Rubenici, Gadyci i połowa Manassesytów zajmują Zajordanie
(V Mojż. 3,12—22)1 A synowie Rubena i synowie Gada mieli wiele stad bardzo licznych. Gdy tedy zobaczyli ziemię Jazer i ziemię Gilead, uznali, że okolice te nadawały się na pastwiska dla stad;
2 Przyszli więc synowie Gada i synowie Rubena i rzekli do Mojżesza i do Eleazara, kapłana, i do książąt zboru tak:
3 Atarot, Dibon, Jazer, Nimra, Cheszbon, Eleale, Sebam, Nebo i Beon,
4 Ta ziemia, którą Pan podbił na oczach zboru izraelskiego, to ziemia nadająca się na pastwiska dla bydła, a słudzy twoi mają właśnie bydło.
5 I mówili dalej: Jeśli znaleźliśmy łaskę w oczach twoich, to niech ta ziemia zostanie nadana na własność twoim sługom. Nie każ nam więc przeprawiać się przez Jordan.
6 Wtedy rzekł Mojżesz do synów Gada i do synów Rubena: Jakże to! To bracia wasi mają pójść na wojnę, a wy chcecie tu pozostać?
7 Dlaczego odwodzicie serca synów izraelskich od przeprawienia się do ziemi, którą Pan im dał?
8 Tak postąpili ojcowie wasi, gdy wysłałem ich z Kadesz-Barnea, aby obejrzeli tę ziemię:
9 Doszli do doliny Eszkol, obejrzeli ziemię, lecz potem odwodzili serca synów izraelskich od pójścia dalej do ziemi, którą Pan im dał.
10 Toteż tego dnia rozgorzał gniew Pana, który przysiągł:
11 Zaiste, ci mężowie, którzy wyszli z Egiptu, od dwudziestu lat i wzwyż, nie ujrzą tej ziemi, którą poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, ponieważ niezupełnie byli mi posłuszni,
12 Z wyjątkiem Kaleba, syna Jefunnego, Kenizyty, i Jozuego, syna Nuna, którzy wiernie wytrwali przy Panu.
13 I rozgorzał gniew Pana na Izraela, i sprawił, że tułali się po pustyni przez czterdzieści lat, aż wyginęło pokolenie, które czyniło zło w oczach Pana.
14 A oto teraz wystąpiliście z kolei wy zamiast waszych ojców, potomstwo grzesznych ludzi, aby jeszcze wzmóc żar gniewu Pana na Izraela.
15 Jeżeli odstąpicie od niego i nie pójdziecie za nim, pomnoży jeszcze jego tułaczkę po pustyni, i wygubicie cały ten lud.
16 Wtedy oni przystąpili do niego i rzekli: Zbudujemy tutaj tylko zagrody dla naszych stad i miasta dla naszych dzieci,
17 My zaś zbrojnie pociągniemy przed synami izraelskimi, aż zaprowadzimy ich do ich siedzib, dzieci zaś nasze pozostaną w warownych miastach z powodu mieszkańców tej ziemi.
18 Nie powrócimy do naszych domów, dopóki synowie izraelscy nie obejmą każdy swego dziedzictwa.
19 Nie weźmiemy też działu razem z nimi po tamtej stronie Jordanu i dalej, jeżeli otrzymamy nasze dziedzictwo z tej strony Jordanu po stronie wschodniej.
20 I rzekł do nich Mojżesz: Jeżeli tak postąpicie, jeżeli pociągniecie zbrojnie przed Panem na wojnę
21 I każdy zbrojny z was przekroczy Jordan przed Panem, aż wypędzi On swoich wrogów przed sobą
22 I ziemia ta zostanie podbita w obliczu Pana, i dopiero potem wrócicie, to będziecie niewinni wobec Pana i wobec Izraela, a ta ziemia stanie się waszą posiadłością przed Panem.
23 Lecz jeżeli tak nie postąpicie, wtedy zgrzeszycie przed Panem, a wiedzcie, że kara za wasz grzech was spotka.
24 Zbudujcie sobie miasta dla waszych dzieci i zagrody dla waszych owiec, lecz uczyńcie i to, co wyszło z waszych ust!
25 Rzekli tedy synowie Gada i synowie Rubena do Mojżesza: My, słudzy twoi, uczynimy, co nasz pan nakazuje.
26 Nasze dzieci, nasze żony, nasze stada i wszystko nasze bydło pozostaną tam, w miastach Gileadu,
27 My zaś, twoi słudzy, wszyscy gotowi do boju wyruszymy przed Panem na wojnę, jak nasz pan powiada.
28 I wydał Mojżesz w ich sprawie rozkaz Eleazarowi, kapłanowi, i Jozuemu, synowi Nuna, i naczelnikom rodów plemion izraelskich,
29 I rzekł Mojżesz do nich: Jeżeli synowie Gada i synowie Rubena wszyscy zbrojnie ruszą z wami przez Jordan na wojnę w obliczu Pana i kraj ten zostanie przez was podbity, to dacie im ziemię Gilead w posiadanie.
30 Lecz jeżeli z wami zbrojnie nie ruszą, to otrzymają posiadłość wśród was w ziemi kanaanejskiej.
31 Wtedy synowie Gada i synowie Rubena odpowiedzieli tak: Uczynimy tak, jak Pan powiedział do twoich sług:
32 Przeprawimy się zbrojnie w obliczu Pana do ziemi kanaanejskiej, a naszą dziedziczną posiadłość będziemy mieli z tej strony Jordanu.
33 Mojżesz dał wtedy im, to jest synom Gada, synom Rubena i połowię plemienia Manassesa, syna Józefa, królestwo Sychona, króla amorejskiego, i królestwo Oga, króla Baszami, ziemię wraz z jej miastami i przynależnymi do tych miast okolicami.
34 Synowie Gada odbudowali Dibon, Atarot i Aroer
35 Oraz Atrot Szofan, Jazer, Jogboha,
36 Bet-Nimra i Bet-Haran, warowne miasta, i zagrody dla owiec.
37 Synowie Rubena zaś odbudowali pod innymi nazwami Cheszbon, Eleale, Kiriataim,
38 Nebo i Baal-Meon oraz Sybmę i nadali nazwy miastom, które odbudowali.
39 Synowie Machira, syna Manassesa, poszli do Gilead, zdobyli go i wypędzili Amorejczyków, którzy w nim byli.
40 Mojżesz nadał więc Gilead Machirowi, synowi Manassesa, i on tam się osiedlił.
41 Także Jair, syn Manassesa, poszedł i zdobył ich osady, i nazwał je osadami Jaira.
42 Nobach zaś poszedł i zdobył Kenat wraz z jego okolicznymi osiedlami, i nazwał je od swego imienia Nobach.
Podział Zajordania
1 Rubenici i Gadyci posiadali liczne i bardzo wielkie stada. Gdy zobaczyli ziemię Jezer i Gilead, okazało się, że ten teren nadaje się do hodowli bydła. 2 Wówczas Rubenici i Gadyci przyszli do Mojżesza, kapłana Eleazara i przywódców społeczności, i tak powiedzieli: 3 Atarot, Dibon, Jazer i Nimra, Cheszbon, Eleale, Sibma, Nebo i Beon, 4 czyli ziemia, którą Pan zdobył wobec społeczności Izraela, jest ziemią dobrą do wypasu bydła, a twoi słudzy posiadają bydło. 5 Potem powiedzieli: Jeśli jesteś nam życzliwy, to daj tę ziemię w posiadanie swoim sługom. Nie każ nam przeprawiać się przez Jordan! 6 Mojżesz odpowiedział Gadytom i Rubenitom: Czy wasi bracia mają iść na wojnę, podczas gdy wy tu będziecie mieszkać? 7 Dlaczego chcecie odebrać Izraelitom odwagę do wkroczenia do ziemi, którą Pan im dał? 8 Tak postępowali już wasi przodkowie, gdy wysłałem ich z Kadesz-Barnea, by zbadali tę ziemię. 9 Dotarli aż do doliny Eszkol i obejrzeli tę ziemię, lecz potem odebrali odwagę Izraelitom tak, że już nie chcieli iść do kraju, który Pan im dał. 10 Tamtego dnia Pan zapłonął gniewem i przysiągł: 11 Mężczyźni, którzy wyszli z Egiptu w wieku powyżej dwudziestu lat, na pewno nie zobaczą ziemi, którą poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, ponieważ nie okazali Mi pełnego posłuszeństwa. 12 Wyjątkiem byli tylko Kaleb, syn Jefunnego Kenizzyty, i Jozue, syn Nuna, którzy okazali Panu pełne posłuszeństwo. 13 Tak więc Pan zapłonął gniewem na Izraela i sprawił, że błąkali się po pustyni przez czterdzieści lat, dopóki nie wymarło pokolenie, które czyniło to, co było złe w oczach Pana. 14 A teraz wy, potomstwo grzeszników, stanęliście w miejsce waszych ojców, i chcecie jeszcze pomnożyć gniew Pana przeciw Izraelowi. 15 Jeśli się odwrócicie od Niego, sprawi, że cały lud nadal pozostanie na pustyni, i w ten sposób doprowadzicie ten lud do zguby. 16 Oni zaś przybliżyli się do niego i powiedzieli: Tu zbudujemy zagrody dla naszych stad i osiedla dla naszych dzieci. 17 Lecz my sami pozostaniemy pod bronią jako straż przednia Izraelitów, dopóki nie wprowadzimy ich do miejsca zamieszkania. Tymczasem nasze dzieci będą mieszkać w umocnionych miastach ze względu na mieszkańców tego kraju. 18 Nie powrócimy do swoich domów dopóty, dopóki każdy z Izraelitów nie otrzyma swego dziedzictwa. 19 Nie będziemy dziedziczyć wraz z nimi z tamtej strony Jordanu i dalej, ponieważ nam przypadło dziedzictwo, które znajduje się na wschód od Jordanu. 20 Mojżesz odpowiedział im: Jeśli postąpicie tak, jak powiedzieliście, i jeśli zbrojnie wyruszycie przed Panem na wyprawę wojenną, 21 a każdy, kto spośród was jest zdolny do walki, przejdzie Jordan w obecności Pana – dopóki On nie pozbawi dziedzictwa wszystkich swoich nieprzyjaciół 22 i ziemia zostanie poddana Panu – to wtedy możecie powrócić, będziecie niewinni względem Pana i Izraela, a ta ziemia stanie się waszą własnością wobec Pana. 23 Gdybyście jednak tego nie uczynili, zgrzeszycie wobec Pana. Wiedzcie również, że wasz grzech was dosięgnie. 24 Budujcie więc sobie miasta dla waszych dzieci i zagrody dla waszych trzód, ale spełnijcie także to, co sami powiedzieliście. 25 Gadyci i Rubenici odpowiedzieli Mojżeszowi: Słudzy twoi spełnią to, co nasz pan nakazał: 26 Nasze dzieci, żony, nasze trzody i całe bydło pozostaną tu w miastach Gileadu. 27 Lecz twoi słudzy, każdy kto jest zdolny do walki, wyruszą w obecności Pana na wojnę, zgodnie ze słowami naszego pana. 28 Wydał więc Mojżesz w ich sprawie rozporządzenie kapłanowi Eleazarowi, Jozuemu, synowi Nuna, i naczelnikom rodów Izraelitów. 29 Tak zatem Mojżesz powiedział do nich: Jeśli wyruszą zbrojnie wszyscy Gadyci i Rubenici i przeprawią się z wami w obecności Pana przez Jordan na wyprawę wojenną, i ziemia zostanie przez was zdobyta, to dajcie im w posiadanie krainę Gilead. 30 Jeśliby jednak zbrojni nie ruszyli z wami, to otrzymają dziedzictwo między wami w ziemi Kanaan. 31 Gadyci i Rubenici odpowiedzieli na to: Uczynimy tak, jak Pan przykazał twoim sługom. 32 Przeprawimy się zbrojnie w obecności Pana do ziemi Kanaan, a tym samym naszym dziedzictwem będą posiadłości z tej strony Jordanu. 33 Dał więc Mojżesz Gadytom, Rubenitom i połowie plemienia Manassesa, syna Józefa, królestwo Sichona, króla Amorytów, oraz królestwo Oga, króla Baszanu, ziemię i miasta z należącymi do nich terenami, a także okoliczne miasta tego kraju. 34 W ten sposób Gadyci odbudowali Dibon, Atarot i Aroer, 35 Atrot-Szofan, Jazer i Jogboha, 36 Bet-Nimra i Bet-Haran, zarówno miasta obronne, jak i zagrody dla trzód. 37 Z kolei Rubenici odbudowali Cheszbon, Eleale i Kiriataim, 38 Nebo, Baal-Meon, zmieniając te dwie nazwy, oraz Sibma, i nadali nazwy miastom, które odbudowali. 39 Potomkowie Makira, syna Manassesa, powędrowali do Gileadu, zdobyli go i pozbawili dziedzictwa Amorytów, którzy tam wcześniej mieszkali. 40 Oddał więc Mojżesz Gilead Makirowi, synowi Manassesa, który się tam osiedlił. 41 Natomiast Jair, syn Manassesa, wyruszył i zajął należące do Amorytów osiedla, i nazwał je Osiedlami Jaira. 42 Wyprawił się także Nobach i zdobył Kenat z należącymi do niego osiedlami i nazwał je swoim własnym imieniem: Nobach.