Kain i Abel
1 Adam obcował z żoną swoją Ewą, a ta poczęła i urodziła Kaina. Wtedy rzekła: Wydałam na świat mężczyznę z pomocą Pana.
2 Potem urodziła jeszcze brata jego Abla. Abel był pasterzem trzód, a Kain uprawiał rolę.
3 Po niejakim czasie Kain złożył Panu ofiarę z plonów rolnych
4 Abel także złożył ofiarę z pierworodnych trzody swojej i z tłuszczu ich. A Pan wejrzał na Abla i na jego ofiarę.
5 Ale na Kaina i na jego ofiarę nie wejrzał; wtedy Kain rozgniewał się bardzo i zasępiło się jego oblicze.
6 I rzekł Pan do Kaina: Czemu się gniewasz i czemu zasępiło się twoje oblicze?
7 Wszak byłoby pogodne, gdybyś czynił dobrze, a jeśli nie będziesz czynił dobrze, u drzwi czyha grzech. Kusi cię, lecz ty masz nad nim panować.
8 Potem rzekł Kain do brata swego Abla: Wyjdźmy na pole! A gdy byli na polu, rzucił się Kain na brata swego Abla i zabił go.
9 Wtedy rzekł Pan do Kaina: Gdzie jest brat twój Abel? A on odpowiedział: Nie wiem. Czyż jestem stróżem brata mego?
10 I rzekł: Cóżeś to uczynił? Głos krwi brata twego woła do mnie z ziemi.
11 Bądź więc teraz przeklęty na ziemi, która rozwarła paszczę swoją, aby przyjąć z ręki twojej krew brata twego.
12 Gdy będziesz uprawiał rolę, nie da ci już plonu swego. Będziesz tułaczem i wędrowcem na ziemi.
13 Wtedy rzekł Kain do Pana: Zbyt wielka jest wina moja, by można mi ją odpuścić.
14 Oto dziś wypędzasz mnie z tej ziemi i muszę ukryć się przed obliczem twoim. Będę tułaczem i wędrowcem na ziemi, a każdy, kto mnie spotka, zabije mnie.
15 I rzekł Pan do niego: Nie! Ktokolwiek by zabił Kaina, siedmiokrotną pomstę poniesie. Położył też Pan na Kainie znak, aby go nikt nie zabijał, kto go spotka.
16 I odszedł Kain sprzed oblicza Pana, i zamieszkał w ziemi Nod, na wschód od Edenu.
Potomkowie Kaina
17 I obcował Kain z żoną swoją, a tą poczęła i urodziła Henocha. Potem zbudował miasto i nazwał je imieniem syna swego: Henoch.
18 A Henochowi urodził się Irad. Irad zaś zrodził Mechujaela, a Mechujael zrodził Metuszaela, a Metuszael zrodził Lamecha.
19 Lamech pojął sobie dwie żony. Imię jednej było Ada, a imię drugiej Sylla.
20 Ada urodziła Jabala, który był praojcem mieszkających w namiotach i przy trzodach.
21 A imię brata jego było Jubal, który był praojcem wszystkich grających na cytrze i na flecie.
22 Również i Sylla urodziła Tubalkaina, który wykuwał wszelkie narzędzia z miedzi i żelaza. Siostrą Tubalkaina była Naama.
23 I rzekł Lamech do swych żon: Ado i Syllo, słuchajcie głosu mojego! Wy, żony Lamecha, nadstawcie ucha na słowo moje! Męża gotów jestem zabić, jeśli mnie zrani, a chłopca, jeśli mi zrobi siniec.
24 Jeżeli Kain miał być pomszczony siedem razy, to Lamech siedemdziesiąt siedem razy.
Potomkowie Seta
25 I obcował Adam jeszcze raz z żoną swoją, a ona urodziła syna i dała mu imię Set, mówiąc: Bóg dał mi innego potomka zamiast Abla, którego zabił Kain.
26 Setowi także urodził się syn i nazwał go Enosz. Wtedy zaczęto wzywać imienia Pana.
Kain i Abel
1 Adam zbliżył się do swojej żony Ewy, a ona poczęła i urodziła Kaina, i powiedziała: Otrzymałam mężczyznę od Pana. 2 Potem urodziła jeszcze jego brata Abla. Abel był pasterzem owiec, a Kain uprawiał ziemię. 3 Po pewnym czasie Kain złożył Panu ofiarę z płodów ziemi. 4 Także Abel złożył ofiarę z pierworodnych zwierząt swojej trzody oraz z ich tłuszczu. Pan zwrócił uwagę na Abla i na jego ofiarę, 5 a na Kaina i na jego ofiarę nie zwrócił uwagi. Wtedy Kain rozgniewał się bardzo i zasępił. 6 Pan zapytał Kaina: Czemu się gniewasz i dlaczego się zasępiłeś? 7 Byłbyś pogodny, gdybyś dobrze postępował. Jeżeli jednak nie będziesz dobrze czynił, to grzech czający się w pobliżu skusi cię, ty zaś masz nad nim panować. 8 Wówczas Kain zwrócił się do swojego brata Abla: Chodźmy na pole! A gdy byli na polu, Kain rzucił się na Abla, swego brata, i go zabił. 9 Pan zaś zapytał Kaina: Gdzie jest twój brat Abel? Odpowiedział: Nie wiem. Czy ja jestem stróżem mego brata? 10 Wtedy On powiedział: Co zrobiłeś? Krew twojego brata woła do Mnie z ziemi. 11 Będziesz teraz przeklęty na tej ziemi, która otworzyła się, aby przyjąć krew twego brata, który zginął z twojej ręki. 12 Gdy będziesz uprawiał ziemię, nie wyda ci więcej plonu. Będziesz wygnańcem i tułaczem na ziemi. 13 Wówczas Kain zwrócił się do Pana: Zbyt wielka jest moja wina, bym mógł ją udźwignąć. 14 Skoro wypędzasz mnie dziś z tej ziemi i sprzed Twojego oblicza, to muszę się ukryć. Będę wygnańcem i tułaczem na ziemi, a każdy, kto mnie spotka, będzie mógł mnie zabić. 15 Pan mu jednak odpowiedział: O, nie! Ktokolwiek zabiłby Kaina, siedmiokrotną poniesie karę! I Pan tak naznaczył Kaina, aby nikt, kto go spotka, go nie zabił. 16 Kain odszedł więc sprzed oblicza Pana i zamieszkał w ziemi Nod, na wschód od Edenu.
Potomkowie Kaina
17 Kain zbliżył się do swojej żony a ona poczęła i urodziła Henocha. A gdy Kain zbudował miasto, nazwał je imieniem swego syna: Henoch. 18 Henochowi urodził się Irad, a Irad był ojcem Mechujaela, Mechujael był ojcem Metuszaela, Metuszael zaś został ojcem Lameka. 19 Lamek wziął sobie dwie żony. Jednej było na imię Ada, a drugiej Silla. 20 Ada urodziła Jabala, który był praojcem mieszkających w namiotach i pasterzy trzód. 21 Jego brat miał na imię Jubal. On był praojcem wszystkich grających na cytrze i flecie. 22 Silla natomiast urodziła Tubal-Kaina, który był kowalem wykuwającym miedź i żelazo. A siostrą Tubal-Kaina była Naama. 23 Lamek zwrócił się do swoich żon, Ady i Silli: Słuchajcie mnie, żony Lameka, nadstawcie ucha na moje słowa. Zabiję każdego, kto mnie zrani, i dziecko, które zrobi mi siniec. 24 Jeżeli Kain miał być pomszczony siedem razy, to Lamek będzie siedemdziesiąt siedem razy.
Set – syn Adama
25 Adam raz jeszcze zbliżył się do swojej żony, a ona urodziła syna i dała mu na imię Set, ponieważ, jak mówiła: Dał mi Bóg potomka zamiast Abla, którego zabił Kain. 26 Setowi również urodził się syn i nazwał go Enosz. Wtedy zaczęto wzywać imienia Pana.