zbyt mała, żeby zjeść całego baranka, niech weźmie go wspólnie z sąsiadem, mieszkającym najbliżej, aby liczba osób była odpowiednia. Na baranka powinno przypaść tyle osób, ile będzie mogło go zjeść. 5 Ma to być baranek bez skazy, jednoroczny samiec, wybierzecie go z baranków lub z koźląt. 6 Zachowacie go aż do czternastego dnia tego miesiąca. Wtedy o zmierzchu zarżnie go całe zgromadzenie Izraela. 7 Wezmą jego krew i pokropią odrzwia i nadproże w domach, w których będą go jedli. 8 Tej nocy będziecie jeść mięso upieczone w ogniu, będziecie je jeść z przaśnymi chlebami i gorzkimi ziołami. 9 Nie będziecie z niego jeść nic surowego i gotowanego w wodzie, tylko upieczone na ogniu, z głową, nogami i wnętrznościami. 10 Do rana nic z niego nie zostawicie, a to, co zostanie z niego do rana, spalicie w ogniu. 11 Tak będziecie go jeść: będziecie mieli przepasane biodra, sandały na nogach i laskę w ręku. Będziecie go jeść w pośpiechu. To jest Pascha dla Pana. 12 Tej nocy przejdę przez ziemię egipską i pozabijam wszystko, co pierworodne w ziemi egipskiej – od człowieka aż po bydło, i dokonam sądu nad wszystkimi bogami Egiptu. Ja – Pan. 13 Krew na domach, w których mieszkacie, będzie dla was znakiem. Gdy zobaczę krew, przejdę obok was i nie dotknie was plaga zniszczenia, którą uderzę ziemię egipską. 14 A ten dzień będzie dla was pamiątką, będziecie go obchodzić jako święto Pana. Po wszystkie pokolenia, obchodzenie tego święta będzie trwałym przepisem. 15 Przaśny chleb będziecie jedli przez siedem dni. Już pierwszego dnia usuniecie zakwas z waszych domów, bo każdy jedzący coś kwaśnego od dnia pierwszego aż do siódmego, zostanie usunięty z Izraela. 16 W dniu pierwszym i siódmym będziecie mieli święte zgromadzenie. Nie będziecie wtedy wykonywać żadnej pracy. Możecie tylko przygotowywać jedzenie. 17 Będziecie zachowywać Święto Przaśników, bo tego dnia wyprowadziłem wasze zastępy z ziemi egipskiej. Zachowujcie ten dzień jako trwały przepis przez wszystkie wasze pokolenia. 18 Od wieczora czternastego dnia pierwszego miesiąca aż do wieczora dwudziestego pierwszego dnia tego miesiąca będziecie jedli przaśniki. 19 Przez siedem dni w waszych domach nie będzie kwasu, ponieważ każdy – zarówno przybysz jak i mieszkaniec tego kraju – jedzący coś kwaszonego zostanie usunięty ze zgromadzenia Izraela. 20 Nie będziecie jedli nic kwaszonego, a we wszystkich miejscach, w których będziecie przebywać, będziecie jedli przaśniki.
21 Mojżesz wezwał wszystkich starszych Izraela i powiedział do nich: Przybądźcie, weźcie baranka dla waszych rodzin i zarżnijcie jako Paschę. 22 Weźcie też wiązkę hizopu, zamoczcie w misie we krwi i pokropcie nią nadproże i odrzwia po obu stronach. Niech nikt z was nie wychodzi ze swego domu aż do rana. 23 Gdy Pan będzie przechodził, aby uderzyć Egipt, i zobaczy krew na nadprożu i odrzwiach z obu stron, wtedy Pan przejdzie koło drzwi i nie pozwoli Niszczycielowi, aby wszedł do waszych domów i zadał cios. 24 Przestrzegajcie więc tego polecenia jako ustawy dla siebie i waszych synów na wieki. 25 A kiedy wejdziecie do ziemi, którą Pan wam da, tak jak powiedział, zachowujcie ten obrzęd. 26 Gdy zaś zapytają was synowie: Co oznacza ten wasz obrzęd? 27 wtedy odpowiecie: To jest ofiara Paschy dla Pana, który ominął domy Izraelitów w Egipcie. Uderzył Egipt, a domy nasze ocalił. Wtedy lud pokłonił się, oddając hołd. 28 Izraelici poszli więc i uczynili tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi i Aaronowi, tak uczynili.
Dziesiąta plaga: śmierć pierworodnych
29 W środku nocy Pan pozabijał wszystkich pierworodnych w ziemi egipskiej – od pierworodnego syna faraona, siedzącego na tronie, aż do pierworodnego syna więźnia, który siedzi w lochu, i wszelkie pierworodne bydła. 30 Tej nocy wstał faraon i wszyscy jego słudzy oraz wszyscy Egipcjanie. I podniósł się wielki lament, bo nie było domu, w którym nikt by nie umarł. 31 Nocą faraon wezwał Mojżesza i Aarona i powiedział do nich: Wstańcie, wyjdźcie spośród mego ludu, i wy, i Izraelici! Idźcie i służcie Panu, jak mówiliście! 32 Weźcie także wasze trzody i wasze bydło, tak jak powiedzieliście. Idźcie i proście o błogosławieństwo także dla mnie! 33 Egipcjanie zaś przynaglali lud, aby ich śpiesznie wyprawić z kraju, mówili bowiem: Wszyscy pomrzemy.
Wyjście Izraelitów z Egiptu
34 Lud zabrał swoje ciasto, zanim się zakwasiło w dzieżach i, zawiązane w szaty, niósł je na plecach. 35 Izraelici postąpili według słowa Mojżesza: Pożyczyli od Egipcjan srebrne i złote naczynia oraz szaty. 36 A Pan sprawił, że Egipcjanie pożyczając ludowi, okazali mu życzliwość. I w ten sposób złupili Egipt.
37 Izraelici w liczbie około sześciuset tysięcy pieszych mężczyzn, nie licząc dzieci, wyruszyli z Ramses do Sukkot. 38 Szły z nimi także rzesze różnych ludzi oraz olbrzymie stada owiec i bydła. 39 Z ciasta, które wynieśli z Egiptu, upiekli przaśne podpłomyki, bo ciasto się nie zakwasiło. Wypędzono ich bowiem z Egiptu, a że nie mogli zwlekać, więc nie zdążyli przygotować sobie jedzenia. 40 Pobyt Izraelitów w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat. 41 W dniu, kiedy upłynęło czterysta trzydzieści lat, wyszły wszystkie zastępy Pana z ziemi egipskiej. 42 Sam Pan czuwał tej nocy nad ich wyjściem z ziemi egipskiej. Ta noc będzie obchodzona przez Izraelitów po wszystkie pokolenia jako czuwanie dla Pana.
Przepisy dotyczące Paschy
43 Potem Pan powiedział do Mojżesza i Aarona: Takie jest prawo Paschy: Żaden cudzoziemiec nie będzie jej jadł. 44 Ale niewolnik kupiony za pieniądze będzie mógł jeść, jeżeli poddasz go obrzezaniu. 45 Obcokrajowiec i najemnik nie będzie jej spożywać. 46 Zostanie spożyta w jednym domu. Nie wyniesiesz z domu na zewnątrz ani kawałka z tego mięsa. Nie będziecie łamać barankowi kości. 47 Całe zgromadzenie Izraela będzie tak czynić. 48 A gdy cudzoziemiec będzie przebywał u ciebie i będzie chciał obchodzić Paschę dla Pana, to najpierw wszyscy mężczyźni z jego domu zostaną obrzezani, a wtedy dopiero będzie mógł ją obchodzić. Stanie się jak mieszkaniec tej ziemi. Ale żaden nieobrzezany nie będzie jej spożywał. 49 To samo prawo będzie obowiązywać mieszkańca tej ziemi i przybysza przebywającego wśród was. 50 Wszyscy Izraelici uczynili tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi i Aaronowi. Tak uczynili.
51 Tego właśnie dnia Pan wyprowadził Izraelitów z ziemi egipskiej według ich zastępów.
UWOLNIENIE IZRAELITÓW
Nakaz świętowania Paschy
1 Pan powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: 2 Ten miesiąc będzie dla was początkiem miesięcy. Będzie on dla was pierwszym miesiącem roku. 3 Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela: dziesiątego dnia tego miesiąca każdy weźmie sobie baranka dla swojej rodziny, baranka dla domu. 4 A jeżeli rodzina będzie zbyt mała, żeby zjeść całego baranka, niech weźmie go wspólnie z sąsiadem, mieszkającym najbliżej, aby liczba osób była odpowiednia. Na baranka powinno przypaść tyle osób, ile będzie mogło go zjeść. 5 Ma to być baranek bez skazy, jednoroczny samiec, wybierzecie go z baranków lub z koźląt. 6 Zachowacie go aż do czternastego dnia tego miesiąca. Wtedy o zmierzchu zarżnie go całe zgromadzenie Izraela. 7 Wezmą jego krew i pokropią odrzwia i nadproże w domach, w których będą go jedli. 8 Tej nocy będziecie jeść mięso upieczone w ogniu, będziecie je jeść z przaśnymi chlebami i gorzkimi ziołami. 9 Nie będziecie z niego jeść nic surowego i gotowanego w wodzie, tylko upieczone na ogniu, z głową, nogami i wnętrznościami. 10 Do rana nic z niego nie zostawicie, a to, co zostanie z niego do rana, spalicie w ogniu. 11 Tak będziecie go jeść: będziecie mieli przepasane biodra, sandały na nogach i laskę w ręku. Będziecie go jeść w pośpiechu. To jest Pascha dla Pana. 12 Tej nocy przejdę przez ziemię egipską i pozabijam wszystko, co pierworodne w ziemi egipskiej – od człowieka aż po bydło, i dokonam sądu nad wszystkimi bogami Egiptu. Ja – Pan. 13 Krew na domach, w których mieszkacie, będzie dla was znakiem. Gdy zobaczę krew, przejdę obok was i nie dotknie was plaga zniszczenia, którą uderzę ziemię egipską. 14 A ten dzień będzie dla was pamiątką, będziecie go obchodzić jako święto Pana. Po wszystkie pokolenia, obchodzenie tego święta będzie trwałym przepisem. 15 Przaśny chleb będziecie jedli przez siedem dni. Już pierwszego dnia usuniecie zakwas z waszych domów, bo każdy jedzący coś kwaśnego od dnia pierwszego aż do siódmego, zostanie usunięty z Izraela. 16 W dniu pierwszym i siódmym będziecie mieli święte zgromadzenie. Nie będziecie wtedy wykonywać żadnej pracy. Możecie tylko przygotowywać jedzenie. 17 Będziecie zachowywać Święto Przaśników, bo tego dnia wyprowadziłem wasze zastępy z ziemi egipskiej. Zachowujcie ten dzień jako trwały przepis przez wszystkie wasze pokolenia. 18 Od wieczora czternastego dnia pierwszego miesiąca aż do wieczora dwudziestego pierwszego dnia tego miesiąca będziecie jedli przaśniki. 19 Przez siedem dni w waszych domach nie będzie kwasu, ponieważ każdy – zarówno przybysz jak i mieszkaniec tego kraju – jedzący coś kwaszonego zostanie usunięty ze zgromadzenia Izraela. 20 Nie będziecie jedli nic kwaszonego, a we wszystkich miejscach, w których będziecie przebywać, będziecie jedli przaśniki.
21 Mojżesz wezwał wszystkich starszych Izraela i powiedział do nich: Przybądźcie, weźcie baranka dla waszych rodzin i zarżnijcie jako Paschę. 22 Weźcie też wiązkę hizopu, zamoczcie w misie we krwi i pokropcie nią nadproże i odrzwia po obu stronach. Niech nikt z was nie wychodzi ze swego domu aż do rana. 23 Gdy Pan będzie przechodził, aby uderzyć Egipt, i zobaczy krew na nadprożu i odrzwiach z obu stron, wtedy Pan przejdzie koło drzwi i nie pozwoli Niszczycielowi, aby wszedł do waszych domów i zadał cios. 24 Przestrzegajcie więc tego polecenia jako ustawy dla siebie i waszych synów na wieki. 25 A kiedy wejdziecie do ziemi, którą Pan wam da, tak jak powiedział, zachowujcie ten obrzęd. 26 Gdy zaś zapytają was synowie: Co oznacza ten wasz obrzęd? 27 wtedy odpowiecie: To jest ofiara Paschy dla Pana, który ominął domy Izraelitów w Egipcie. Uderzył Egipt, a domy nasze ocalił. Wtedy lud pokłonił się, oddając hołd. 28 Izraelici poszli więc i uczynili tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi i Aaronowi, tak uczynili.
Dziesiąta plaga: śmierć pierworodnych
29 W środku nocy Pan pozabijał wszystkich pierworodnych w ziemi egipskiej – od pierworodnego syna faraona, siedzącego na tronie, aż do pierworodnego syna więźnia, który siedzi w lochu, i wszelkie pierworodne bydła. 30 Tej nocy wstał faraon i wszyscy jego słudzy oraz wszyscy Egipcjanie. I podniósł się wielki lament, bo nie było domu, w którym nikt by nie umarł. 31 Nocą faraon wezwał Mojżesza i Aarona i powiedział do nich: Wstańcie, wyjdźcie spośród mego ludu, i wy, i Izraelici! Idźcie i służcie Panu, jak mówiliście! 32 Weźcie także wasze trzody i wasze bydło, tak jak powiedzieliście. Idźcie i proście o błogosławieństwo także dla mnie! 33 Egipcjanie zaś przynaglali lud, aby ich śpiesznie wyprawić z kraju, mówili bowiem: Wszyscy pomrzemy.
Wyjście Izraelitów z Egiptu
34 Lud zabrał swoje ciasto, zanim się zakwasiło w dzieżach i, zawiązane w szaty, niósł je na plecach. 35 Izraelici postąpili według słowa Mojżesza: Pożyczyli od Egipcjan srebrne i złote naczynia oraz szaty. 36 A Pan sprawił, że Egipcjanie pożyczając ludowi, okazali mu życzliwość. I w ten sposób złupili Egipt.
37 Izraelici w liczbie około sześciuset tysięcy pieszych mężczyzn, nie licząc dzieci, wyruszyli z Ramses do Sukkot. 38 Szły z nimi także rzesze różnych ludzi oraz olbrzymie stada owiec i bydła. 39 Z ciasta, które wynieśli z Egiptu, upiekli przaśne podpłomyki, bo ciasto się nie zakwasiło. Wypędzono ich bowiem z Egiptu, a że nie mogli zwlekać, więc nie zdążyli przygotować sobie jedzenia. 40 Pobyt Izraelitów w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat. 41 W dniu, kiedy upłynęło czterysta trzydzieści lat, wyszły wszystkie zastępy Pana z ziemi egipskiej. 42 Sam Pan czuwał tej nocy nad ich wyjściem z ziemi egipskiej. Ta noc będzie obchodzona przez Izraelitów po wszystkie pokolenia jako czuwanie dla Pana.
Przepisy dotyczące Paschy
43 Potem Pan powiedział do Mojżesza i Aarona: Takie jest prawo Paschy: Żaden cudzoziemiec nie będzie jej jadł. 44 Ale niewolnik kupiony za pieniądze będzie mógł jeść, jeżeli poddasz go obrzezaniu. 45 Obcokrajowiec i najemnik nie będzie jej spożywać. 46 Zostanie spożyta w jednym domu. Nie wyniesiesz z domu na zewnątrz ani kawałka z tego mięsa. Nie będziecie łamać barankowi kości. 47 Całe zgromadzenie Izraela będzie tak czynić. 48 A gdy cudzoziemiec będzie przebywał u ciebie i będzie chciał obchodzić Paschę dla Pana, to najpierw wszyscy mężczyźni z jego domu zostaną obrzezani, a wtedy dopiero będzie mógł ją obchodzić. Stanie się jak mieszkaniec tej ziemi. Ale żaden nieobrzezany nie będzie jej spożywał. 49 To samo prawo będzie obowiązywać mieszkańca tej ziemi i przybysza przebywającego wśród was. 50 Wszyscy Izraelici uczynili tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi i Aaronowi. Tak uczynili.
51 Tego właśnie dnia Pan wyprowadził Izraelitów z ziemi egipskiej według ich zastępów.