Proroctwo dotyczące Babilonu
1 Słowo, które wypowiedział Pan przez proroka Jeremiasza o Babilonie, o kraju Chaldejczyków:
2 Zwiastujcie między narodami i głoście,
podnieście sztandar, głoście, nie ukrywajcie,
mówcie: Babilon zdobyty, Bel zhańbiony, Marduk rozbity,
zhańbione jego posągi, rozbite jego bałwany.
3 Gdyż wyruszył przeciwko niemu naród z północy,
i ten obróci jego ziemię w pustynię,
tak że nie będzie w niej mieszkańca,
zarówno człowiek jak i bydło ucieknie w popłochu.
4 W owych dniach i w owym czasie — mówi Pan, przyjdą synowie izraelscy wraz z synami judzkimi, pójdą z płaczem i będą szukać Pana, swojego Boga.
5 Będą się pytać o Syjon, ku niemu zwrócą swoje spojrzenie: Chodźcie, a przyłączmy się do Pana w przymierzu wiecznym, które nie będzie zapomniane!
6 Mój lud był trzodą zabłąkaną; ich pasterze wiedli ich na manowce, tak że tułali się po górach, schodzili z góry na pagórek, zapomnieli o swoim legowisku.
7 Wszyscy, którzy ich spotykali, pożerali ich, a ich wrogowie mówili: Nie my jesteśmy winni, że zgrzeszyli przeciwko Panu, niwie sprawiedliwości i nadziei ich ojców.
8 Uchodźcie ze środka Babilonu,
z kraju Chaldejczyków,
wychodźcie i bądźcie jak barany przed trzodą.
9 Bo oto Ja pobudzę i sprowadzę przeciwko Babilonowi
gromadę wielkich narodów, z ziemi północnej;
i staną do walki przeciwko niemu,
stamtąd będzie zdobyty.
Ich strzały są jak u wprawnego rycerza,
żadna nie wraca bez skutku.
10 Chaldea stanie się łupem,
wszyscy, którzy ją złupią, nasycą się — mówi Pan.
11 Tak, weselcie się! Tak, wykrzykujcie radośnie,
wy, łupieżcy mojego dziedzictwa,
tak, podskakujcie jak cielęta na łące
i rżyjcie jak ogiery!
12 Zhańbiona będzie bardzo wasza matka,
wstydem okryta wasza rodzicielka;
oto jako ostatnia wśród narodów stanie się pustynią, ziemią suchą, stepem.
13 Z powodu gniewu Pana będzie nie zamieszkana
i cała stanie się pustynią;
ktokolwiek będzie przechodził koło Babilonu, będzie przejęty grozą
i będzie świstał nad wszystkimi jego ciosami.
14 Stańcie do boju wokół Babilonu, wszyscy łucznicy,
strzelajcie do niego, nie żałujcie strzał,
gdyż zgrzeszył przeciwko Panu!
15 Wznieście wokoło przeciwko niemu okrzyk bojowy!
Poddał się, runęły jego narożniki,
jego mury rozwalone!
Gdyż taka jest zemsta Pana,
Mścijcie się nad nim!
Jak on czynił, tak wy czyńcie jemu!
16 Wytępcie z Babilonu tego, kto sieje,
i tego, kto chwyta sierp w czasie żniwa;
przed mieczem okrutnym zwraca się każdy do swojego ludu
i każdy ucieka do swojej ziemi!
17 Jagnięciem spłoszonym był Izrael,
lwy je spłoszyły.
Najpierw pożarł je król asyryjski, a teraz, jako ostatni, obgryzł jego kości Nebukadnesar, król babiloński.
18 Dlatego tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja nawiedzę króla babilońskiego i jego kraj, jak nawiedziłem króla asyryjskiego.
19 I przywrócę Izraela na jego niwę, i będzie się pasł na Karmelu i w Baszanie, i nasycał się na górach Efraima i Gileadu.
20 W owych dniach i w owym czasie — mówi Pan — będzie się szukać winy Izraela, lecz jej nie będzie, oraz grzechów Judy, ale się ich nie znajdzie, gdyż odpuszczę tym, których pozostawię.
21 Wypraw się przeciwko ziemi Merataim,
wyrusz przeciwko niej
i przeciwko mieszkańcom Pekod!
Wybij mieczem i wytęp ich doszczętnie jako przeznaczonych na zagładę — mówi Pan —
i zrób dokładnie tak, jak ci kazałem!
22 Wrzawa wojenna jest w kraju
i wielkie zniszczenie.
23 Jakże jest rozbity i strzaskany młot całej ziemi!
Jakże stał się Babilon przedmiotem zgrozy wśród narodów!
24 Zastawiłeś na siebie sidła i sam się złapałeś,
Babilonie, a nie wiedziałeś o tym;
zostałeś schwytany i pochwycony,
gdyż wdałeś się w walkę z Panem.
25 Pan otworzył swoją zbrojownię
i wydostał narzędzia swojego gniewu,
gdyż Wszechmocny, Pan Zastępów ma wykonać
dzieło w kraju Chaldejczyków.
26 Ruszcie nań ze wszystkich krańców:
Otwórzcie jego spichlerze,
zrzućcie wszystko na jedno miejsce jak snopy
i zniszczcie go doszczętnie,
niech nie zostanie po nim nawet resztka!
27 Wybijcie wszystkie jego cielce, niech idą na rzeź!
Biada im, gdyż nadszedł ich dzień, czas ich kary!
28 Słuchaj! Uchodźcy i zbiegowie z ziemi babilońskiej
zwiastują na Syjonie pomstę Pana, naszego Boga,
pomstę za jego świątynię.
29 Wezwijcie przeciwko Babilonowi strzelców,
wy, wszyscy łucznicy, oblegajcie go dokoła!
Niech nikt z niego nie ujdzie!
Odpłaćcie mu według jego uczynków,
tak samo jak on uczynił, jemu uczyńcie,
gdyż był zuchwały wobec Pana, wobec Świętego Izraelskiego.
30 Dlatego padnie jego młódź na jego placach
i wszyscy jego wojownicy zginą w owym dniu — mówi Pan.
31 Oto Ja jestem przeciwko tobie, zuchwalcze —
mówi Wszechmocny, Pan Zastępów,
gdyż nadszedł twój dzień,
czas, kiedy cię ukarzę.
32 I potknie się zuchwały, i padnie,
i nikt go nie podniesie;
i rozniecę ogień w jego miastach,
i pochłonie wszystko, co jest dokoła niego.
33 Tak mówi Pan Zastępów: Gnębieni są synowie izraelscy, a wraz z nimi synowie judzcy; wszyscy, którzy wzięli ich do niewoli, trzymają ich, nie chcą ich wypuścić.
34 Lecz potężny jest ich wybawca, jego imię Pan Zastępów; poprowadzi On gorliwie ich sprawę, aby dać ziemi pokój, a niepokój mieszkańcom Babilonu.
35 Miecz niech się zwróci przeciwko Chaldejczykom — mówi Pan —
i przeciwko mieszkańcom Babilonu,
przeciwko jego książętom,
i przeciwko jego mędrcom.
36 Miecz przeciwko wróżbitom, aby zgłupieli,
miecz przeciwko jego rycerzom, aby upadli na duchu.
37 Miecz przeciwko jego rumakom i wozom wojennym,
przeciwko całej mieszaninie ludów pośród niego,
aby zniewieścieli;
miecz przeciwko jego skarbcom, aby były zrabowane.
38 Posucha na jego wody, aby wyschły,
gdyż jest to kraj bałwanów, i przez owe straszydła zgłupieli.
39 Dlatego osiądą tam dzikie zwierzęta z szakalami i zamieszkają w nim strusie; i już nigdy nie będzie zamieszkany ani zaludniony po wszystkie pokolenia.
40 Jak Bóg zburzył Sodomę i Gomorę, i sąsiednie miasta — mówi Pan — tak nikt tam nie osiądzie i żaden człowiek nie będzie tam przebywał.
41 Oto lud nadciąga z północy
i naród potężny z wieloma królami rusza z krańców ziemi.
42 Trzymają łuk i włócznię,
są srodzy i nie znają litości.
Ich wrzawa szumi jak morze,
cwałują na rumakach:
Każdy gotowy do boju przeciwko tobie, córko babilońska.
43 Gdy król babiloński usłyszy wieść o nich,
opadną mu ręce; ogarnie go trwoga, bóle jak kobietę rodzącą.
44 Oto jak lew wypada z gęstwiny Jordanu na soczystą niwę,
tak Ja w okamgnieniu wypłoszę ich stamtąd
i ustanowię nad nimi swojego wybrańca.
Bo któż jest mnie równy?
I któż mnie wyzwie,
i któryż pasterz może się ostać przed moim obliczem?
45 Dlatego słuchajcie postanowienia Pana, które powziął przeciwko Babilonowi
i jego zamysłu, jaki powziął przeciwko ziemi Chaldejczyków:
Zaprawdę, nawet najmniejsze owce zostaną wywleczone,
zaprawdę, ich niwę przejmie o nie groza!
46 Na wieść: Babilon wzięty, ziemia zadrży
i krzyk rozejdzie się wśród narodów.
Wyrocznia przeciwko Babilonowi
1 Słowo, które Pan wypowiedział za pośrednictwem proroka Jeremiasza o Babilonie, o ziemi Chaldejczyków:
2 Oznajmijcie narodom i ogłoście!
Podnieście znak, ogłoście!
Nie ukrywajcie, lecz mówcie:
Babilon zdobyty, Bel okryty wstydem,
Marduk roztrzaskany,
jego bałwany okryte wstydem, jego bożki roztrzaskane!
3 Przeciwko niemu bowiem nadciągnie naród z północy.
Jego ziemię zamieni on w pustkowie.
Nikt w nim nie zamieszka;
zarówno człowiek, jak i zwierzę będą się błąkać i odejdą.
4 W tych dniach i w tym czasie – wyrocznia Pana –
przybędą Izraelici razem z Judejczykami,
będą iść i płakać,
szukając Pana, swego Boga.
5 Będą pytać o drogę na Syjon,
tam zwrócą swoje twarze.
Chodźmy, aby złączyć się z Panem
w przymierzu wiecznym, które nie będzie zapomniane!
6 Mój lud stał się zagubioną trzodą,
ich pasterze zaprowadzili ich na manowce, na odstępcze góry.
Szli z góry na wzgórze,
zapomnieli o swym legowisku.
7 Wszyscy, którzy ich spotkali, pożerali ich,
a ich ciemięzcy mówili: Nie jesteśmy winni
z tego powodu, że zgrzeszyli przeciwko Panu,
siedzibie sprawiedliwości, nadziei swoich ojców – Panu!
8 Uciekajcie z Babilonu,
z kraju Chaldejczyków,
wyjdźcie i bądźcie jak kozły
na czele trzody.
9 Oto bowiem Ja wzbudzę
i sprowadzę przeciwko Babilonowi
zgromadzenie wielkich narodów z ziemi północnej.
I ustawią się przeciwko niemu,
stamtąd go zdobędą.
Ich strzały są jak zręcznego bohatera
– nie wracają na darmo.
10 Chaldea stanie się zdobyczą,
wszyscy jej łupieżcy się nasycą – wyrocznia Pana.
11 Tak, radujecie się! Tak, triumfujecie,
łupieżcy Mojego dziedzictwa!
Tak, brykacie jak młócąca jałówka
i parskacie jak ogiery!
12 Wasza matka będzie bardzo zhańbiona,
zawstydzi się wasza rodzicielka.
Oto stała się ostatnim z narodów,
pustynią, wyschłą ziemią i stepem.
13 Z powodu gniewu Pana nie będzie zamieszkana,
cała stanie się pustkowiem.
Każdy, kto będzie przechodził przez Babilon,
przerazi się i zagwiżdże nad wszystkimi jego klęskami.
14 Ustawcie się przeciwko Babilonowi dookoła,
wszyscy, którzy napinacie łuk!
Strzelajcie do niego,
nie żałujcie strzały,
ponieważ zgrzeszył przeciw Panu.
15 Wznieście przeciwko niemu okrzyk bojowy dookoła!
Poddał się, upadły jego wieże,
rozwalono jego mury!
Jest to bowiem zemsta Pana!
Dokonajcie na nim zemsty!
Jak on postępował, tak wy z nim postąpcie!
16 Usuńcie z Babilonu siewcę
i tego, który trzyma sierp w czasie żniwa!
Przed mieczem gnębiciela
skierują się do swego ludu
i będą uciekać do swojej ziemi.
17 Owcą rozproszoną był Izrael, lwy go wygoniły. Najpierw pożarł go król Asyrii, a w końcu Nebukadnessar, król Babilonu, ogryzł jego kości.
18 Dlatego tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja ukarzę króla Babilonu oraz jego kraj, jak ukarałem króla Asyrii.
19 Przywrócę Izraela do jego siedziby
i będzie paść się na Karmelu i w Baszanie,
a swą duszę nasyci na górach Efraima i w Gileadzie.
20 W tych dniach i w tym czasie – wyrocznia Pana –
będą szukać winy Izraela, lecz jej nie będzie,
i grzechów Judy, lecz ich nie znajdą.
Przebaczę bowiem tym, których pozostawię.
21 Przeciw ziemi Meratajim:
Wyrusz przeciwko niej
i przeciwko mieszkańcom Pekod!
Wytęp i obłóż ich klątwą do reszty! – wyrocznia Pana.
Zrób zgodnie ze wszystkim, co ci poleciłem!
22 Odgłos wojny w kraju
i wielka klęska!
23 O, jakże pocięty na kawałki i zniszczony
jest młot kowala całej ziemi!
O, jakże stał się pustkowiem
Babilon wśród narodów!
24 Zastawili na ciebie sidła
i zostałeś w nie złapany, Babilonie!
A ty nawet nie wiedziałeś!
Zostałeś znaleziony, jak również schwytany,
gdyż wystąpiłeś przeciwko Panu.
25 Pan otworzył zbrojownię
i wywiódł narzędzia swego gniewu,
gdyż Pan, Bóg Zastępów, ma coś do zrobienia
w kraju Chaldejczyków.
26 Nadciągnijcie na niego z najdalszego krańca,
otwórzcie jego spichlerze!
Podrzućcie go jak snopy i zniszczcie go tak,
by nie pozostała z niego reszta!
27 Pozabijajcie wszystkie jego cielce,
niech idą na rzeź!
Biada im, gdyż nadszedł dzień,
czas ich kary!
28 Słychać uciekinierów i tych, którzy ocaleli
z kraju Babilonu,
którzy oznajmiają na Syjonie,
zemstę Pana, naszego Boga, zemstę Jego świątyni.
29 Wezwijcie przeciwko Babilonowi łuczników!
Wszyscy, którzy napinacie łuk,
rozbijcie obóz dookoła niego!
Niech nikt z niego nie ocaleje!
Odpłaćcie mu stosownie do jego dokonań,
i postąpcie z nim tak, jak on postępował,
gdyż był zuchwały wobec Pana, Świętego Izraela.
30 Dlatego jego młodzieńcy polegną na jego placach, a wszyscy jego wojownicy zginą w tym dniu – wyrocznia Pana.
31 O, zuchwały! Oto Ja jestem przeciwko tobie
– wyrocznia Pana, Boga Zastępów –
gdyż nadszedł twój dzień,
czas, kiedy cię ukarzę.
32 Zuchwały potknie się i upadnie,
a nikt go nie podniesie.
Podłożę ogień w jego miastach
i pożre wszystko dookoła niego.
33 Tak mówi Pan Zastępów:
Izraelici wraz z Judejczykami są uciskani.
Wszyscy, którzy wzięli ich do niewoli, trzymają ich
i nie pozwalają im odejść.
34 Jednak ich Wybawca jest potężny,
Jego imię brzmi Pan Zastępów.
Na pewno będzie bronił ich sprawy.
Chcąc zapewnić krajowi spokój,
zaniepokoi mieszkańców Babilonu.
35 Miecz przeciwko Chaldejczykom
– wyrocznia Pana –
i przeciwko mieszkańcom Babilonu,
przeciwko jego książętom i przeciwko jego mędrcom;
36 miecz przeciwko jego wróżbitom,
którzy okażą się głupcami,
miecz przeciwko jego bohaterom – ogarnie ich strach;
37 miecz przeciwko jego koniom
i przeciwko jego rydwanom,
przeciwko całej mieszaninie ludzi,
która znajduje się w nim,
i staną się jak kobiety;
miecz przeciwko jego skarbom,
i zostaną splądrowane.
38 Susza na jego wody i wyschną,
ponieważ jest to kraj posągów,
a przez te straszydła postępują jak szaleni.
39 Dlatego zamieszkają tam zwierzęta pustyni i szakale
i będą mieszkać w nim strusie.
Już nigdy nie będzie zamieszkany
i już nikt tam nie osiedli się z pokolenia na pokolenie.
40 Jak wtedy, gdy Bóg dokonał zagłady Sodomy i Gomory oraz ich sąsiadów
– wyrocznia Pana –
nikt tam nie zamieszka
ani nie będzie przebywać w nim żaden człowiek.
41 Oto lud nadchodzi z północy, wielki naród,
i liczni królowie powstają z najdalszych zakątków ziemi.
42 Mocno trzymają łuk i włócznię,
są okrutni, nie okazują litości.
Ich wrzawa jest jak ryczące morze.
Jeżdżą na koniach.
Ustawieni w szyku jak ludzie do walki
przeciwko tobie, córo Babilonu!
43 Gdy król Babilonu usłyszy wieść o nich,
to opadną mu ręce, ogarnie go trwoga
i ból, jak tę, która rodzi.
44 Oto jak lew nadciąga
z zarośli nad Jordanem do potężnej siedziby,
tak w mgnieniu oka odpędzę go od niego,
i ustanowię nad nim wybrańca.
Kto bowiem jest taki, jak Ja? Kto Mnie wezwie?
I kto jest tym pasterzem, który może stanąć przede Mną?
45 Dlatego posłuchajcie postanowienia,
jakie Pan powziął przeciwko Babilonowi,
oraz planów, które poczynił
przeciwko krajowi Chaldejczyków.
Czy nie wywlecze nawet najmniejsze ze stada?
Czy nie spustoszy im siedziby?
46 Na wieść: Babilon wzięty!,
zatrzęsie się ziemia,
a krzyk będzie można usłyszeć wśród narodów.