Napomnienie do posłuszeństwa zwierzchności
1 Przypominaj im, aby zwierzchnościom i władzom poddani i posłuszni byli, gotowi do wszelkiego dobrego uczynku,
2 Aby o nikim źle nie mówili, nie byli kłótliwi, ale ustępliwi, okazujący wszelka łagodność wszystkim ludziom.
3 Bo i my byliśmy niegdyś nierozumni, niesforni, błądzący, poddani pożądliwości i rozmaitym rozkoszom, żyjący w złości i zazdrości, znienawidzeni i nienawidzący siebie nawzajem.
4 Ale gdy się objawiła dobroć i miłość do ludzi Zbawiciela naszego, Boga,
5 Zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego,
6 Którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego,
7 Abyśmy, usprawiedliwieni łaską jego, stali się dziedzicami żywota wiecznego, którego nadzieja nam przyświeca.
8 Prawdziwa to mowa i chcę, abyś ty przy tym obstawał, żeby ci, którzy uwierzyli w Boga, starali się celować w dobrych uczynkach. To jest dobre i użyteczne dla ludzi.
9 A głupich rozpraw i rodowodów, i sporów, i kłótni o zakon unikaj; są bowiem nieużyteczne i próżne.
10 A człowieka, który wywołuje odszczepieństwo, po pierwszym i drugim upomnieniu unikaj,
11 Wiedząc, że jest on przewrotny i grzeszy, i sam na siebie wyrok wydaje.
Końcowe polecenia i pozdrowienia
12 Gdy przyślę do ciebie Artemasa albo Tychikusa, staraj się spiesznie przybyć do mnie do Nikopolis, gdyż tam postanowiłem przezimować.
13 Wypraw spiesznie w drogę Zenasa, zakonoznawcę, i Apollosa i dołóż starań, aby im niczego nie brakowało.
14 A niech się i nasi uczą celować w dobrych uczynkach, aby zaspokajać palące potrzeby, żeby nie byli nieużyteczni.
15 Pozdrawiają cię wszyscy, którzy są ze mną. Pozdrów tych, którzy nas miłują w wierze. Łaska niech będzie z wami wszystkimi. Amen.
Podtrzymywanie dobrego postępowania
1 Przypominaj im, aby zwierzchnościom, władzom byli poddani, posłuszni, gotowi do każdego dobrego czynu, 2 aby nikomu nie ubliżali, byli nastawieni pokojowo, życzliwie i okazywali wszelką delikatność wobec każdego człowieka. 3 I my bowiem byliśmy kiedyś bezmyślni, nieposłuszni, błądziliśmy, poddani rozmaitym pożądaniom i rozkoszom, wiodąc życie w złości i zawiści, znienawidzeni i nienawidzący jedni drugich. 4 Kiedy jednak objawiła się dobroć i miłość naszego Zbawiciela, Boga, 5 nie dzięki sprawiedliwym uczynkom, które wykonaliśmy, lecz zgodnie ze swoim miłosierdziem zbawił nas przez kąpiel odradzającą i odnawiającą w Duchu Świętym. 6 Wylał Go na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela, 7 abyśmy usprawiedliwieni dzięki Jego łasce, zgodnie z nadzieją stali się dziedzicami życia wiecznego.
8 Nauka ta zasługuje na wiarę. Chcę, abyś stanowczo ją głosił, żeby ci, którzy wierzą w Boga, starali się wyróżniać dobrymi czynami. Jest to dobre i pożyteczne dla ludzi. 9 Unikaj zaś głupich dociekań, genealogii, sporów, kłótni o Prawo. Są bowiem bezużyteczne i bezwartościowe. 10 Od odstępcy trzymaj się z daleka po jednym lub drugim upomnieniu, 11 wiedząc, że taki człowiek jest przewrotny i grzeszy, i sam na siebie wydaje wyrok.
OSOBISTE WSKAZÓWKI I POZDROWIENIA
12 Kiedy przyślę do ciebie Artemasa lub Tychika, postaraj się przybyć do mnie do Nikopolis, gdyż tam postanowiłem spędzić zimę. 13 Zenasa, znawcę Prawa, i Apollosa wyposaż odpowiednio na drogę, aby niczego im nie brakowało. 14 Niech nasi bracia uczą się też wyróżniać dobrymi czynami, które zaspokajają konieczne potrzeby, aby nie byli bezowocni.
15 Pozdrawiają cię wszyscy, którzy są ze mną. Pozdrów tych, którzy nas kochają w wierze. Łaska niech będzie z wami wszystkimi.