Pan jedynym odkupicielem
1 Lecz teraz — tak mówi Pan — który cię stworzył, Jakubie,
i który cię ukształtował, Izraelu:
Nie bój się, bo cię wykupiłem,
nazwałem cię twoim imieniem — moim jesteś!
2 Gdy będziesz przechodził przez wody, będę z tobą,
a gdy przez rzeki, nie zaleją cię;
gdy pójdziesz przez ogień, nie spłoniesz,
a płomień nie spali cię.
3 Bo Ja, Pan, jestem twoim Bogiem,
Ja, Święty Izraelski, twoim wybawicielem;
daję Egipt na okup za ciebie,
Etiopię i Sabę zamiast ciebie.
4 Dlatego że jesteś, w moich oczach drogi,
cenny i Ja cię miłuję,
więc daję ludzi za ciebie
i narody za twoje życie.
5 Nie bój się, bo Ja jestem z tobą.
Ze Wschodu przywiodę twoje potomstwo
i z Zachodu zgromadzę cię.
6 Do Północy powiem: Wydaj!
A do Południa: Nie zatrzymuj!
Przyprowadź moich synów z daleka
i moje córki z krańców ziemi!
7 Wszystkich, którzy są nazwani moim imieniem
i których ku swojej chwale stworzyłem,
których ukształtowałemi uczyniłem.
8 Wyprowadźcie lud ślepy, chociaż ma oczy,
i głuchych, chociaż mają uszy.
9 Niech wszystkie narody zbiorą się razem
i niech się zgromadzą ludy.
Kto wśród nich może to zwiastować
i opowiedzieć nam o przeszłych wydarzeniach?
Niech postawią swoich świadków, aby byli bez zarzutu
i aby słyszano i mówiono: To prawda!
10 Wy jesteście moimi świadkami — mówi Pan —
i moimi sługami, których wybrałem,
abyście poznali i wierzyli mi,
i zrozumieli, że to Ja jestem,
że przede mną Boga nie stworzono
i po mnie się go nie stworzy.
11 Ja, jedynie Ja, jestem Panem,
a oprócz mnie nie ma wybawiciela.
12 Ja zwiastowałem, wybawiałem i opowiadałem,
a nie kto inny wśród was,
i wy jesteście moimi świadkami — mówi Pan — a Ja jestem Bogiem
13 I nadal nim będę, a nie ma nikogo,
kto by mógł wyrwać z mojej ręki.
Gdy Ja coś czynię, któż to zmieni?
14 Tak mówi Pan, wasz Odkupiciel, Święty Izraelski:
Ze względu na was skierowałem wyprawę do Babilonu,
skruszyłem wszystkie zawory więzień,
w biadanie przemienię też radosne okrzyki Chaldejczyków.
15 Ja, Pan, jestem waszym Świętym;
Ja, Stwórca Izraela, jestem waszym Królem.
16 Tak mówi Pan, który toruje drogę przez morze
i ścieżkę przez potężne wody,
17 Który wyprowadza do boju wozy i konie,
wojsko i siły zbrojne razem;
a oto leżą i już nie powstaną,
zgaśli, spłonęli jak knot.
18 Nie wspominajcie dawnych wydarzeń,
a na to, co minęło, już nie zważajcie!
19 Oto Ja czynię rzecz nową:
Już się rozwija, czy tego nie spostrzegacie?
Tak, przygotowuję na pustyni drogę,
rzeki na pustkowiu.
20 Chwalić mnie będą zwierzęta polne, szakale i strusie,
że dostarczyłem na pustyni wody, rzeki ha pustkowiu,
aby napoić mój lud, mojego wybrańca.
21 Lud, który sobie stworzyłem,
będzie zwiastował moją chwałę.
Niewdzięczność Izraela
22 A jednak nie wzywałeś mnie, Jakubie,
ani z powodu mnie się nie trudziłeś, Izraelu.
23 Nie ofiarowałeś mi owiec na całopalenie
ani nie uczciłeś mnie krwawymi ofiarami.
Nie obciążyłem cię ofiarami z pokarmów
ani nie utrudziłem cię ofiarą z kadzidła.
24 Nie kupiłeś mi za pieniądze wonnych rzeczy
ani nie nasyciłeś mnie tłuszczem swoich krwawych ofiar,
lecz obciążyłeś mnie swoimi grzechami,
utrudziłeś mnie swoimi przewinieniami.
25 Ja, jedynie Ja, mogę przez wzgląd na siebie zmazać twoje przestępstwa
i twoich grzechów nie wspomnę.
26 Przypomnij mi, rozprawmy się z sobą!
Wylicz, co masz na swoje usprawiedliwienie!
27 Twój praojciec zgrzeszył,
a twoi orędownicy sprzeniewierzyli mi się,
28 Twoi książęta znieważyli moją świętość.
Dlatego Jakuba obłożyłem klątwą,
a Izraela wystawiłem na zniewagi.
Pan obiecuje wyzwolenie swojemu ludowi
1 Teraz tak mówi Pan,
Ten, który stworzył ciebie,
Jakubie, i ukształtował cię, Izraelu:
Nie bój się, bo cię odkupiłem,
wezwałem po imieniu, należysz do Mnie!
2 Gdy będziesz przemierzał wody – Ja będę z tobą,
– nie zatopią cię rzeki.
Gdy będziesz przechodził przez ogień, nie poparzysz się,
i płomień cię nie spali.
3 Ja, Pan, jestem bowiem twoim Bogiem,
Święty Izraela jest twoim wybawicielem.
Na okup za ciebie daję Egipt,
Kusz i Sabę zamiast ciebie.
4 Ponieważ jesteś drogi w Moich oczach,
masz wielką wartość i Ja cię kocham,
dlatego daję ludzi zamiast ciebie,
ludy za twoje życie.
5 Nie bój się, bo Ja jestem z tobą!
Przyprowadzę twoje potomstwo ze wschodu,
z zachodu cię pozbieram.
6 Powiem północy: Oddaj!
i południu: Nie zatrzymuj!
Przyprowadź Moich synów z daleka
i Moje córki z krańców ziemi,
7 wszystkich nazwanych Moim imieniem,
których stworzyłem dla swej chwały,
których ukształtowałem i uczyniłem.
Izrael świadkiem Pana
8 Wyprowadź lud ślepy, chociaż ma oczy,
i głuchy, chociaż ma uszy.
9 Niech razem przybędą wszystkie narody
na zgromadzenie ludów!
Kto z nich może to opowiedzieć,
oznajmić nam minione wydarzenia?
Niech przedstawią swoich świadków,
aby się usprawiedliwić.
Niech słuchają i niech powiedzą: To jest prawda!
10 Wy jesteście Moimi świadkami
– wyrocznia Pana –
i Moim sługą, których wybrałem,
abyście poznali, wierzyli we Mnie,
i zrozumieli, że to Ja jestem.
Przede Mną nie istniał żaden bóg
ani innego po Mnie nie będzie.
11 To Ja, jedynie Ja jestem Panem,
poza Mną nie ma wybawcy.
12 To Ja oznajmiłem, wybawiłem i ogłosiłem,
nie ma wśród was żadnego obcego boga.
Wy jesteście Moimi świadkami – wyrocznia Pana –
a Ja jestem Bogiem,
13 od wieczności nim jestem.
Nikt Mi nie odbierze tego, co do Mnie należy
– kto mógłby zmienić to, co uczyniłem?
Droga przez pustynię
14 Tak mówi Pan,
wasz Odkupiciel, Święty Izraela:
Ze względu na was posyłam zdobywcę do Babilonu.
Sprawię, że wszystkie bramy się otworzą,
a Chaldejczycy w żałobiee będą krzyczeć.
15 Ja jestem Pan, wasz Święty,
Stwórca Izraela, wasz Król!
16 Tak mówi Pan,
który wyznacza drogę przez morze,
ścieżkę przez wzburzone wody,
17 który wysyła rydwany i konie,
razem potężną armię
– padli i już nie powstaną,
zgaśli, dopalili się jak knotek:
18 Nie wspominajcie rzeczy minionych,
nie zastanawiajcie się nad dawnymi sprawami!
19 Oto Ja uczynię rzecz nową
– już się pojawia,
czy jej nie dostrzegacie?
Wyznaczę drogę na pustyni,
ścieżki pośród stepu.
20 Zwierzęta polne będą Mnie wysławiać,
szakale i strusie,
bo na pustynię sprowadzę wodę,
na step strumienie,
aby napoić Mój lud wybrany.
21 Lud, który dla siebie uformowałem,
będzie głosić Moją chwałę.
Grzechy Izraela
22 Lecz ty, Jakubie, Mnie nie wzywałeś,
albowiem znużyłeś się Mną, Izraelu.
23 Nie przyprowadziłeś Mi owiec na ofiarę całopalną,
nie oddałeś czci krwawymi ofiarami.
Nie zmuszałem cię do ofiar pokarmowych,
nie trudziłem ofiarą kadzielną.
24 Nie kupiłeś Mi wonnej trzciny za pieniądze,
nie nasyciłeś Mnie tłuszczem twych ofiar,
lecz dręczyłeś swoimi grzechami,
zamęczałeś Mnie twoimi występkami.
25 To Ja, Ja sam wymażę twoje przestępstwa przez wzgląd na siebie samego
i twoich grzechów nie będę wspominać.
26 Przypomnij Mi, osądźmy wspólnie!
Przedstaw swoje racje, aby okazać się sprawiedliwym!
27 Twój praojciec zgrzeszył,
ci, którzy mieli pośredniczyć między nami, wykroczyli przeciwko Mnie.
28 Dlatego poniżyłem przywódców świątynnych,
obłożyłem klątwą Jakuba, wystawiłem Izraela na zniewagi.