Bezbożność głupotą
(Ps. 14)1 Przewodnikowi chóru. Według „Mahalat…” Pieśń pouczająca Dawida.
2 Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma Boga.
Są znieprawieni, popełniają ohydne czyny;
Nie ma nikogo, kto by dobrze czynił.
3 Bóg spogląda z niebios na ludzi,
Aby zobaczyć, czy jest kto rozumny,
Który szuka Boga.
4 Wszyscy odstąpili, wspólnie się splugawili,
Nie ma, kto by dobrze czynił, nie ma ani jednego.
5 Czyż się nie opamiętają złoczyńcy,
Którzy pożerają lud swój tak, jak by chleb jedli,
Boga jednak nie wzywają?
6 Tam ogarnie ich strach, jakiego dotąd nie było;
Bóg bowiem rozproszy kości oblegających cię,
Ty ich zawstydzisz, bo Bóg wzgardził nimi.
7 Oby przyszło z Syjonu wybawienie Izraela!
Kiedy Bóg wróci z niewoli lud swój,
Uraduje się Jakub, rozweseli się Izrael.
PSALM 53 [52]
Powszechne zepsucie
1 Przewodnikowi chóru. Na melodię „Machalat”.
Pieśń pouczająca. Dawida.
2 Rzekł głupiec w swoim sercu: Nie ma Boga!
Są zepsuci, robią wstrętne rzeczy
i nie ma nikogo, kto by czynił dobro.
3 Bóg patrzy z niebios na synów ludzkich,
by zobaczyć, czy jest wśród nich rozumny, który szuka Boga.
4 Wszyscy zbłądzili, wszyscy są zepsuci,
nie ma nikogo, kto by czynił dobro,
nie ma ani jednego.
5 Czy rozum potracili ci, którzy czynią nieprawość,
którzy Mój lud pożerają tak, jakby chleb jedli,
którzy nie wzywają Boga?
6 Wtedy się bardzo przerazili
tam, gdzie nie było strachu,
bo Bóg rozproszył kości tych, którzy cię oblegali.
Okryli się hańbą, bo Bóg nimi wzgardził.
7 Kto ześle Izraelowi zbawienie z góry Syjon?
Gdy Bóg odmieni niedolę swego ludu,
Jakub będzie się radował, a Izrael weselił.