Wstęp
1 Wielokrotnie i wieloma sposobami przemawiał Bóg dawnymi czasy do ojców przez proroków;
2 Ostatnio, u kresu tych dni, przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszechrzeczy, przez którego także wszechświat stworzył.
3 On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty i podtrzymuje wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy majestatu na wysokościach
4 I stał się o tyle możniejszym od aniołów, o ile znamienitsze od nich odziedziczył imię.
O wyższości Syna Bożego nad aniołami
5 Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek:
Tyś jest Synem moim, Jam cię dziś zrodził?
I znowu:
Ja mu będę ojcem, a on będzie mi synem?
6 I znowu, kiedy wprowadza Pierworodnego na świat, mówi:
Niechże mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży.
7 O aniołach wprawdzie mówi:
Aniołów swych czyni On wichrami,
A sługi swoje płomieniami ognia;
8 Lecz do Syna:
Tron twój, o Boże, na wieki wieków,
Berłem sprawiedliwym berło Królestwa twego.
9 Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość:
Dlatego namaścił cię, o Boże, Bóg twój olejkiem wesela jak żadnego z towarzyszy twoich.
10 Oraz:
Tyś, Panie, na początku ugruntował ziemię,
I niebiosa są dziełem rąk twoich;
11 One przeminą, ale Ty zostajesz;
I wszystkie jako szata zestarzeją się,
12 I jako płaszcz je zwiniesz,
Jako odzienie, i przemienione zostaną;
Ale tyś zawsze ten sam i nie skończą się lata twoje.
13 A do którego z aniołów powiedział kiedy:
Siądź po prawicy mojej,
Aż położę nieprzyjaciół twoich jako podnóżek stóp twoich.
14 Czy nie są oni wszyscy służebnymi duchami, posyłanymi do pełnienia służby gwoli tych, którzy mają dostąpić zbawienia?
SYNTEZA WSTĘPNA
Bóg przemówił przez swojego Syna
1 Bóg, który dawniej wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał do ojców przez proroków, 2 w tych ostatnich dniach przemówił do nas przez Syna. Jego ustanowił dziedzicem wszystkiego, przez Niego też stworzył wszechświat. 3 Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, który podtrzymuje wszystko mocą swojego słowa, gdy dokonał oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. 4 I o tyle wyższy stał się od aniołów, o ile wspanialsze od nich odziedziczył imię.
WYŻSZOŚĆ SYNA NAD ANIOŁAMI
5 Któremu bowiem z aniołów Bóg powiedział kiedykolwiek:
Ty jesteś Moim Synem,
dzisiaj Ja Ciebie zrodziłem?
albo:
Ja będę Mu Ojcem,
a On będzie Mi Synem?
6 Kiedy zaś znowu wprowadzi Pierworodnego na świat, powie:
Niech Mu się pokłonią wszyscy aniołowie Boga.
7 A do aniołów powie:
On czyni swoich aniołów wichrami,
a swoje sługi płomieniami ognia.
8 Do Syna natomiast:
Twój Tron, o Boże, na wieczne czasy,
berło prawości berłem Twojego Królestwa.
9 Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość,
dlatego Twój Bóg, o Boże, namaścił Ciebie olejkiem radości bardziej niż Twoich towarzyszy;
10 oraz:
Panie, Ty na początku osadziłeś ziemię na fundamencie
i dziełem Twoich rąk są niebiosa.
11 One przeminą, ale Ty pozostaniesz.
I wszystkie rzeczy jak szata się zestarzeją,
12 i jak płaszcz je zwiniesz,
jak szatę, i odmienią się.
Ty zaś jesteś Ten sam,
a lata Twoje nie ustaną.
13 Do którego natomiast z aniołów powiedział kiedykolwiek:
Siądź po Mojej prawicy,
aż położę Twoich nieprzyjaciół
jako podnóżek pod Twoje stopy?
14 Czy nie są oni wszyscy duchami służebnymi, posłanymi, by służyć tym, którzy mają otrzymać zbawienie?