Miłość Ojca prowadzi do wzorowego życia
1 Patrzcie, jaką miłość okazał nam Ojciec, że zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i nimi jesteśmy. Dlatego świat nas nie zna, że jego nie poznał.
2 Umiłowani, teraz dziećmi Bożymi jesteśmy, ale jeszcze się nie objawiło, czym będziemy. Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest.
3 I każdy, kto tę nadzieję w nim pokłada, oczyszcza się, tak jak On jest czysty.
Należy zerwać z grzechem
4 Każdy kto popełnia grzech, i zakon przestępuje, a grzech jest przestępstwem zakonu.
5 A wiecie, że On się objawił, aby zgładzić grzechy, a grzechu w nim nie ma.
6 Każdy, kto w nim mieszka, nie grzeszy; każdy, kto grzeszy, nie widział go ani go nie poznał.
7 Dzieci, niech was nikt nie zwodzi; kto postępuje sprawiedliwie, sprawiedliwy jest, jak On jest sprawiedliwy.
8 Kto popełnia grzech, z diabła jest, gdyż diabeł od początku grzeszy. A Syn Boży na to się objawił, aby zniweczyć dzieła diabelskie.
9 Kto z Boga się narodził, grzechu nie popełnia, gdyż posiew Boży jest w nim, i nie może grzeszyć, gdyż z Boga się narodził.
10 Po tym poznaje się dzieci Boże i dzieci diabelskie. Kto nie postępuje sprawiedliwie, nie jest z Boga, jak też ten, kto nie miłuje brata swego.
11 Albowiem to jest zwiastowanie, które słyszeliście od początku, że mamy się nawzajem miłować;
12 Nie jak Kain, który wywodził się od złego i zabił brata swego. A dlaczego go zabił? Ponieważ uczynki jego były złe, a uczynki brata jego sprawiedliwe.
O miłości braterskiej
13 Nie dziwcie się, bracia, jeżeli was świat nienawidzi.
14 My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do żywota, bo miłujemy braci; kto nie miłuje, pozostaje w śmierci.
15 Każdy, kto nienawidzi brata swego, jest zabójcą, a wiecie, że żaden zabójca nie ma w sobie żywota wiecznego.
16 Po tym poznaliśmy miłość, że On za nas oddał życie swoje; i my winniśmy życie oddawać za braci.
17 Jeśli zaś ktoś posiada dobra tego świata, a widzi brata w potrzebie i zamyka przed nim serce swoje, jakże w nim może mieszkać miłość Boża?
18 Dzieci, miłujmy nie słowem ani językiem, lecz czynem i prawdą.
19 Po tym poznamy, żeśmy z prawdy i uspokoimy przed nim swoje serca,
20 Że, jeśliby oskarżało nas serce nasze, Bóg jest większy niż serce nasze i wie wszystko.
21 Umiłowani, jeżeli nas serce nie oskarża, możemy śmiało stanąć przed Bogiem
22 I otrzymamy od niego, o cokolwiek prosić będziemy, gdyż przykazań jego przestrzegamy i czynimy to, co miłe jest przed obliczem jego.
23 A to jest przykazanie jego, abyśmy wierzyli w imię Syna jego, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie jak nam przykazał.
24 A kto przestrzega przykazań jego, mieszka w Bogu, a Bóg w nim, i po tym Duchu, którego nam dał, poznajemy, że w nas mieszka.
ŻYCIE PRAWDZIWYCH DZIECI BOŻYCH
1 Zobaczcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i nimi jesteśmy. Dlatego też świat nas nie poznaje, gdyż Jego nie poznał. 2 Umiłowani, teraz jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, kim będziemy. Wiemy, że kiedy On się objawi, będziemy do Niego podobni, ponieważ ujrzymy Go takim, jakim jest. 3 Każdy, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty.
4 Każdy, kto grzeszy, dopuszcza się bezprawia, ponieważ grzech jest bezprawiem. 5 Wiecie, że On się objawił, aby zgładzić grzechy, lecz w Nim nie ma grzechu. 6 Każdy, kto w Nim pozostaje, nie grzeszy. Każdy, kto grzeszy, nie widział Go ani Go nie poznał. 7 Dzieci, niech nikt was nie zwodzi. Ten, kto czyni sprawiedliwość, jest sprawiedliwy, podobnie jak On jest sprawiedliwy. 8 Ten, kto grzeszy, pochodzi od diabła, bo diabeł grzeszy od początku. Po to objawił się Syn Boga, aby zniszczyć dzieła diabła. 9 Każdy, kto się narodził z Boga, nie grzeszy, gdyż pozostaje w nim nasienie Boga i nie może grzeszyć, bo narodził się z Boga. 10 Po tym można poznać dzieci Boże i dzieci diabła: każdy, kto nie postępuje sprawiedliwie, nie jest z Boga, jak też ten, kto nie miłuje swojego brata.
Miłość wzajemna
11 Nowina bowiem, którą od początku słyszeliście, wzywa nas, abyśmy się wzajemnie miłowali. 12 Nie tak, jak Kain, który pochodził od Złego i zabił swojego brata. A z jakiego powodu zabił? Ponieważ jego czyny były złe, a jego brata sprawiedliwe. 13 Nie dziwcie się, bracia, jeśli świat was nienawidzi. 14 My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy braci. Ten natomiast, kto nie miłuje, pozostaje w śmierci. 15 Każdy, kto nienawidzi swojego brata, jest zabójcą, a wiecie, że żaden zabójca nie ma w sobie życia wiecznego. 16 Po tym poznaliśmy miłość, że On oddał za nas swoje życie. My również powinniśmy oddać życie za braci. 17 Jeśli ktoś ma dobra tego świata i widzi swojego brata w potrzebie, a zamknąłby przed nim swoje serce, to jak może przebywać w nim miłość Boga? 18 Dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale czynem i prawdą.
Ufność pokładana w Bogu
19 Dzięki temu poznamy, że jesteśmy z prawdy i uspokoimy przed Nim swoje serce. 20 A jeśli nawet serce nas potępia, to Bóg jest większy od naszego serca i wie wszystko. 21 Umiłowani, jeżeli serce nas nie potępia, mamy ufność wobec Boga 22 i o cokolwiek będziemy prosić, otrzymamy od Niego, ponieważ zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co Jemu się podoba. 23 A Jego przykazanie wzywa nas, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa i miłowali się wzajemnie zgodnie z Jego przykazaniem. 24 Ten, kto przestrzega Jego przykazań, pozostaje w Bogu, a Bóg w nim. To zaś, że pozostaje On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał.