Uznanie Chirama dla Dawida
(II Sam. 5,11—12)1 A Chiram, król Tyru, wysłał posłów do Dawida z drzewem cedrowym i murarzy, i cieśli, aby mu zbudowali dom.
2 I poznał Dawid, że Pan potwierdził go jako króla nad Izraelem, gdyż wyniesiona została wysoko jego władza królewska ze względu na jego lud izraelski.
Dzieci Dawida urodzone w Jeruzalemie
(II Sam. 5,13—16I Kron. 3,5—9)3 Pojął też Dawid więcej żon w Jeruzalemie i zrodził więcej synów i córek.
4 Te zaś są imiona tych, którzy mu się urodzili w Jeruzalemie: Szammua, Szobab, Natan, Salomon,
5 Jibchar, Eliszua, Elpelet,
6 Nogach, Nefeg, Jafia,
7 Eliszama, Beeliada i Elipelet.
Dawid zwycięża Filistyńczyków
(II Sam. 5,17—25)8 A gdy Filistyńczycy usłyszeli, że Dawid został namaszczony na króla nad całym Izraelem, wyruszyli wszyscy, aby pojmać Dawida; Dawid zaś, dowiedziawszy się o tym, wyszedł naprzeciw nich.
9 Gdy zaś Filistyńczycy nadciągnęli i rozłożyli się na równinie Refaim,
10 Zapytał Dawid Boga: Czy mam ruszyć na Filistyńczyków i czy Ty wydasz ich w moje ręce? Pan mu odpowiedział: Ruszaj, a Ja wydam ich w twoje ręce.
11 I ruszyli na Baal-Perasim, i tam Dawid ich pobił, po czym Dawid rzekł: Przełamał Bóg moją ręką moich nieprzyjaciół, jak przełamują się wody. Dlatego nazwano tę miejscowość Baal-Perasim.
12 Porzucili tam nawet swoje bożki, i Dawid nakazał, aby spalono ich w ogniu.
13 Gdy zaś Filistyńczycy ponownie rozłożyli się na równinie,
14 Dawid znowu pytał się Boga, ale Bóg mu rzekł: Nie ruszaj za nimi, lecz zajdź ich z tyłu i natrzyj na nich od strony krzewów balsamowych.
15 A gdy usłyszysz odgłos stąpania po wierzchołkach krzewów balsamowych, wtedy rusz do bitwy, gdyż wtedy pójdzie Bóg przed tobą, aby pobić wojsko filistyńskie.
16 Dawid uczynił tak, jak mu nakazał Bóg, i pobił wojsko filistyńskie od Gibeon aż do Gezer.
17 Wtedy rozeszła się sława Dawida po wszystkich krajach, a Pan sprawił, że lęk przed nim napawał wszystkie narody.
1 Chiram, król Tyru, wysłał do Dawida posłów z drewnem cedrowym, murarzami i cieślami, aby zbudowali mu dom. 2 I Dawid poznał, że Pan utwierdził jego królowanie nad Izraelem i że jego królestwo zostało wywyższone ze względu na lud Izraela.
3 W Jerozolimie Dawid znów pojął żony, i miał jeszcze więcej synów i córek. 4 A oto imiona tych, którzy urodzili mu się w Jerozolimie: Szammua, Szobab, Natan, Salomon, 5 Jibchar, Eliszua, Elpalet, 6 Nogah, Nefeg, Jafia, 7 Eliszama, Beeliada, Elifelet.
8 Gdy Filistyni dowiedzieli się, że Dawid został namaszczony na króla nad całym Izraelem, wtedy wystąpili wszyscy Filistyni, by pojmać Dawida; Dawid jednak dowiedział się o tym i wyruszył przeciw nim. 9 Filistyni przyszli i zajęli dolinę Refaim. 10 Wówczas Dawid zapytał Boga: Czy powinienem wyruszyć przeciwko Filistynom? Czy wydasz ich w moje ręce? A Pan mu odpowiedział: Wyruszaj, wydam ich bowiem w twoje ręce.
11 Wyruszyli więc do Baal-Perasim; Dawid ich tam pobił, a potem powiedział: Bóg moją ręką tak rozbił moich wrogów, jak rozbija woda. Dlatego miejsce to nazwano Baal-Perasim. 12 I porzucili tam swoje bóstwa, a Dawid polecił spalić je w ogniu.
13 Filistyni jednak jeszcze raz zajęli dolinę. 14 Dawid ponownie pytał Boga, a Bóg mu odpowiedział: Nie idź za nimi, lecz obejdź ich od tyłu i zajdź ich od strony drzew balsamowych. 15 A gdy usłyszysz wśród wierzchołków drzew balsamowych odgłos maszerowania, wówczas wystąpisz do walki, ponieważ Bóg wystąpił przed tobą, aby pobić wojsko filistyńskie. 16 Dawid postąpił tak, jak mu rozkazał Bóg, i pokonali wojsko filistyńskie od Gibeonu aż po Gezer. 17 Rozeszła się wówczas sława Dawida po wszystkich krainach, a Pan zesłał strach przed nim na wszystkie narody.