Dawid królem nad całym Izraelem
1 Potem zeszły się wszystkie plemiona izraelskie u Dawida w Hebronie i rzekły: Otośmy kość twoja i ciało twoje.
2 Już dawniej, gdy jeszcze Saul był królem nad nami, ty wyprowadzałeś i przyprowadzałeś Izraela, i Pan rzekł do ciebie: Ty będziesz pasł mój lud, Izraela, i ty będziesz wodzem nad Izraelem.
3 Zeszli się tedy wszyscy starsi Izraela u króla w Hebronie i król Dawid zawarł z nimi przymierze w Hebronie przed Panem, po czym namaścili Dawida na króla nad Izraelem.
4 Dawid miał trzydzieści lat, gdy został królem, a królował czterdzieści lat.
5 W Hebronie królował nad Judą siedem lat i sześć miesięcy, a w Jeruzalemie królował trzydzieści trzy lata nad całym Izraelem i Judą.
Dawid zdobywa Syjon
(I Kron. 11,4—9)
6 I wyruszył król wraz ze swoimi ludźmi do Jeruzalemu przeciwko Jebuzejczykom mieszkającym w tej ziemi, którzy kazali powiedzieć Dawidowi: Nie wejdziesz tutaj, lecz ślepi i kulawi cię przepędzą. Co miało oznaczać: Nie wejdzie tutaj Dawid.
7 Dawid jednak zdobył twierdzę Syjon; jest ona miastem Dawida.
8 W tym dniu Dawid powiedział: Kto pokona Jebuzejczyka i przedrze się przez kanał, i pobije ślepych i kulawych, których nienawidzi dusza Dawida, zostanie wodzem. I przedarł się jako pierwszy Joab, i został wodzem. Dlatego mówi się: Ślepy i kulawy nie wejdzie do świątyni.
9 Zamieszkał tedy Dawid w twierdzy i nazwał ją Miastem Dawida. Obudował ją też Dawid wokoło, począwszy od Millo ku środkowi.
10 I wzrastał Dawid w potęgę, a Pan, Bóg Zastępów, był z nim.
Chiram pomocny przy rozbudowie siedziby Dawida
11 Potem przysłał Chiram, król Tyru, do Dawida posłów z drzewem cedrowym oraz cieśli i murarzy, i ci zbudowali Dawidowi dom.
12 I poznał Dawid, że to Pan ustanowił go królem nad Izraelem i wyniósł wysoko jego królestwo ze względu na swój lud izraelski.
Powiększenie rodziny Dawida
13 Gdy Dawid przeniósł się z Hebronu, dobrał sobie jeszcze nałożnice i żony z Jeruzalemu; urodziło mu się też jeszcze więcej synów i córek.
14 A takie są imiona tych, którzy mu się urodzili w Jeruzalemie: Szamua, Szobab, Natan, Salomon,
15 Jibchar, Eliszua, Nefeg, Jafia,
16 Eliszama, Eliada i Elifelet.
17 Gdy zaś Filistyńczycy usłyszeli, że Dawida namaszczono na króla nad Izraelem, wyruszyli wszyscy Filistyńczycy, aby pochwycić Dawida; Dawid zaś dowiedziawszy się o tym, wycofał się do twierdzy.
Dwukrotne zwycięstwo nad Filistyńczykami
18 Gdy zaś Filistyńczycy nadciągnęli i rozłożyli się w dolinie Refaim,
19 Dawid zapytał Pana: Czy mam ruszyć na Filistyńczyków? Czy wydasz ich w moje ręce? A Pan odpowiedział Dawidowi: Ruszaj, gdyż na pewno wydam Filistyńczyków w twoje ręce.
20 I pociągnął Dawid do Baal-Perasim. Tam pobił ich Dawid i rzekł: Pan przełamał moich nieprzyjaciół przede mną, jak przełamują się wody. Dlatego nazwał to miejsce Baal-Perasim (Pan Przełomów).
21 Filistyńczycy porzucili tam nawet swoje bożki, które Dawid i jego wojownicy zabrali.
22 Lecz Filistyńczycy nadciągnęli ponownie i rozłożyli się w dolinie Refaim.
23 I zapytał Dawid Pana, a On odpowiedział: Nie wyruszaj, lecz zajdź ich z tyłu i natrzyj na nich od strony krzewów balsamowych.
24 A gdy usłyszysz odgłos stąpania po wierzchołkach krzewów balsamowych, wtedy natrzyj rączo, gdyż wtedy Pan pójdzie przed tobą, by pobić wojsko Filistyńczyków.
25 I uczynił Dawid tak, jak mu nakazał Pan, i pobił Filistyńczyków od Gibeon aż do miejsca, skąd się idzie do Gezer.
DAWID KRÓLEM CAŁEGO IZRAELA
Pierwsze lata
1 Wszystkie plemiona Izraela przyszły do Dawida do Hebronu i oświadczyły: Jesteśmy twoją kością i twoim ciałem! 2 Już dawniej, gdy Saul był naszym królem, ty wyprawiałeś się i powracałeś na czele Izraela. Tobie także obiecał Pan: Ty będziesz pasł Mój lud Izraela i ty sam będziesz wodzem Izraela. 3 I wszyscy starsi Izraela przyszli do króla do Hebronu, a król Dawid zawarł z nimi przymierze w Hebronie w obecności Pana. I namaścili Dawida na króla Izraela.
4 Dawid miał trzydzieści lat, gdy został królem, panował zaś lat czterdzieści. 5 W Hebronie panował nad Judą przez siedem lat i sześć miesięcy, a w Jerozolimie był królem całego Izraela i Judy przez trzydzieści trzy lata.
Dawid zdobywa Jerozolimę
6 Król wyruszył ze swoimi ludźmi do Jerozolimy przeciwko Jebusytom, którzy zamieszkiwali tę ziemię, a oni oświadczyli Dawidowi: Nie wejdziesz tutaj, gdyż odpędzą cię ślepi i kulawi! Co oznaczało: Dawid tutaj nie wejdzie. 7 Jednak Dawid zdobył twierdzę Syjon. Ona stała się miastem Dawida.
8 W tym dniu Dawid rozkazał: Każdy, kto uderza na Jebusytów, niech ich atakuje przez kanał wodny. Dawid znienawidził kulawych i ślepych. Dlatego mówi się: Ślepy i kulawy nie wejdzie do domu. 9 Dawid zamieszkał w twierdzy i nazwał ją Miastem Dawida. Zabudował też teren dookoła: od Millo aż do pałacu. 10 I wzrastał Dawid w potęgę, a Pan, Bóg Zastępów, był z nim.
11 Chiram, król Tyru, wyprawił do Dawida posłów z drzewem cedrowym, cieśli i murarzy, którzy zbudowali Dawidowi dom. 12 Przekonał się wówczas Dawid, że Pan utwierdził go jako króla nad Izraelem i wyniósł jego królestwo ze względu na swój lud izraelski.
Synowie Dawida urodzeni w Jerozolimie
13 Po przybyciu z Hebronu Dawid pojął kolejne nałożnice i żony z Jerozolimy. I urodziło się Dawidowi jeszcze więcej synów i córek. 14 Oto imiona tych, którzy urodzili mu się w Jerozolimie: Szammua, Szobab, Natan, Salomon, 15 Jibchar, Eliszua, Nefeg, Jafija, 16 Eliszama, Eliada i Elifelet.
Zwycięstwo Dawida nad Filistynami
17 Gdy Filistyni usłyszeli, że namaszczono Dawida na króla Izraela, wyruszyli wszyscy, aby go pojmać, lecz Dawid dowiedział się o tym i zszedł do twierdzy. 18 Tymczasem Filistyni przybyli i rozłożyli się obozem w dolinie Refaim. 19 Wtedy Dawid poradził się Pana: Czy powinienem wyruszyć przeciw Filistynom? Czy wydasz ich w moje ręce? A Pan odpowiedział Dawidowi: Ruszaj, bo na pewno wydam Filistynów w twoje ręce! 20 Dawid przybył więc do Baal-Perasim i tam ich pokonał, a potem powiedział: Pan roztrzaskał moich wrogów jak nawałnica. Dlatego miejsce to nazywa się Baal-Perasim. 21 Filistyni zostawili tam swoje bożki, a Dawid i jego ludzie je zabrali. 22 Lecz Filistyni znowu się wyprawili i rozłożyli się obozem w dolinie Refaim. 23 Dawid więc ponownie radził się Pana, a On mu odpowiedział: Nie nacieraj bezpośrednio, lecz obejdź ich z tyłu i nacieraj na nich od strony drzew balsamowych. 24 Gdy usłyszysz odgłosy kroków wśród wierzchołków drzew balsamowych, wtedy pospiesz się, gdyż wówczas Pan wyjdzie przed tobą, aby rozbić wojsko filistyńskie. 25 Dawid uczynił tak, jak mu nakazał Pan i pobił Filistynów od Geba aż do przejścia do Gezer.