Powołanie pierwszych uczniów
(Mat. 4,18—22Mar. 1,16—20)1 Pewnego razu, gdy On stał nad jeziorem Genezaret, a tłum tłoczył się dokoła niego, by słuchać Słowa Bożego,
2 Ujrzał dwie łodzie, stojące u brzegu jeziora; ale rybacy, wyszedłszy z nich, płukali sieci.
3 A wszedłszy do jednej z tych łodzi, należącej do Szymona, prosił go, aby nieco odjechał od brzegu; i usiadłszy, nauczał rzesze z łodzi.
4 A gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: Wyjedź na głębię i zarzućcie sieci swoje na połów.
5 A odpowiadając Szymon, rzekł: Mistrzu, całą noc ciężko pracując, nic nie złowiliśmy; ale na Słowo twoje zarzucę sieci.
6 A gdy to uczynili, zagarnęli wielkie mnóstwo ryb, tak iż się sieci rwały.
7 Skinęli więc na towarzyszy w drugiej łodzi, aby im przyszli z pomocą, i przybyli, i napełnili obie łodzie, tak iż się zanurzały.
8 Widząc to Szymon Piotr przypadł do kolan Jezusa, mówiąc: Odejdź ode mnie, Panie, bom jest człowiek grzeszny.
9 Albowiem zdumienie ogarnęło jego i wszystkich, którzy z nim byli, z powodu połowu ryb, które zagarnęli.
10 Także i Jakuba, i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli towarzyszami Szymona. Wtedy Jezus rzekł do Szymona: Nie bój się, od tej pory ludzi łowić będziesz.
11 A wyciągnąwszy łodzie na ląd, opuścili wszystko i poszli za nim.
Uzdrowienie trędowatego
(Mat. 8,1—4Mar. 1,40—45)12 A gdy był w jednym z miast, przebywał tam mąż cały pokryty trądem; ten, ujrzawszy Jezusa, padł na twarz swoją i prosił go, mówiąc: Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić.
13 I wyciągnąwszy rękę; dotknął się go, mówiąc: Chcę, bądź oczyszczony. I zaraz trąd ustąpił z niego.
14 Sam zaś przykazał mu, aby nikomu nie mówił, ale dodał: Idź, pokaż się kapłanowi i złóż ofiarę za oczyszczenie swoje, jak polecił Mojżesz, na świadectwo dla nich.
15 I rozchodziła się tym bardziej wieść o nim, i schodziły się wielkie tłumy, aby go słuchać i dać się uzdrowić z chorób swoich.
16 Sam zaś oddalił się na pustkowie i modlił się.
Uzdrowienie sparaliżowanego
(Mat. 9,1—8Mar. 2,1—12)17 I stało się pewnego dnia, gdy nauczał, a siedzieli tam faryzeusze i nauczyciele zakonu, którzy przybyli ze wszystkich wiosek galilejskich i judzkich, i z Jerozolimy, a w nim była moc Pana ku uzdrawianiu,
18 Że oto mężowie nieśli na łożu człowieka sparaliżowanego, i usiłowali wnieść go i położyć przed nim,
19 A nie znalazłszy drogi, którędy by go mogli wnieść z powodu tłumu, weszli na dach i przez powałę spuścili go wraz z łożem do środka przed samego Jezusa.
20 I ujrzawszy wiarę ich, rzekł: Człowieku, odpuszczone są ci grzechy twoje.
21 Wtedy uczeni w Piśmie i faryzeusze zaczęli zastanawiać się i mówić: Któż to jest, co bluźni? Któż może grzechy odpuszczać, jeśli nie Bóg jedynie?
22 A Jezus poznał myśli ich i odpowiadając, rzekł do nich: Cóż to rozważacie w sercach waszych?
23 Co jest łatwiej, rzec: Odpuszczone są ci grzechy twoje, czy rzec: Wstań i chodź?
24 Lecz abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma moc na ziemi odpuszczać grzechy, rzekł do sparaliżowanego: Powiadam ci: Wstań, podnieś łoże swoje i idź do domu swego.
25 I zaraz wstał przed nimi, podniósł to, na czym leżał, i odszedł do domu swego, chwaląc Boga.
26 I zdumienie ogarnęło wszystkich, i chwalili Boga, i byli pełni lęku, mówiąc: Niezwykłe rzeczy oglądaliśmy dzisiaj.
Powołanie Lewiego
(Mat. 9,9—13Mar. 2,13—17)27 A potem wyszedł i ujrzał celnika, imieniem Lewi, siedzącego przy cle. I rzekł do niego: Pójdź za mną.
28 I pozostawiwszy wszystko, wstał i poszedł za nim.
29 A Lewi wyprawił wielkie przyjęcie dla niego w domu swoim. I była liczna rzesza celników oraz innych, którzy zasiedli wraz z nimi do stołu.
30 I szemrali faryzeusze i ich uczeni w Piśmie, mówiąc do uczniów jego: Dlaczego z celnikami i grzesznikami jecie i pijecie?
31 A Jezus odpowiadając, rzekł do nich: Nie potrzebują zdrowi lekarza, lecz ci, którzy się źle mają.
32 Nie przyszedłem wzywać do upamiętania sprawiedliwych, lecz grzesznych.
O poście
(Mat. 9,14—17Mar. 2,18—22)33 Oni zaś rzekli do niego: Uczniowie Jana często poszczą i odprawiają modły, podobnie i uczniowie faryzeuszów, twoi zaś jędzą i piją.
34 A Jezus rzekł do nich: Czy możecie sprawić, by uczestnicy wesela, dopóki oblubieniec jest z nimi, pościli?
35 Lecz przyjdą dni, kiedy oblubieniec będzie im zabrany, wówczas pościć będą.
36 Powiedział im także podobieństwo: Nikt nie odrywa kawałka z nowej szaty, aby połatać szatę starą, bo inaczej rozedrze nowe, a łata z nowego nie będzie się nadawała do starego.
37 I nikt nie wlewa młodego wina do starych bukłaków, bo inaczej młode wino rozsadzi bukłaki i samo się wyleje, i jeszcze bukłaki zniszczeją.
38 Lecz młode wino należy lać do nowych bukłaków.
39 I nikt napiwszy się starego, nie chce od razu młodego; mówi bowiem: Stare jest lepsze.
Powołanie pierwszych uczniów
(Mt 4,18-22Mk 1,16-20)1 Gdy Jezus stał nad Jeziorem Genezaret, a tłum cisnął się do Niego, by słuchać Słowa Boga, 2 zobaczył dwie łodzie, leżące na brzegu jeziora, z których wysiedli rybacy i płukali sieci. 3 Wszedł do jednej z nich, należącej do Szymona i poprosił go, aby nieco odpłynął od brzegu. Potem usiadł i z łodzi nauczał tłumy. 4 A gdy przestał przemawiać, zwrócił się do Szymona: Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów. 5 Szymon odpowiedział: Mistrzu, przez całą noc trudziliśmy się i nic nie złowiliśmy, ale na Twoje słowo zarzucę sieci. 6 Tak też uczynili i złapali tak wielką ilość ryb, że sieci się rwały. 7 Wtedy dali znak wspólnikom z innej łodzi, aby przybyli i pomogli im. Przypłynęli więc i napełnili obydwie łodzie tak, że niemal tonęły. 8 Szymon Piotr, gdy to zobaczył, rzucił się Jezusowi do kolan i powiedział: Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem grzesznym człowiekiem. 9 Zdumienie bowiem ogarnęło wszystkich, którzy z Nim byli, z powodu połowu ryb, którego dokonali. 10 Podobnie też Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, wspólników Szymona. Jezus jednak zwrócił się do Szymona: Nie bój się, odtąd będziesz łowił ludzi. 11 Potem wyciągnęli łodzie na ląd, zostawili wszystko i poszli za Nim.
Oczyszczenie trędowatego
(Mt 8,1-4Mk 1,40-45)12 Gdy był w jednym z miast, zjawił się mężczyzna cały obsypany trądem. Zobaczył Jezusa, padł na twarz i błagał Go: Panie, jeżeli chcesz, możesz mnie oczyścić. 13 Jezus wyciągnął rękę, dotknął go i powiedział: Chcę, bądź oczyszczony. I natychmiast trąd go opuścił. 14 Po czym przykazał mu: Nikomu nic nie mów, ale pójdź, pokaż się kapłanowi i za swoje oczyszczenie złóż nakazaną przez Mojżesza ofiarę, jako świadectwo dla nich. 15 Wieść o Nim rozpowszechniała się jednak coraz bardziej. Wielkie tłumy schodziły się, aby Go słuchać i leczyć się ze swoich dolegliwości. 16 On zaś odchodził na pustkowie i modlił się.
Uzdrowienie sparaliżowanego
(Mt 9,1-8Mk 2,1-12)17 Pewnego dnia, gdy nauczał, siedzieli tam też faryzeusze i nauczyciele Prawa, którzy przybyli ze wszystkich miejscowości Galilei, Judei i z Jeruzalem. A Pan dał Mu moc uzdrawiania. 18 Wówczas jacyś mężczyźni przynieśli na noszach człowieka, który był sparaliżowany. Starali się go wnieść i położyć przed Nim, 19 jednak z powodu tłumu nie mogli się przecisnąć. Weszli więc na dach i przez strop spuścili go wraz z noszami do środka, wprost przed Jezusa. 20 Gdy zobaczył ich wiarę, oznajmił: Człowieku, twoje grzechy zostały odpuszczone. 21 Wtedy nauczyciele Prawa i faryzeusze zaczęli się zastanawiać i mówić: Kim jest Ten, który mówi bluźnierstwa? Kto może odpuszczać grzechy, jeśli nie sam Bóg? 22 Lecz Jezus przejrzał ich myśli i zapytał: Co rozważacie w waszych sercach? 23 Co jest łatwiej powiedzieć: Odpuszczone zostały twoje grzechy, czy też: Wstań i zacznij chodzić? 24 Abyście jednak wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów – powiedział do sparaliżowanego: Mówię ci, wstań, weź swoje nosze i idź do domu! 25 Natychmiast też wstał, wziął to, na czym leżał i, wielbiąc Boga, odszedł do domu. 26 Wówczas wszystkich ogarnął zachwyt, wysławiali Boga i pełni bojaźni mówili: Widzieliśmy dzisiaj rzeczy niewiarygodne.
Powołanie Lewiego
(Mt 9,9-13Mk 2,13-17)27 Po tym wszystkim wyszedł i zobaczył celnika imieniem Lewi, siedzącego w punkcie celnym. Powiedział do niego: Pójdź za Mną. 28 A on zostawił wszystko, wstał i poszedł za Nim. 29 Lewi urządził też dla Niego wielkie przyjęcie w swoim domu. I przybył spory tłum celników i innych, którzy usiedli razem z nimi. 30 Faryzeusze i nauczyciele Prawa natomiast oburzali się i pytali Jego uczniów: Dlaczego jadacie i pijecie z celnikami i grzesznikami? 31 Jezus im odpowiedział: Zdrowi nie potrzebują lekarza, lecz ci, którzy się źle mają. 32 Nie przyszedłem wzywać do nawrócenia sprawiedliwych, ale grzeszników.
Sprawa postów
(Mt 9,14-17Mk 2,18-22)33 Oni zaś powiedzieli do Niego: Uczniowie Jana, podobnie jak uczniowie faryzeuszy, często poszczą i się modlą, Twoi natomiast jedzą i piją. 34 Na to Jezus odpowiedział: Czy można wymagać, by goście weselni zachowywali post, kiedy pan młody jest z nimi? 35 Przyjdą jednak dni, kiedy zabiorą od nich pana młodego, wówczas, w te dni będą pościć. 36 Opowiedział im też przypowieść: Nie oddziera się kawałka nowego ubrania, by załatać stare. W takim przypadku zniszczy się nowe, a łata z nowego nie będzie pasowała do starego. 37 Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków, w przeciwnym razie młode wino rozerwie je, samo się zmarnuje, a bukłaki zostaną zniszczone. 38 Lecz młode wino należy wlewać do nowych bukłaków. 39 Nikt też, kto się napije starego wina, nie chce młodego, mówi bowiem: stare jest lepsze.