Dziesięcioro przykazań
(II Mojż. 20,1—17)
1 Mojżesz zwołał wszystkich Izraelitów i rzekł do nich: Słuchaj, Izraelu, ustaw i praw, które wam dziś ogłaszam, abyście się ich nauczyli i przestrzegali ich wykonywania.
2 Pan, nasz Bóg, zawarł z nami przymierze na Horebie.
3 Nie z ojcami naszymi zawarł Pan to przymierze, lecz z nami, z nami, którzyśmy tu wszyscy dziś przy życiu.
4 Twarzą w twarz Pan z wami mówił na górze z ognia.
5 Ja zaś stałem wówczas pomiędzy Panem a wami, aby wam obwieszczać słowo Pana, gdyż baliście się ognia i nie wstąpiliście na górę. I rzekł:
6 Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
7 Nie będziesz miał innych bogów obok mnie.
8 Nie uczyń sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek, co jest na niebie w górze i co jest na ziemi w dole, i tego, co jest w wodzie pod ziemią.
9 Nie będziesz się im kłaniał i nie będziesz im służył, gdyż Ja, Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze winę ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mię nienawidzą,
10 A okazuje łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy mię miłują i przestrzegają moich przykazań.
11 Nie nadużywaj imienia Pana, Boga twojego, gdyż Pan nie pozostawi bez kary tego, który nadużywa imienia jego.
12 Przestrzegaj dnia sabatu, aby go święcić, jak rozkazał ci Pan, twój Bóg.
13 Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką twoją pracę,
14 Ale siódmego dnia jest sabat Pana, twojego Boga. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój wół, ani twój osioł, ani twoje bydlę, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach, aby odpoczął twój sługa i twoja służebnica tak jak ty.
15 Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i że Pan, twój Bóg, wyprowadził cię stamtąd ręką możną i ramieniem wyciągniętym. Dlatego rozkazał ci Pan, twój Bóg, abyś obchodził dzień sabatu.
16 Czcij ojca twego i matkę twoją, jak ci rozkazał Pan, twój Bóg, aby długo trwały twoje dni i aby ci się dobrze działo w ziemi, którą Pan, twój Bóg, ci daje.
20 Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.
21 Nie pożądaj żony bliźniego swego i nie pożądaj domu bliźniego swego ani jego pola, ani jego sługi, ani jego służebnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego.
22 Słowa te wypowiedział Pan na górze donośnym głosem do całego waszego zgromadzenia spośród ognia, chmury i mgły, a nic nie dodał. Spisał zaś je na dwu kamiennych tablicach, które mi dał.
Lęk ludu
(II Mojż. 20,18—21)
23 A gdy usłyszeliście ten głos spośród ciemności, a góra płonęła ogniem, zbliżyliście się do mnie, wszyscy naczelnicy plemion i starsi,
24 I rzekliście: Oto Pan, nasz Bóg, ukazał nam swoją chwałę i wielkość. Słyszeliśmy też jego głos spośród ognia. Dzisiaj widzieliśmy, że Bóg przemawia do człowieka i on żyje.
25 Dlaczego więc teraz mamy umrzeć? Pochłonie nas bowiem ten wielki ogień! Jeżeli nadal będziemy słuchać głosu Pana, naszego Boga, pomrzemy!
26 Któż bowiem ze śmiertelnych, kto słyszał głos żywego Boga, przemawiającego spośród ognia, tak jak my, zachował życie?
27 Raczej ty się zbliż i wysłuchaj wszystkiego, co powie Pan, nasz Bóg, i ty powiesz nam wszystko, co Pan, nasz Bóg, powie do ciebie, a posłuchamy i wykonamy to,
28 I wysłuchał Pan głosu waszych słów do mnie, i rzekł Pan do mnie: Słyszałem głos słów tego ludu, które mówili do ciebie, i dobre było to, co mówili.
29 Oby ich serce było takie, aby się mnie bali i przestrzegali wszystkich moich przykazań po wszystkie dni, aby im i ich synom dobrze się powodziło na wieki.
30 Idź, powiedz im: Wróćcie do swoich namiotów!
31 Lecz ty pozostań tu ze mną, a powiem ci wszystkie przykazania, ustawy i prawa, których będziesz ich nauczał, i będą je pełnili w ziemi, którą im dam w posiadanie.
32 Starajcie się więc czynić tak, jak rozkazał wam Pan, wasz Bóg. Nie zbaczajcie ani w prawo, ani w lewo.
33 Idźcie dokładnie drogą, jaką wam nakazał Pan, wasz Bóg, abyście zachowali życie, aby się wam dobrze powodziło i abyście długo żyli w ziemi, którą posiądziecie!
Przypomnienie Dekalogu
1 Zwołał więc Mojżesz wszystkich Izraelitów i powiedział do nich: Słuchaj, Izraelu, ustaw i nakazów, które dziś wam oznajmiam. Nauczcie się ich i starajcie się je wypełniać. 2 Pan, nasz Bóg, zawarł z nami przymierze na Horebie. 3 Pan zawarł to przymierze nie z naszymi ojcami, ale z nami. Z nami, którzy dziś wszyscy jesteśmy przy życiu. 4 Twarzą w twarz mówił Pan z wami na górze ze środka ognia. 5 W tym czasie zaś ja stałem między Panem a wami, aby ogłosić wam słowa Pana, bo baliście się ognia i nie wstąpiliście na górę. A On tak powiedział:
6 Ja jestem Pan, twój Bóg, który wyprowadził cię z ziemi egipskiej, z domu niewoli. 7 Nie będziesz miał innych bogów obok Mnie. 8 Nie będziesz czynił sobie posągu ani żadnej podobizny tego, co jest na niebie wysoko i na ziemi nisko, i tego, co jest w głębinie wód. 9 Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja, Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym. Karzę winy ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy Mnie nienawidzą. 10 A okazuję łaskę do tysięcznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają Moich przykazań.
11 Nie będziesz używał bez czci imienia Pana, twego Boga, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, kto w błahych sprawach używa bez czci Jego imienia.
12 Zachowuj dzień szabatu, aby go uświęcać. Tak, jak nakazał ci Pan, twój Bóg. 13 Sześć dni będziesz się trudził i wykonywał wszelką swoją pracę. 14 Ale dzień siódmy jest szabatem dla Pana, twego Boga. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn i twoja córka, ani twój sługa i twoja służąca, ani twój wół i twój osioł, ani żadne twoje zwierzę, ani przybysz, który przebywa w twoich bramach – aby odpoczął zarówno twój sługa i twoja służąca, jak i ty. 15 Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej, a Pan, twój Bóg, wyprowadził cię stamtąd mocną ręką i wyciągniętym ramieniem, dlatego też nakazał ci Pan, twój Bóg, obchodzić dzień szabatu.
16 Czcij swego ojca i swoją matkę, jak nakazał ci Pan, twój Bóg, abyś długo żył i aby ci się dobrze powodziło na ziemi, którą Pan, twój Bóg, ci dał.
17 Nie będziesz zabijał.
18 Nie będziesz cudzołożył.
19 Nie będziesz kradł.
20 Nie będziesz fałszywie świadczył przeciw swemu bliźniemu.
21 Nie będziesz pożądał żony swego bliźniego. Nie będziesz pragnął domu swego bliźniego, jego pola, jego sługi i służącej, jego wołu i osła ani niczego, co należy do twojego bliźniego.
22 Te słowa wypowiedział Pan do całego waszego zgromadzenia na górze, spośród ognia, chmury i ciemności donośnym głosem, niczego więcej nie dodając. Napisał je na dwóch kamiennych tablicach i mnie je dał.
Mojżesz pośrednikiem pomiędzy Bogiem a ludem
23 A gdy usłyszeliście ten głos spo-śród ciemności, a góra płonęła ogniem, wtedy zbliżyliście się do mnie, wszyscy naczelnicy waszych plemion i wasza starszyzna. 24 I powiedzieliście: Oto ukazał nam Pan, nasz Bóg, swoją chwałę i swoją wielkość. Słyszeliśmy Jego głos ze środka ognia. Dziś widzieliśmy, że Bóg przemawia do człowieka, a on pozostaje przy życiu. 25 A teraz dlaczego mamy umierać? Wszak pochłonie nas ten wielki ogień. Jeżeli nadal będziemy słuchać głosu Pana, naszego Boga, pomrzemy. 26 Bo któż spośród ludzi, kto słyszał głos Boga żywego przemawiającego ze środka ognia, pozostał przy życiu, tak jak my? 27 Ty się zbliż i wysłuchaj wszystko, co powie Pan, nasz Bóg. Potem przekażesz nam to wszystko, co powie ci Pan, nasz Bóg, a my będziemy temu posłuszni i to spełnimy. 28 Pan wysłuchał waszych słów, gdy mówiliście do mnie, i Pan powiedział do mnie: Słyszałem słowa tego ludu, które wypowiedzieli do ciebie. Słuszne było to wszystko, co powiedzieli. 29 Oby ich serce było takie, aby się Mnie lękali i strzegli wszystkich Moich przykazań po wszystkie dni, by im się dobrze wiodło i ich synom na wieki. 30 Idź i powiedz im: Wróćcie do swych namiotów! 31 A ty zostań tutaj ze Mną, bo chcę przekazać ci wszystkie przykazania, ustawy i nakazy, których masz ich nauczyć, aby je wypełniali w ziemi, którą Ja daję im w posiadanie. 32 Starajcie się, aby tak postępować, jak nakazał wam Pan, wasz Bóg. Nie odstępujcie od tego ani na prawo, ani na lewo. 33 Idźcie dokładnie tą drogą, którą wyznaczył wam Pan, wasz Bóg, abyście żyli i dobrze się wam powodziło i aby były przedłużone wasze dni na ziemi, którą weźmiecie w posiadanie.