Umycie nóg uczniom
1 Przed świętem Paschy, Jezus, wiedząc, iż nadeszła godzina jego odejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, umiłował ich aż do końca.
2 A podczas wieczerzy, gdy diabeł wzbudził w sercu Judasza, syna Szymona Iskarioty, zamysł wydania go,
3 Wiedząc, iż Ojciec wszystko dał mu w ręce i że od Boga wyszedł i do Boga odchodzi,
4 Wstał od wieczerzy, złożył szaty, a wziąwszy prześcieradło, przepasał się.
5 Potem nalał wody do misy i począł umywać nogi uczniów i wycierać prześcieradłem, którym był przepasany.
6 Podszedł też do Szymona Piotra, który mu rzekł: Panie, Ty miałbyś umywać nogi moje?
7 Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Co Ja czynię, ty nie wiesz teraz, ale się potem dowiesz.
8 Rzecze mu Piotr: Przenigdy nie będziesz umywał nóg moich! Odpowiedział mu Jezus: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał działu ze mną.
9 Rzecze mu Szymon Piotr: Panie, nie tylko nogi moje, lecz i ręce, i głowę.
10 Rzecze mu Jezus: Kto jest umyty, nie ma potrzeby myć się, chyba tylko nogi, bo czysty jest cały. I wy czyści jesteście, lecz nie wszyscy.
11 Wiedział bowiem, kto ma go wydać; dlatego rzekł: Nie wszyscy jesteście czyści.
12 Gdy więc umył nogi ich i przywdział szaty swoje, i znów usiadł, rzekł do nich: Czy wiecie, co wam uczyniłem?
13 Wy nazywacie mnie Nauczycielem i Panem, i słusznie mówicie, bo jestem nim.
14 Jeśli tedy Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem nogi wasze, i wy winniście sobie nawzajem umywać nogi.
15 Albowiem dałem wam przykład, byście i wy czynili, jak Ja wam uczyniłem.
16 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Sługa nie jest większy nad pana swego ani poseł nie jest większy od tego, który go posłał.
17 Jeśli to wiecie, błogosławieni jesteście, gdy zgodnie z tym postępować będziecie.
18 Nie o was wszystkich mówię; Ja wiem, których wybrałem; lecz niech się wypełni Pismo:
Ten, kto spożywa chleb mój,
Podniósł na mnie piętę swoją.
19 Już teraz powiadam wam, zanim się to stanie, abyście, gdy się to stanie, uwierzyli, że Ja jestem.
20 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto przyjmuje tego, kogo poślę, mnie przyjmuje; a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, kto mnie posłał.
Wskazanie zdrajcy
(Mat. 26,20—25Mar. 14,17—21Łuk. 22,21—23)21 Po tych słowach Jezus, wstrząśnięty do głębi, oświadczył, mówiąc: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: jeden z was mnie wyda.
22 Wtedy uczniowie spojrzeli po sobie w niepewności, o kim mówi.
23 A jeden z jego uczniów, którego Jezus miłował, siedział przy stole przytulony do Jezusa.
24 Skinął więc na niego Szymon Piotr i rzekł do niego: Zapytaj, kto to jest. O kim mówi!
25 A on, wsparłszy się o pierś Jezusa, zapytał go: Panie! Kto to jest?
26 A Jezus mu odpowiedział: To jest ten, któremu Ja podam umoczony kawałek chleba. Wziął więc kawałek, umoczył go i dał Judaszowi Iskariocie, synowi Szymona.
27 A zaraz potem wszedł w niego szatan. Rzekł więc do niego Jezus: Czyń zaraz, co masz czynić.
28 Ale tego żaden ze współsiedzących nie zrozumiał, po co mu to rzekł.
29 A ponieważ Judasz był skarbnikiem, mniemali niektórzy, iż Jezus mu rzekł: Nakup, czego nam trzeba na święto, lub żeby coś dał ubogim.
30 On więc, wziąwszy kawałek chleba, natychmiast wyszedł, a była noc.
31 A gdy wyszedł, rzekł Jezus: Teraz został uwielbiony Syn Człowieczy i Bóg został uwielbiony w nim.
32 Jeśli Bóg został uwielbiony w nim, to i Bóg uwielbi go w sobie i wnet go uwielbi.
33 Dziateczki! Jeszcze chwilkę będę z wami; szukać mnie będziecie i, jak powiedziałem Żydom: Gdzie Ja idę, tam wy przyjść nie możecie, i teraz wam to mówię.
Nowe przykazanie miłości
34 Nowe przykazanie daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem; abyście się i wy wzajemnie miłowali.
35 Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie.
Jezus zapowiada zaparcie się Piotra
(Mat. 26,31—35Mar. 14,27—31Łuk. 22,31—34)36 Rzekł mu Szymon Piotr: Panie, dokąd idziesz? Odpowiedział Jezus: Dokąd idę, ty teraz ze mną iść nie możesz, ale potem pójdziesz.
37 Rzekł mu Piotr: Panie! Czemu nie mogę teraz iść za tobą? Duszę swoją za ciebie położę.
38 Odpowiedział mu Jezus: Duszę swoją za mnie położysz? Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Zanim kur zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz.
DŁUGIE POŻEGNANIE JEZUSA
Umycie nóg uczniom
1 Przed świętem Paschy Jezus, wiedząc, że nadeszła Jego godzina, aby przeszedł z tego świata do Ojca, umiłował swoich w świecie, i to umiłował ich do końca. 2 Podczas wieczerzy, gdy w sercu Judasza, syna Szymona Iskarioty, diabeł wzniecił zamiar, aby Go wydać, 3 Jezus, wiedząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce i że od Boga wyszedł i do Boga idzie, 4 wstał od stołu, złożył szaty, wziął prześcieradło i nim się przepasał. 5 Potem nalał wody do misy i zaczął myć nogi uczniów, i wycierać prześcieradłem, którym był przepasany. 6 Podszedł do Szymona Piotra. Ten powiedział do Niego: Panie, Ty mi będziesz mył nogi? 7 Jezus mu oznajmił: Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, zrozumiesz to później. 8 Powiedział Mu Piotr: O nie, nie będziesz nigdy mył moich nóg. Odpowiedział mu Jezus: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną. 9 Powiedział więc do Niego Szymon Piotr: Panie, nie tylko moje nogi, ale także ręce i głowę. 10 Odpowiedział mu Jezus: Wykąpany nie ma potrzeby się umyć, chyba że nogi, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy. 11 Wiedział bowiem, kto ma Go wydać, dlatego powiedział: Nie wszyscy jesteście czyści.
12 Kiedy umył im nogi, założył szaty, znowu zajął miejsce przy stole i powiedział do nich: Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? 13 Wy nazywacie Mnie Nauczycielem i Panem i dobrze mówicie, bo Nim jestem. 14 Jeśli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. 15 Dałem wam przykład, abyście i wy czynili, co Ja wam uczyniłem. 16 Zapewniam, zapewniam was, sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. 17 Szczęśliwi jesteście, jeśli to wiecie i tak postępujecie. 18 Nie mówię o was wszystkich. Wiem, kogo wybrałem, ale aby się wypełniło Pismo: Ten, kto spożywa Mój chleb, wystąpił przeciwko Mnie . 19 Mówię wam teraz, zanim się to stanie, abyście, gdy to się stanie, uwierzyli, że Ja jestem. 20 Zapewniam, zapewniam was, kto przyjmuje tego, którego Ja posłałem, Mnie przyjmuje, kto zaś Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał.
Wskazanie zdrajcy
(Mt 26,20-25Mk 14,17-21Łk 22,21-23)21 Gdy Jezus to powiedział, wzruszył się w duchu i oznajmił: Zapewniam, zapewniam was, jeden spośród was Mnie wyda. 22 Uczniowie spoglądali na siebie niepewni, o kim mówi. 23 A jeden z Jego uczniów, ten którego Jezus miłował, spoczywał blisko Jezusa. 24 Szymon Piotr dał mu więc znak, żeby się dowiedział, kim jest ten, o którym mówi. 25 Wtedy on oparł się o pierś Jezusa i zapytał Go: Panie, kto to jest? 26 Jezus odpowiedział: To jest ten, dla którego Ja umoczę kawałek chleba i podam mu. Umoczył więc kawałek, wziął go i dał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty. 27 Gdy on wziął ten kawałek chleba, wszedł w niego szatan. Wówczas Jezus powiedział do niego: Co chcesz czynić, uczyń szybko. 28 Nikt jednak ze spoczywających przy stole nie zrozumiał, dlaczego mu tak powiedział. 29 Niektórzy bowiem myśleli, że skoro Judasz miał pod opieką sakiewkę, Jezus mu polecił: Zakup, czego nam potrzeba na święto, albo żeby coś dał ubogim. 30 Kiedy więc wziął ten kawałek chleba, zaraz wyszedł. A była noc.
Nowe przykazanie
31 A gdy on wyszedł, Jezus powiedział: Teraz został uwielbiony Syn Człowieczy i Bóg został w Nim uwielbiony. 32 Jeśli zaś Bóg został uwielbiony w Nim, to i Bóg uwielbi Go w sobie, i wkrótce Go uwielbi. 33 Dzieci, już niedługo z wami pozostanę. Będziecie Mnie szukać, ale jak powiedziałem Żydom, tak i wam teraz mówię: Dokąd Ja idę, wy przyjść nie możecie. 34 Nowe przykazanie wam daję, abyście się wzajemnie miłowali. Jak Ja was umiłowałem, tak i wy miłujcie jedni drugich. 35 Po tym wszyscy poznają, że jesteście Moimi uczniami, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali.
Zapowiedź załamania się Piotra
(Mt 26,31-35Mk 14,27-31Łk 22,31-34)36 Zapytał Go Szymon Piotr: Panie, dokąd idziesz? Jezus odpowiedział: Dokąd Ja idę, ty teraz ze Mną iść nie możesz, ale pójdziesz później. 37 Piotr Mu powiedział: Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? Moje życie oddam za Ciebie. 38 Jezus mu odpowiedział: Swoje życie chcesz oddać za Mnie? Zapewniam, zapewniam cię, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz.