Dzień Pojednania
1 I przemówił Pan do Mojżesza po śmierci dwóch synów Aarona, którzy zmarli, gdy zbliżyli się do Pana.
2 I rzekł Pan do Mojżesza: Powiedz Aaronowi, bratu swemu, żeby nie wchodził o każdym czasie do miejsca świętego poza zasłonę przed wieko, które jest na Skrzyni, aby nie umarł, gdyż ukażę się nad wiekiem w obłoku.
3 Oto jak będzie Aaron wchodził do świątyni: z młodym cielcem na ofiarę za grzech i z baranem na ofiarę całopalną.
4 Ubierze świętą lnianą tunikę i na ciele swoim będzie miał lniane spodnie, opasze się lnianym pasem, nawinie sobie lniany zawój. Są to szaty święte; obmyje najpierw swoje ciało wodą, a potem je wdzieje.
5 Od zboru synów izraelskich weźmie dwa kozły na ofiarę za grzech i jednego barana na ofiarę całopalną.
6 Aaron przyprowadzi na ofiarę za swój własny grzech cielca i dokona przebłagania za siebie i swój dom.
7 Potem weźmie owe dwa kozły i postawi je przed Panem u wejścia do Namiotu Zgromadzenia.
8 Następnie Aaron rzuci losy o te dwa kozły: jeden los dla Pana, a drugi los dla Azazela.
9 Potem przyprowadzi Aaron tego kozła, na którego padł los dla Pana, i złoży go na ofiarę za grzech,
10 Kozła zaś, na którego padł los dla Azazela, postawi żywego przed Panem, by nim dokonać przebłagania, a potem wypędzić go do Azazela na pustynię.
11 Potem przyprowadzi Aaron na ofiarę za swój własny grzech cielca i dokona przebłagania za siebie i za swój dom, i zarżnie tego cielca na ofiarę za swój własny grzech.
12 Następnie weźmie pełną kadzielnicę rozżarzonych węgli z ołtarza, który jest przed Panem, i pełne garście miałkiego wonnego kadzidła i wniesie poza zasłonę,
13 I nasypie kadzidła na ogień przed Panem, aby obłok z kadzidła okrył wieko, które jest ponad Świadectwem, i aby nie zginąć.
14 Potem weźmie nieco krwi z cielca i pokropi swoim palcem ponad wiekiem ku wschodowi oraz przed wiekiem pokropi z tej krwi siedem razy swoim palcem.
15 Następnie zarżnie kozła na ofiarę za grzech ludu i wniesie jego krew poza zasłonę, i uczyni z jego krwią podobnie, jak uczynił z krwią cielca: pokropi nią ponad wiekiem i przed wiekiem.
16 Tak dokona przebłagania za świątynię z powodu nieczystości synów izraelskich i ich przestępstw spowodowanych wszystkimi ich grzechami. Tak samo też uczyni z Namiotem Zgromadzenia, który jest u nich wśród ich nieczystości.
17 Żaden człowiek nie będzie przebywał w Namiocie Zgromadzenia, gdy on tam będzie wchodził, aby dokonać przebłagania w świątyni za samego siebie i za swój dom, i za całe zgromadzenie Izraela, dopóki nie wyjdzie.
18 Potem wyjdzie do ołtarza, który jest przed Panem, i dokona przebłagania nad nim. Weźmie mianowicie nieco z krwi cielca i nieco z krwi kozła i pomaże nią rogi ołtarza wokoło,
19 Odrobiną tej krwi pokropi go palcem swoim siedem razy i oczyści go od nieczystości synów izraelskich oraz poświęci go.
20 A gdy skończy obrzęd przebłagania za świątynię, za Namiot Zgromadzenia oraz ołtarz, przyprowadzi kozła żywego.
21 I położy Aaron obie swoje ręce na głowie kozła żywego, i wyzna nad nim wszystkie przewinienia synów izraelskich i wszystkie ich przestępstwa, którymi zgrzeszyli, i złoży je na głowę kozła, i wypędzi go przez wyznaczonego męża na pustynię.
22 Tak poniesie na sobie ten kozioł wszystkie ich przewinienia do ziemi pustynnej; a tamten wypuści tego kozła na pustynię.
23 Potem wejdzie Aaron do Namiotu Zgromadzenia i zdejmie lniane szaty, które ubrał, gdy wchodził do świątyni, i tam je zostawi.
24 Obmyje swoje ciało wodą w miejscu świętym i włoży własne szaty, wyjdzie i złoży swoją ofiarę całopalną i ofiarę całopalną ludu, i dokona przebłagania za siebie i za lud,
25 A tłuszcz ofiary za grzech spali na ołtarzu.
26 Ten zaś, który wypędzał kozła do Azazela, wypierze swoje szaty i obmyje swoje ciało wodą, a potem wejdzie do obozu.
27 A cielca ofiary za grzech i kozła ofiary za grzech, których krew została wniesiona dla dokonania nią obrzędu przebłagania w świątyni, każe wynieść poza obóz i spalą w ogniu ich skóry, ich mięso i ich odchody.
28 Ten zaś, który je spala, wypierze swoje szaty i obmyje swoje ciało wodą, po czym może wejść do obozu.
29 A to będzie dla was wieczną ustawą: W miesiącu siódmym dziesiątego dnia tegoż miesiąca ukorzycie się i nie będziecie wykonywać żadnej pracy, zarówno tubylec jak i obcy przybysz, który osiadł wśród was.
30 W tym dniu bowiem zostanie dokonane przebłaganie za was, aby was oczyścić. Od wszystkich waszych grzechów będziecie oczyszczeni przed Panem.
31 Jest to dla was sabat, dzień całkowitego odpoczynku. Ukorzycie się w waszych duszach. Ustawa to wieczna.
32 Przebłagania zaś dokonywać będzie kapłan, którego się do tego namaści i którego się wprowadzi w urząd, aby sprawował służbę kapłańską zamiast swego ojca; a wdzieje szaty lniane, szaty święte.
33 Dokona on przebłagania nad przenajświętszym miejscem świątyni, nad Namiotem Zgromadzenia i ołtarzem, dokona też przebłagania za kapłanów i za cały lud zgromadzenia.
34 Będzie to dla was wieczną ustawą, aby raz w roku dokonywać przebłagania za wszystkie grzechy synów izraelskich. I uczynił tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi.
OBRZĘDY W DNIU PRZEBŁAGANIA
1 Pan przemówił do Mojżesza po śmierci dwóch synów Aarona, którzy umarli, gdy zbliżyli się do Pana. 2 I Pan powiedział do Mojżesza: Powiedz Aaronowi, swojemu bratu, żeby w dowolnym czasie nie wchodził do Miejsca Najświętszego poza zasłonę, przed przebłagalnię, która jest na Arce, aby nie umarł, kiedy ukażę się w obłoku nad przebłagalnią. 3 Oto jak Aaron będzie wchodzić do Miejsca Najświętszego: z młodym cielcem na ofiarę przebłagalną za grzech i z baranem na ofiarę całopalną. 4 Ubierze się w tunikę świętą, lnianą, i w lniane spodnie, przepasze się pasem lnianym, włoży na głowę lniany zawój. Są to święte szaty. Obmyje swoje ciało w wodzie i się ubierze.
5 Od społeczności Izraelitów weźmie dwa kozły na ofiarę przebłagalną za grzech i jednego barana na ofiarę całopalną. 6 Następnie Aaron przyprowadzi cielca na ofiarę przebłagalną za swój grzech i dokona przebłagania za siebie i za swój dom. 7 Potem weźmie dwa kozły i postawi je przed Panem, przed wejściem do Namiotu Spotkania. 8 I rzuci Aaron losy o dwa kozły, jeden los dla Pana, drugi dla Azazela. 9 Potem Aaron przyprowadzi kozła, wylosowanego dla Pana i złoży go na ofiarę przebłagalną za grzech. 10 Kozła zaś wylosowanego dla Azazela postawi żywego przed Panem, aby dokonać na nim przebłagania, a potem wypędzić go do Azazela na pustynię.
11 Potem Aaron przyprowadzi cielca na ofiarę przebłagalną za swój grzech, dokona przebłagania za siebie oraz za swój dom i zabije cielca na ofiarę przebłagalną za swój grzech. 12 Następnie weźmie kadzielnicę pełną rozpalonych węgli z ołtarza, który jest przed Panem, i pełne garści pokruszonego wonnego kadzidła i wniesie je za zasłonę. 13 I położy kadzidło na ogniu przed Panem, aby dym kadzidła okrył przebłagalnię, która jest nad Arką Świadectwa. Dzięki temu nie umrze. 14 Potem weźmie trochę krwi cielca i od wschodu pokropi palcem nad przebłagalnią. Siedem razy zaś pokropi palcem umoczonym we krwi przed przebłagalnią.
15 Następnie zabije kozła na ofiarę przebłagalną za grzech ludu i wniesie jego krew poza zasłonę. Uczyni z tą krwią to samo, co uczynił z krwią cielca. Pokropi nią nad przebłagalnią oraz przed przebłagalnią. 16 W ten sposób dokona przebłagania nad Miejscem Najświętszym za nieczystość Izraelitów, za ich przestępstwa oraz za ich wszystkie grzechy. Tak samo postąpi z Namiotem Spotkania, który znajduje się u nich wśród ich nieczystości. 17 Żaden człowiek nie może znajdować się w Namiocie Spotkania, gdy on będzie tam wchodził, aby dokonać przebłagania w Miejscu Najświętszym, dopóki nie wyjdzie. Tak dokona przebłagania za siebie samego, za swój dom i za całe zgromadzenie Izraela.
18 Potem wyjdzie do ołtarza, który jest przed Panem i dokona na nim przebłagania. Weźmie trochę krwi cielca oraz trochę krwi kozła i pomaże nią rogi ołtarza dookoła. 19 Następnie pokropi go siedem razy palcem umoczonym w tej krwi. W ten sposób uświęci go, oczyszczając z nieczystości Izraelitów.
20 Kiedy już ukończy obrzęd przebłagania za Miejsce Najświętsze, za Namiot Spotkania, oraz za ołtarz, przyprowadzi żywego kozła. 21 Aaron włoży obie ręce na głowę żywego kozła, wyzna nad nim wszystkie winy Izraelitów, wszystkie ich przestępstwa oraz wszystkie ich grzechy i złoży je na głowie kozła, i – wyznaczonemu do tego człowiekowi – każe wypędzić go na pustynię. 22 W ten sposób kozioł poniesie na sobie wszystkie ich winy do ziemi pustynnej, gdy kozioł zostanie wypędzony na pustynię.
23 Potem Aaron wejdzie do Namiotu Spotkania, zdejmie lniane szaty, które włożył, gdy wchodził do Miejsca Najświętszego, i tam je pozostawi. 24 W miejscu poświęconym obmyje ciało w wodzie, włoży szaty i wyjdzie. Następnie złoży swoją ofiarę całopalną oraz ofiarę całopalną ludu. W ten sposób dokona przebłagania za siebie i za lud. 25 Tłuszcz zaś z ofiary przebłagalnej za grzech spali na ołtarzu.
26 Człowiek, który wypędził kozła do Azazela, wypierze ubranie, obmyje ciało w wodzie, i dopiero potem wróci do obozu. 27 Natomiast cielca ofiary przebłagalnej za grzech i kozła ofiary przebłagalnej za grzech, których krew przyniesiono w celu dokonania przebłagania w Miejscu Świętym, należy wynieść poza obóz. I niech spalą w ogniu ich skórę, ich mięso oraz zawartość ich wnętrzności. 28 Ten zaś, który je spali, wypierze ubranie, obmyje ciało w wodzie, i dopiero potem powróci do obozu.
29 A to będzie dla was ustawą na wieki: Dziesiątego dnia siódmego miesiąca upokorzycie się i nie będziecie wykonywać żadnej pracy, ani tubylec, ani przybysz, który się wśród was osiedlił. 30 W tym dniu bowiem dokona się przebłaganie za was, aby was oczyścić z wszelkich waszych grzechów i będziecie oczyszczeni przed Panem. 31 Będzie to dla was uroczysty szabat. Ukorzycie się wtedy, gdyż jest to ustawa na wieki.
32 Przebłagania dokona kapłan, który po swoim ojcu będzie namaszczony i którego ręce zostały poświęcone do wykonywania czynności kapłańskich. Włoży on lniane szaty, święte szaty, 33 i dokona przebłagania nad Miejscem Najświętszym, nad Namiotem Spotkania, nad ołtarzem. Dokona również przebłagania za kapłanów i za cały lud zgromadzenia. 34 Będzie to dla was ustawą na wieki, abyście raz w roku dokonywali przebłagania za wszystkie grzechy Izraelitów.
Uczynił więc tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi.