Proroctwo dotyczące Ammonitów
1 O Ammonitach.
Tak mówi Pan:
Czy Izrael nie ma synów?
Czy nie ma dziedzica?
Dlaczego Milkom objął dziedzictwo Gada,
a jego lud osiadł w jego miastach?
2 Dlatego oto idą dni — mówi Pan —
gdy sprawię, że Rabba Amonicka usłyszy zgiełk wojenny,
stanie się kupą zgliszcz, a jej pomniejsze miasta spłoną w ogniu,
Izrael zaś będzie dziedziczył po swoich dziedzicach — mówi Pan.
3 Biadaj, Cheszbonie gdyż Ai jest zniszczone;
krzyczcie, córki Rabby, odziejcie się w wór, zawodźcie, biegajcie wokoło pokaleczone,
gdyż Milkom pójdzie do niewoli,
a jego kapłani i książęta wraz z nim.
4 Czemu chlubisz się swoimi dolinami, córko zdradliwa,
która polegałaś na swoich skarbach, mówiąc: Kto wystąpi przeciwko mnie?
5 Oto Ja sprowadzę na ciebie strach — mówi Wszechmocny, Pan Zastępów —
i ze wszystkich stron będziecie rozproszeni, każdy z osobna,
i nikt nie pozbiera uciekających.
6 Lecz potem odmienię los Ammonitów — mówi Pan.
Proroctwo dotyczące Edomitów
7 O Edomie.
Tak mówi Pan Zastępów:
Czy już nie ma mądrości w Temanie?
Czy zginęła rada roztropnych?
Czy wniwecz się obrócił ich dowcip?
8 Uciekajcie, uchodźcie, ukryjcie się dobrze,
mieszkańcy Dedanu,
gdyż klęskę sprowadzę na Ezawa,
czas jego kary!
9 Gdy winogrodnicy przyjdą do ciebie,
to nic po sobie nie pozostawią,
gdy złodzieje w nocy —
to wyrządzą szkodę, jaką tylko zechcą.
10 Gdyż Ja sam obnażę Ezawa,
odsłonię jego kryjówki,
tak że nie zdoła się ukryć;
potomstwo jego będzie wytępione
wraz z jego braćmi i sąsiadami
i nie będzie go.
11 Zostaw swoje sieroty, Ja je będę utrzymywał,
a twoje wdowy mnie niech zaufają!
12 Gdyż tak mówi Pan: Oto ci, którzy nie byli skazani na to, by pić z tego kielicha, muszą pić, a ty chcesz ujść bezkarnie? Nie ujdziesz bezkarnie, lecz musisz pić.
13 Gdyż przysiągłem na siebie samego — mówi Pan — że Bosra stanie się odstraszającym przykładem, hańbą, pustkowiem i przekleństwem, a wszystkie jej miasta ruiną po wszystkie czasy.
14 Słyszałem wieść od Pana,
że wysłany jest posłaniec między narody:
Zgromadźcie się i wyruszcie przeciwko niemu,
i stańcie do boju!
15 Bo oto uczynię cię najmniejszym wśród narodów,
wzgardzonym między ludźmi.
16 Strach przed tobą i zuchwałość twojego serca omamiły ciebie,
który mieszkasz w rozpadlinach skalnych,
zajmujesz szczyty pagórków.
Choćbyś założył swoje gniazdo wysoko jak orzeł,
jednak i stamtąd cię strącę — mówi Pan.
17 Edom będzie budził grozę; ktokolwiek będzie przechodził koło niego, będzie przejęty grozą i będzie świstał nad wszystkimi jego ciosami.
18 Jak Sodoma i Gomora, i sąsiednie ich miasta zostały doszczętnie zburzone — mówi Pan — tak nikt tam nie zamieszka i żaden człowiek się tam nie zatrzyma.
19 Oto jak lew wypadnie z gęstwiny Jordanu na soczystą niwę,
tak Ja w okamgnieniu wypłoszę ich stamtąd
i ustanowię nad nimi mojego wybrańca.
Bo któż jest mnie równy?
I któż mnie wyzwie,
i któryż to pasterz może się ostać przed moim obliczem?
20 Dlatego słuchajcie postanowienia Pana, które powziął przeciwko Edomowi,
i zamysłu, jaki postanowił przeciwko mieszkańcom Temanu.
Zaprawdę, nawet najmniejsze owce zostaną wywleczone,
zaprawdę ich niwę przejmie o nie groza.
21 Od hałasu ich upadku drży ziemia,
głośny ich krzyk słychać nad Morzem Czerwonym.
22 Oto jak orzeł wzbije się i rzuci,
i rozpostrze swoje skrzydła nad Bosrą;
i będzie w owym dniu serce bohaterów edomskich
jak serce kobiety rodzącej.
Proroctwo dotyczące Damaszku
23 O Damaszku.
Zmieszane są Chamat i Arpad,
gdyż usłyszały złą wieść,
truchleją, są niespokojne jak morze,
nie mogą się uciszyć.
24 Osłabł Damaszek, szykuje się do ucieczki,
drżenie go ogarnia;
trwoga i boleść przejmują go jak rodzącą.
25 Jakże opuszczony jest sławny gród,
miasto rozkoszne!
26 Dlatego padnie jego młódź na jego placach,
a wszyscy wojownicy zginą w owym dniu — mówi Pan Zastępów.
27 I rozniecę ogień na murze Damaszku, i strawi pałace Benhadada.
Proroctwo dotyczące Kedaru i Chazoru
28 O Kedarze i o państwach Chazoru, które pokonał Nebukadnesar, król babiloński.
Tak mówi Pan: Wstańcie, ruszcie na Kedar
i niszczcie mieszkańców Wschodu!
29 Zabierają ich namioty i stada,
ich płótna i wszystek ich sprzęt;
uprowadzają im ich wielbłądy,
wołając nad nimi: Zgroza wokoło!
30 Uciekajcie, szybko znikajcie,
ukryjcie się dobrze, mieszkańcy Chazoru — mówi Pan,
gdyż Nebukadnesar, król babilońskie powziął przeciwko wam postanowienie
i umyślił co do was plan:
31 Wstańcie, ruszcie na naród spokojny,
który mieszka bezpiecznie — mówi Pan —
nie ma ani wrót, ani zawór, mieszka samotnie!
32 Ich wielbłądy będą łupem,
a liczne ich stada zdobyczą;
i rozproszę na wszystkie wiatry tych z obciętymi bokobrodami,
i ze wszystkich stron sprowadzę na nich nieszczęście — mówi Pan.
33 I będzie Chazor legowiskiem szakali,
pustkowiem po wszystkie czasy,
nikt tam nie zamieszka
i nie będzie tam przebywał żaden człowiek.
Proroctwo dotyczące Elamu
34 To, co jako słowo Pana doszło proroka Jeremiasza o Elamie na początku panowania Sedekiasza, króla judzkiego:
35 Tak mówi Pan Zastępów:
Oto Ja złamię łuk Elamu,
podstawę ich potęgi.
36 I sprowadzę na Elam cztery wiatry z czterech krańców nieba,
i rozproszę ich na wszystkie te wiatry,
i nie będzie narodu, do którego by nie przyszli rozproszeni Elamu.
37 I napędzę Elamowi strachu przed ich wrogami,
i przed tymi, którzy czyhają na ich życie;
i sprowadzę na nich nieszczęście,
żar mojego gniewu — mówi Pan —
i poślę za nimi miecz,
dopóki ich nie wygubię.
38 I ustawię mój tron w Elamie,
i wytępię tam króla i dostojników, mówi Pan.
39 Lecz w dniach ostatecznych
odmienię los Elamu — mówi Pan.
Wyrocznia przeciwko Ammonitom
1 O Ammonitach.
Tak mówi Pan:
Czy Izrael nie ma już synów?
Czy nie ma dziedzica?
Dlaczego Milkom przejął dziedzictwo Gada,
a jego lud zamieszkał w jego miastach?
2 Dlatego oto nadchodzą dni – wyrocznia Pana –
gdy sprawię, że Rabba Ammonitów usłyszy
wrzawę wojenną
i stanie się stosem śmieci,
a jego córki będą spalone ogniem.
Wtedy Izrael weźmie w posiadanie jego posiadłości
– mówi Pan.
3 Podnieś lament Cheszbonie, gdyż Aj jest spustoszone,
krzyczcie córki Rabby,
opaszcie się worem, płaczcie!
Biegajcie tam i z powrotem między murami,
gdyż Milkom pójdzie na wygnanie,
jego kapłani razem z książętami.
4 Dlaczego chwalisz się dolinami – a twoja dolina jest urodzajna –
córo odstępcza?
Ta, która polega na swoich bogactwach, mówi:
Kto nadciągnie przeciwko mnie?
5 Oto Ja ześlę na ciebie przerażenie
– wyrocznia Pana, Boga Zastępów –
ze wszystkich stron.
I zostanie wygnany każdy przed siebie,
a nie będzie nikogo, kto by zebrał uciekinierów.
6 Potem jednak odmienię los Ammonitów – wyrocznia Pana.
Wyrocznia przeciwko Edomitom
7 O Edomie.
Tak mówi Pan Zastępów:
Czy nie ma już mądrości w Temanie?
Czy przepadła rada wśród roztropnych?
Czy ich mądrość zanikła?
8 Uciekajcie! Wycofajcie się! Schowajcie się głęboko,
mieszkańcy Dedanu!
Sprowadzam bowiem klęskę na Ezawa,
czas jego kary.
9 Jeśli zbieracze winogron przyjdą do ciebie,
to czy nie pozostawią resztki,
a jeśli złodzieje nocą
– to czy nie będą niszczyć do woli?
10 Ja sam bowiem obnażę Ezawa,
odsłonię jego sekretne miejsca,
tak że nie zdoła się ukryć.
Jego potomstwo będzie wytępione
wraz z jego pobratymcami
oraz jego sąsiadami. Już go nie będzie.
11 Pozostaw swe sieroty, Ja zachowam je przy życiu,
A twoje wdowy niech Mi zaufają.
12 Tak bowiem mówi Pan: Oto ci, którym nie było sądzone, by wypić z tego kielicha, muszą wypić, a ty chcesz pozostać bez kary? Nie pozostaniesz bez kary, lecz musisz wypić! 13 Przysięgam bowiem na siebie samego – wyrocznia Pana – że Bosra stanie się przedmiotem zgrozy, pośmiewiskiem, pustkowiem i przekleństwem, a wszystkie jej miasta pozostaną ruiną na wieki.
14 Wieść usłyszałem od Pana,
wysłano posłańca między narody:
Zgromadźcie się! Nadciągnijcie przeciwko niemu!
Stańcie do walki!
15 Oto bowiem uczyniłem cię małym między narodami,
godnym pogardy między ludźmi.
16 Zwodzi cię twoje przerażenie,
zarozumiałość twojego serca,
ty, który mieszkasz w wąwozach skalnych,
ty, który trzymasz szczyty pagórków.
Gdybyś nawet swoje gniazdo założył wysoko jak orzeł,
to i stamtąd sprowadzę cię na dół
– wyrocznia Pana.
17 I stanie się Edom zgrozą; każdy, kto będzie przez niego przechodził, przerazi się i zagwiżdże nad wszystkimi jego klęskami. 18 Jak podczas zagłady Sodomy i Gomory oraz ich sąsiadów – wyrocznia Pana – nikt tam nie zamieszka ani nie będzie przebywać w nim żaden człowiek.
19 Oto jak lew nadciąga
z zarośli nad Jordanem do potężnej siedziby,
tak w mgnieniu oka odgonię go od niego,
i ustanowię nad nim wybrańca.
Kto bowiem jest taki, jak Ja? Kto Mnie wezwie?
I kto jest tym pasterzem, który może stanąć przede Mną?
20 Dlatego posłuchajcie postanowienia, jakie Pan
powziął przeciwko Edomowi,
oraz planów, które poczynił
przeciwko mieszkańcom Temanu.
Czy nie wywlecze nawet najmniejsze ze stada?
Czy nie spustoszy im ich siedziby?
21 Od odgłosu ich upadku zatrzęsie się ziemia.
Krzyk! Jego głos można usłyszeć na Morzu Sitowia.
22 Oto jak orzeł wzlatuje i szybuje,
rozpościera swe skrzydła nad Bosrą.
Serce walecznych Edomu stanie się w tym dniu jak serce rodzącej kobiety.
Wyrocznia przeciwko Damaszkowi
23 O Damaszku.
Chamat i Arpad są zawstydzone,
gdyż usłyszały złą wieść.
Falują jak morze niespokojne,
które nie może się uciszyć.
24 Osłabł Damaszek, odwrócił się, by uciekać,
ogarnęła go panika.
Udręka i bóle owładnęły nim jak kobietę rodzącą.
25 O, jakże opuszczone jest miasto chwały,
twierdza mojej radości!
26 Dlatego jego młodzieńcy polegną na jego placach, a wszyscy wojownicy zginą w tym dniu – wyrocznia Pana Zastępów.
27 Podłożę ogień na murach Damaszku,
tak że strawi pałace Ben-Hadada.
Wyrocznia przeciwko Kedarowi i Chasorowi
28 O Kedarze i o królestwach Chasoru, które pokonał Nebukadnessar, król Babilonu.
Tak mówi Pan:
Wstańcie, wyruszcie przeciwko Kedarowi
i zniszczcie synów Wschodu!
29 Zabiorą ich namioty, owce,
zasłony oraz wszystkie naczynia,
a ich wielbłądy wezmą ze sobą.
Wtedy będą wołać nad nimi:
Strach dookoła!
30 Uciekajcie, rozejdźcie się szybko, schowajcie się głęboko,
mieszkańcy Chasoru! – wyrocznia Pana.
Nebukadnessar bowiem, król Babilonu, powziął przeciwko wam postanowienie
i podjął przeciwko wam plan.
31 Wstańcie, wyruszcie
przeciwko beztroskiemu narodowi,
który mieszka bezpiecznie – wyrocznia Pana!
Nie ma on bram ani zaworów
– mieszkają samotnie.
32 Ich wielbłądy staną się łupem,
a ich ogromne stada – zdobyczą.
Rozproszę na wszystkie strony,
tych z obciętymi z boku włosami.
Ze wszystkich stron sprowadzę na nich klęskę – wyrocznia Pana.
33 Chasor stanie się siedliskiem szakali,
pustkowiem na wieki.
Nikt tam nie będzie mieszkać
ani nie będzie przebywać w nim żaden człowiek.
Wyrocznia przeciwko Elamowi
34 Słowo Pana, które doszło do proroka Jeremiasza o Elamie na początku panowania Sedecjasza, króla Judy:
35 Tak mówi Pan Zastępów:
Oto Ja złamię łuk Elamu,
podstawę ich potęgi.
36 Sprowadzę na Elam cztery wiatry
z czterech krańców niebios.
I rozwieję ich na wszystkie te wiatry,
tak że nie będzie narodu,
do którego nie przybyliby
rozproszeni Elamu.
37 Sprawię, że Elam będzie
przerażony przed swoimi wrogami
i przed tymi, którzy czyhają na ich życie.
I sprowadzę na nich nieszczęście,
żar Mojego gniewu – wyrocznia Pana.
Wyślę za nimi miecz,
dopóki ich nie zgładzę.
38 Mój tron ustawię w Elamie
i wytępię tam króla i książąt
– wyrocznia Pana.
39 Przy końcu dni odmienię los Elamu – wyrocznia Pana.