Bóg błogosławi Jakubowi w Betelu
1 Potem rzekł Bóg do Jakuba: Wstań, idź do Betelu i osiądź tam. Zbuduj tam ołtarz Bogu, który ci się ukazał, gdy uciekałeś przed Ezawem, bratem swoim.
2 Wtedy rzekł Jakub do swej rodziny i do wszystkich, którzy z nim byli: Usuńcie obcych bogów spośród siebie, oczyśćcie się i zmieńcie szaty wasze!
3 Wstawszy bowiem, pójdziemy do Betelu. Tam zbuduję ołtarz Bogu, który mię wysłuchał w dniu niedoli mojej i był ze mną w drodze, którą odbyłem.
4 I oddali Jakubowi wszystkich obcych bogów, których mieli, i kolczyki, które mieli w uszach, Jakub zaś zakopał je pod dębem koło Sychemu.
5 A gdy wyruszyli, przyszedł od Boga strach na miasta okoliczne, tak że nikt nie ścigał synów Jakuba.
6 I przyszedł Jakub do Luz, które jest w ziemi kanaanejskiej, to jest do Betelu, on i wszyscy jego ludzie.
7 I zbudował tam ołtarz, i nazwał to miejsce El-Betel, bo tam objawił mu się Bóg, gdy uciekał przed bratem swoim.
8 Wtedy umarła Debora, mamka Rebeki, i została pochowana poniżej Betelu pod dębem; i nazwano go dębem płaczu.
9 I znów ukazał się Bóg Jakubowi, gdy wracał z Paddan-Aram, i błogosławił mu.
10 I rzekł do niego Bóg: Imię twoje jest Jakub; lecz odtąd nie będziesz się nazywał Jakub, ale imię twoje będzie Izrael. I nazwał go imieniem Izrael.
11 Potem rzekł do niego Bóg: Jam jest Bóg Wszechmogący! Rozradzaj się i rozmnażaj się. Od ciebie pochodzić będzie naród, a nawet mnóstwo narodów, i królowie wywodzić się będą od ciebie.
12 A ziemię, którą dałem Abrahamowi i Izaakowi, dam tobie, i potomstwu twemu po tobie dam tę ziemię.
13 I odszedł Bóg od niego w górę z miejsca, gdzie z nimi rozmawiał.
14 Jakub zaś postawił pomnik na tym miejscu, gdzie Bóg z nim rozmawiał, pomnik kamienny, i wylał nań ofiarę z płynów, i polał go oliwą.
15 Miejsce, gdzie Bóg z nim rozmawiał, nazwał Jakub Betel.
Śmierć Racheli przy urodzeniu Beniamina
16 Potem wyruszyli z Betelu i gdy mieli jeszcze kawałek drogi do Efraty, Rachela poczęła rodzić, a miała ciężki poród.
17 A gdy ciężko rodziła, rzekła do niej położna: Nie bój się, bo i tym razem masz syna.
18 A gdy uchodziła z niej dusza, bo umierała, nazwała go: Ben-Oni, lecz ojciec jego nazwał go Beniamin.
19 I umarła Rachela, i została pochowana przy drodze do Efraty, czyli do Betlejemu.
20 A Jakub postawił na jej grobie pomnik. Pomnik ten jest na grobie Racheli po dziś dzień.
21 Potem wyruszył Izrael i rozbił namiot swój poza Migdal-Eder.
Synowie Jakuba
(I Kron. 2,1—2)22 A gdy Izrael mieszkał w tym kraju, poszedł Ruben i spał z Bilhą, nałożnicą ojca swego. A Izrael dowiedział się o tym. A synów Jakuba było dwunastu.
23 Synowie Lei: pierworodny Jakuba Ruben, Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zebulon.
24 Synowie Racheli: Józef i Beniamin.
25 Synowie Bilhy, służącej Racheli: Dan i Naftali.
26 Synowie Zylpy, służącej Lei: Gad i Aszer. To są synowie Jakuba, którzy urodzili mu się w Paddan-Aram.
Śmierć Izaaka
27 Potem przyszedł Jakub do Izaaka, ojca swego, do Mamre, do miasta Arba, to jest Hebronu, gdzie mieszkał Abraham i Izaak jako gość.
28 A Izaak miał sto osiemdziesiąt lat.
29 Potem Izaak opadł z sił i umarł, i został przyłączony do przodków swoich, sędziwy i syty dni. A pochowali go synowie jego Ezaw i Jakub.
Usuwanie bożków z domu Jakuba
1 Potem Bóg rozkazał Jakubowi: Wstań, idź do Betel, zamieszkaj tam i zbuduj ołtarz Bogu, który ci się ukazał, gdy uciekałeś przed Ezawem, twoim bratem. 2 Jakub więc zwrócił się do swojej rodziny i do wszystkich, którzy byli razem z nim: Usuńcie obce bóstwa, które macie u siebie, oczyśćcie się i zmieńcie ubrania. 3 Udamy się do Betel, tam zbuduję ołtarz Bogu, który mi odpowiedział w dniu mojej niedoli i był ze mną w drodze, którą poszedłem. 4 Oddali więc Jakubowi wszystkie obce bóstwa, które mieli u siebie, i kolczyki, które mieli w uszach, a Jakub zakopał je pod dębem koło Sychem.
Budowa ołtarza w Betel
5 Potem powędrowali dalej. A wielki strach padł na okoliczne miasta i nie ścigano synów Jakuba. 6 Wreszcie Jakub wraz z całym ludem, który był z nim, przyszedł do Luz, które leży w ziemi kananejskiej, to znaczy do Betel. 7 Tam zbudował ołtarz i nazwał to miejsce El-Betel, gdyż tam objawił mu się Bóg, gdy uciekał przed swoim bratem. 8 Wtedy zmarła Debora, mamka Rebeki, i została pochowana w pobliżu Betel pod dębem. Dlatego nazwano go Dębem Płaczu.
9 Gdy Jakub wracał z Paddan-Aram, wtedy Bóg znowu mu się ukazał i go pobłogosławił. 10 Bóg zwrócił się do niego: Masz na imię Jakub, ale od tej pory już nie będziesz się nazywał Jakub, lecz twoje imię będzie brzmiało Izrael. I tak otrzymał imię Izrael. 11 Potem Bóg powiedział do niego: Ja jestem Bóg Wszechmogący. Bądź płodny i się rozmnażaj. Niech powstanie z ciebie naród i wiele narodów i niech od ciebie wywodzą się królowie. 12 Ziemię, którą dałem Abrahamowi i Izaakowi, daję tobie i twojemu przyszłemu potomstwu. 13 Następnie Bóg oddalił się od niego z tego miejsca, na którym z nim rozmawiał. 14 Wtedy Jakub ustawił kamienną stelę w miejscu, w którym Bóg z nim rozmawiał, wylał na nią ofiarę z płynów i polał ją oliwą. 15 Jakub nazwał to miejsce, na którym Bóg z nim rozmawiał, Betel.
Narodziny Beniamina i śmierć Racheli
16 Potem wyruszyli z Betel, a był jeszcze kawałek drogi do Efraty, gdy Rachela zaczęła rodzić, poród zaś był ciężki. 17 Gdy tak ciężko rodziła, położna powiedziała do niej: Nie bój się, bo i tym razem masz syna. 18 A kiedy uchodziło z niej życie, bo umierała, nadała mu imię Benoni, ale jego ojciec nazwał go Beniamin. 19 Gdy Rachela zmarła, została pochowana przy drodze do Efraty, to znaczy do Betlejem. 20 A na jej grobie Jakub ustawił stelę. Stela ta jest na grobie Racheli aż do dzisiaj.
21 Potem Izrael wyruszył i rozbił swój namiot poza Migdal-Eder. 22 Gdy Izrael przebywał w tym kraju, wtedy Ruben poszedł i położył się z Bilhą, nałożnicą swojego ojca. A Izrael się o tym dowiedział.
Dwunastu synów Jakuba
Jakub zaś miał dwunastu synów.
23 Synowie Lei: Ruben – pierworodny Jakuba, Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zabulon. 24 Synowie Racheli: Józef i Beniamin. 25 Synowie Bilhy, służącej Racheli: Dan i Neftali. 26 Synowie Zilpy, służącej Lei: Gad i Aser. Oni są synami Jakuba, którzy mu się urodzili w Paddan-Aram.
Śmierć Izaaka
27 Kiedy Jakub powrócił do Izaaka, swego ojca, do Mamre, do Kiriat-Arba, to znaczy do Hebronu, gdzie Abraham i Izaak byli przybyszami, 28 Izaak miał wtedy sto osiemdziesiąt lat. 29 A gdy Izaak zmarł, sędziwy i syty dni, został przyłączony do swoich przodków. A pochowali go Ezaw i Jakub, jego synowie.