Cudowne zjawiska towarzyszące poświęceniu świątyni
1 A gdy Salomon zakończył modlitwę, spadł ogień z niebios i strawił ofiarę całopalną i ofiary rzeźne, a chwała Pańska wypełniła świątynię.
2 I nie mogli kapłani wejść do świątyni Pańskiej, gdyż chwała Pańska wypełniła świątynię Pańską.
3 Wszyscy synowie izraelscy zaś, widząc ogień spadający i chwałę Pańską nad świątynią, przyklęknęli twarzą do ziemi na posadzce i oddali pokłon, wysławiając Pana, że jest dobry i że na wieki trwa łaska jego.
Czynności kultowe w dniu poświęcenia świątyni
4 Król zaś i cały lud składali ofiary przed Panem.
5 Złożył tedy król Salomon na ofiarę dwadzieścia dwa tysiące wołów i sto dwadzieścia tysięcy owiec; w ten sposób poświęcili, król i cały lud, świątynię Bożą,
6 Kapłani zaś pełnili swoje czynności, również Lewici z przyborami do wtóru pieśniom dla Pana, które kazał sporządzić król Dawid ku wysławianiu Pana, że na wieki trwa łaska jego, gdy Dawid za ich pośrednictwem chwalił Pana; naprzeciw nich kapłani dęli w trąby, a cały Izrael stał.
7 Następnie poświęcił Salomon środek dziedzińca, który był przed świątynią Pana, złożywszy tam ofiary całopalne i tłuszcz ofiar pojednania; ołtarz spiżowy bowiem, który Salomon kazał sporządzić, nie mógł pomieścić ofiary całopalnej, ofiary z pokarmów i z tłuszczów.
Czas trwania uroczystości poświęcenia świątyni
8 W tym to czasie obchodził Salomon, a wraz z nim cały Izrael, ogromne zgromadzenie ludu, począwszy od miejsca, gdzie się idzie do Chamat, aż po Rzekę Egipską, uroczyste święto przez siedem dni,
9 Ósmego dnia zaś odbyli uroczyste zebranie, gdyż poświęcenie ołtarza obchodzili przez siedem dni i święto przez siedem dni.
10 W dwudziestym trzecim dniu siódmego miesiąca rozpuścił lud do jego namiotów, radosny i dobrej myśli z powodu dobroci, jaką Pan okazał Dawidowi i Salomonowi oraz Izraelowi, swojemu ludowi.
Ponowne ukazanie się Pana Salomonowi
(I Król. 9,1—9)
11 A gdy Salomon dokończył świątynię Pańską i pałac królewski, i gdy pomyślnie wykonał wszystko, co umyślił w swoim sercu, aby uczynić w świątyni Pańskiej i w swoim pałacu,
12 Ukazał się Pan Salomonowi w nocy i rzekł do niego: Wysłuchałem twojej modlitwy i wybrałem sobie miejsce to na dom ofiarny.
13 Gdy zamknę niebiosa, tak iż nie będzie deszczu, albo gdy każę szarańczy, aby objadła ziemię, albo gdy ześlę zarazę na mój lud,
14 I ukorzy się mój lud, który jest nazwany moim imieniem, i będą się modlić, i szukać mojego oblicza, i odwrócą się od swoich złych dróg, to Ja wysłucham z niebios, i odpuszczę ich grzechy i ich ziemię uzdrowię.
15 I będą moje oczy otwarte, i moje uszy uważne na modlitwę w tym miejscu zanoszoną.
16 Bo oto wybrałem i poświęciłem tę świątynię, aby tam było moje imię na wieki, i moje oczy, i moje serce tam będą skierowane po wszystkie dni.
17 Jeśli tedy będziesz postępował wobec mnie tak, jak postępował Dawid, twój ojciec, czyniąc wszystko, co ci nakazałem, i przestrzegając moich przykazań i ustaw,
18 Utwierdzę tron twojego królestwa, jak sprzymierzyłem się z Dawidem, twoim ojcem, mówiąc: Nie braknie ci męskiego potomka na władcę w Izraelu.
19 Lecz jeśli odwrócicie się i porzucicie moje przykazania i nakazy, które wam dałem i zechcecie pójść służyć innym bogom i im oddawać pokłon,
20 To wykorzenię Izraela z mojej ziemi, którą im dałem, a tę świątynię, którą poświęciłem dla mego imienia, odrzucę od mego oblicza i uczynię ją osnową przypowieści i przedmiotem drwin u wszystkich ludów.
21 A nad tą świątynią, która była tak wyniosła, każdy przechodzący mimo wzdrygnie się i powie: Za co uczynił tak Pan tej ziemi i tej świątyni?
22 Wtedy odpowiedzą: Za to, że opuścili Pana, Boga swoich ojców, który wyprowadził ich z ziemi egipskiej, i przyłączyli się do innych bogów, i pokłon im oddawali, i służyli im, za to sprowadził Pan na nich to całe nieszczęście.
1 Gdy Salomon skończył się modlić, ogień zstąpił z niebios i pochłonął ofiarę całopalną i ofiary krwawe, a chwała Pana napełniła dom.
2 I kapłani nie mogli wejść do domu Pana, ponieważ chwała Pana wypełniała dom Pana. 3 Wszyscy Izraelici, widząc zstępujący ogień i chwałę Pana nad domem, upadli na twarze do ziemi na posadzkę, oddali pokłon i wielbili Pana, ponieważ jest dobry, bo Jego łaska trwa na wieki. 4 Król zaś i cały lud składali ofiary przed obliczem Pana.
5 A król Salomon złożył w ofierze: dwadzieścia dwa tysiące wołów, sto dwadzieścia tysięcy owiec. Tak król i cały lud poświęcili dom Boży. 6 Kapłani stali na swych stanowiskach, a lewici z instrumentami muzycznymi dla Pana, które sporządził król Dawid, aby uwielbiać Pana, bo Jego łaska trwa na wieki – tak wysławiał Go Dawid za ich pośrednictwem; kapłani zaś dęli w trąby naprzeciw nich, a cały Izrael stał.
7 I Salomon poświęcił środek dziedzińca, który był przed domem Pana, bo złożył tam ofiary całopalne i tłuszcz ofiar wspólnotowych, ponieważ ołtarz z brązu, który Salomon sporządził, nie mógł pomieścić ofiar całopalnych, ofiar pokarmowych i tłuszczów. 8 Salomon obchodził święto przez siedem dni, a z nim cały Izrael – bardzo wielkie zgromadzenie – od wejścia do Chamat aż do Potoku Egipskiego. 9 I ósmego dnia urządzili uroczyste zgromadzenie, ponieważ przez siedem dni obchodzono poświęcenie ołtarza, podobnie jak i święto przez siedem dni. 10 W dwudziestym trzecim dniu siódmego miesiąca król odprawił do namiotów lud radosny i będący dobrej myśli z powodu dobra, które Pan sprawił Dawidowi, Salomonowi i swemu ludowi, Izraelowi.
11 Tak ukończył Salomon dom Pana i dom królewski; zarówno to, jak i wszystko, co Salomon zamierzał wykonać w domu Pana i swoim domu, wykonał pomyślnie.
12 W nocy Pan ukazał się Salomonowi i powiedział do niego: Usłyszałem twoją modlitwę i wybrałem to miejsce dla siebie na dom ofiary. 13 Jeśli zamknę niebiosa i nie będzie deszczu, i jeśli rozkażę szarańczy, by spustoszyła ziemię, i jeśli poślę zarazę na Mój lud, 14 a Mój lud, nad którym wezwane zostało Moje imię, ukorzy się i będzie się modlić i Mnie szukać, i zawróci ze swoich złych dróg, to Ja wysłucham z niebios i przebaczę jego grzech, i uzdrowię jego ziemię. 15 Teraz Moje oczy będą otwarte, a uszy wrażliwe na modlitwę z tego miejsca. 16 Teraz bowiem wybrałem i uświęciłem ten dom, aby Moje imię było tam na wieki, a Moje oczy i Moje serce były tam przez wszystkie dni. 17 A teraz, jeżeli będziesz postępował wobec Mnie tak, jak postępował Dawid, twój ojciec, i działał zgodnie z tym wszystkim, co ci rozkazałem, i strzegł Moich przepisów i poleceń, 18 to utwierdzę tron twego królestwa, jak zapewniłem Dawida, twego ojca: Nie zostaniesz pozbawiony potomka rządzącego w Izraelu. 19 Lecz jeśli odwrócicie się i porzucicie Moje przepisy i przykazania, które wam dałem, i pójdziecie, aby służyć innym bogom i oddawać im pokłon, 20 to wykorzenię was z Mojej ziemi, którą wam dałem, a ten dom, który poświęciłem dla Mego imienia, usunę sprzed Mojego oblicza i uczynię przysłowiem i drwiną dla wszystkich ludów. 21 Wówczas ten dom, który był wyniosły, przerazi każdego przechodnia, który powie: DlaczegoPan postąpił w ten sposób z tą ziemią i z tym domem? 22 I odpowiedzą: Ponieważ porzucili Pana, Boga swych ojców, który wyprowadził ich z ziemi egipskiej, a oni uchwycili się innych bogów, kłaniali się im i służyli, dlatego ściągnął na nich całe to nieszczęście.