Salomon królem
(I Król. 1,1—40)1 Gdy Dawid już był stary i syty dni, ustanowił Salomona, swego syna, królem nad Izraelem.
Podział Lewitów i określenie ich służb
2 Potem zgromadził wszystkich książąt izraelskich, kapłanów i Lewitów,
3 A gdy zliczono Lewitów w wieku od trzydziestu lat wzwyż, wyniosła liczba mężczyzn, licząc według głów, trzydzieści osiem tysięcy.
4 Z nich przeznaczono do prac w świątyni Pana dwadzieścia cztery tysiące, na urzędników i sędziów sześć tysięcy,
5 Cztery tysiące na odźwiernych, a cztery tysiące na chórzystów dla Pana, przy wtórze instrumentów, które kazał sporządzić w celu śpiewania hymnów pochwalnych.
6 Nadto podzielił ich Dawid na grupy według synów Lewiego: Gerszona, Kehata i Merariego.
7 Z Gerszonitów byli Laadan i Szimei.
8 Synowie Laadana to: pierwszy Jechiel, potem Zetam i Joel, razem trzech.
9 Synowie Szimejego to: Szelomit, Chazjel i Haran, razem trzech; ci byli naczelnikami rodów Laadana.
10 Dalsi synowie Szimejego to: Jachat, Zina, Jeusz i Beria; to byli dalsi czterej synowie Szimejego.
11 Z nich pierwszym był Jachat, drugim Zina, Jeusz zaś i Beria nie mieli wielu synów i liczono ich jako jeden ród.
12 Synowie Kehata to: Amram, Jishar, Hebron i Uzzjel, razem czterech.
Wyodrębnienie Aarona
13 Synowie Amrama to: Aaron i Mojżesz; Aaron został wyodrębniony — on i jego synowie — na zawsze aby mógł się poświęcić sprawom najświętszym z świętych, składaniu ofiar z kadzidła przed Panem, służbie dla niego i błogosławieniu w jego imieniu, na zawsze.
14 Co dotyczy Mojżesza, męża Bożego, to jego synowie byli wymieniani wraz z plemieniem Lewiego.
15 Synowie Mojżesza to: Gerszom i Eliezer.
16 Synowie Gerszoma to: pierwszy Szebuel,
17 Synowie zaś Eliezera to: pierwszy Rechabiasz; choć innych synów Eliezer nie miał, to jednak synowie Rechabiasza byli nader liczni.
18 Synowie Jishara to: pierwszy Szelomit.
19 Synowie Hebrona to: pierwszy Jerijjasz, drugi Amariasz, trzeci Jachazjel, czwarty Jekameam.
20 Synowie Uzzjela to: pierwszy Micha, drugi Jiszszijjasz.
21 Synowie Merariego to: Machli i Muszi. Synowie Machliego to: Eleazar i Kisz.
22 Eleazar umarł nie mając synów, lecz tylko córki; pojęli je zaś za żony synowie Kisza, ich kuzyni.
23 Synowie Musziego to: Machli, Eder i Jeremot, razem trzech.
24 To byli potomkowie Lewiego według ich rodów ojcowskich, naczelnicy rodów, spisani i imiennie zliczeni według głów, wykonujący prace w służbie dla świątyni Pana od dwudziestego roku życia wzwyż.
25 Powiedział bowiem Dawid: Pan, Bóg Izraela, dał spokój swemu ludowi i zamieszkał w Jeruzalemie na wieki;
26 Nie będą już Lewici nosić przybytku ani żadnych jego przyborów potrzebnych do służby w nim —
27 Według ostatnich bowiem postanowień Dawida Lewici liczeni byli od dwudziestego roku życia wzwyż: —
28 Lecz mają oni pomagać synom Aaronowym w służbie dla świątyni Pana, na dziedzińcach i w komnatach, przy oczyszczaniu wszystkiego, co święte, i przy pełnieniu służby w świątyni Bożej,
29 Troszcząc się o chleby pokładne i o mąkę do ofiar z pokarmów, o placki przaśne, o to, co pieczone i smażone, o wszystko, co trzeba ważyć i odmierzać,
30 Wstając co ranek, aby składać dziękczynienia i nucić hymny Panu, i tak samo co wieczór.
31 Pomagając też przy składaniu Panu całopaleń w sabaty i w dni nowiu księżyca i we wszelkie święta, zgodnie z liczbą ustaloną dla nich na stałe w obliczu Pana.
32 Mają też roztaczać opiekę nad Namiotem Zgromadzenia, opiekę nad świątynią i opiekę nad synami Aaronowymi, ich braćmi, w służbie dla świątyni Pana.
1 Dawid, stary i syty dni, uczynił Salomona, swego syna, królem nad Izraelem. 2 I zgromadził wszystkich książąt Izraela oraz kapłanów i lewitów. 3 Lewici mający ponad trzydzieści lat zostali policzeni, a liczba mężczyzn według spisu wynosiła trzydzieści osiem tysięcy. 4 Dwadzieścia cztery tysiące z nich nadzorowało pracę przy domu Pana, a sześć tysięcy było pisarzami i sędziami. 5 Było cztery tysiące odźwiernych i cztery tysiące wielbiących Pana na instrumentach, które król wykonał, by służyły do uwielbiania.
6 Dawid podzielił ich na zmiany, według pochodzenia od synów Lewiego: Gerszona, Kehata i Merariego.
7 Z Gerszonitów: Ladan i Szimei.
8 Trzej synowie Ladana: na czele Jechiel, potem Zetam i Joel.
9 Trzej synowie Szimeiego: Szelomit, Chaziel i Haran. Oto naczelnicy rodów Ladana.
10 Synowie Szimeiego: Jachat, Ziza, Jeusz i Beria: to czterej synowie Szimeiego. 11 Jachat na czele, Ziza drugi, lecz Jeusz i Beria nie mieli wielu synów i należeli z domem ojca do jednej zmiany.
12 Czterej synowie Kehata: Amram, Jishar, Chebron i Uzzjel.
13 Synowie Amrama: Aaron i Mojżesz. A Aaron został oddzielony, aby zawsze być poświęconym sprawom najświętszym – on i jego synowie – aby zawsze składać ofiary kadzielne przed obliczem Pana, aby Mu służyć i aby błogosławić w Jego imię na zawsze. 14 A synowie Mojżesza, męża Bożego, zostali nazwani plemieniem Lewiego.
15 Synowie Mojżesza: Gerszom i Eliezer.
16 Synowie Gerszoma z Szebuelem na czele. 17 Potomkowie Eliezera z Rechabiaszem na czele. I choć Eliezer nie miał innych synów, to synów Rechabiasza było bardzo wielu.
18 Synowie Jishara z Szelomitem na czele.
19 Synowie Chebrona: pierwszy – Jerijasz, drugi – Amariasz, trzeci – Jachazjel, czwarty – Jekameam.
20 Synowie Uzzjela: Mika – na czele, Jiszszijasz – drugi.
21 Synowie Merariego: Machli i Muszi. Synowie Machliego: Eleazar i Kisz. 22 Eleazar umarł, lecz nie miał synów, a jedynie córki, którymi zaopiekowali się synowie Kisza, ich bracia. 23 Trzej Synowie Musziego: Machli, Eder i Jeremot.
24 To są potomkowie Lewiego według ich rodów, mający ponad dwadzieścia lat, naczelnicy rodzin, zliczonych imiennie według wykazów, wykonujący prace przy służbie domu Pana od wieku dwudziestu lat wzwyż. 25 Dawid bowiem powiedział: Pan, Bóg Izraela, obdarzył spokojem swój lud, i zamieszkał w Jerozolimie na wieki. 26 Lewici nie będą już więc nosić Przybytku ani żadnych przedmiotów do jego obsługi. 27 Dlatego, zgodnie z ostatnimi słowami Dawida, ci potomkowie Lewiego byli liczeni od dwudziestego roku życia wzwyż. 28 Ich zajęciem bowiem było pozostawanie do dyspozycji potomków Aarona w służbie domu Pana na dziedzińcach, w komnatach, przy czyszczeniu wszystkiego, co święte, w pełnieniu służby w domu Bożym, 29 przy chlebie pokładnym, najlepszej mące na ofiary pokarmowe, przy niekwaszonych plackach, przy tym, co pieczone i smażone, i wszystkim, co ważone i mierzone. 30 Mieli wstawać każdego ranka, aby chwalić i wysławiać Pana, podobnie też wieczorem, 31 i składać wszystkie ofiary całopalne dla Pana, w szabat, przy nowiu księżyca i w święta według ustalonej przepisami ich liczby – nieustannie przed obliczem Pana. 32 Mieli sprawować opiekę nad Namiotem Spotkania, nad tym, co święte, i nad potomkami Aarona, swoimi braćmi, w służbie domu Pana.