Zapowiedź dotycząca księcia Tyru
1 I doszło mnie słowo Pana tej treści:
2 Synu człowieczy, powiedz księciu Tyru: Tak mówi Wszechmocny Pan:
Ponieważ twoje serce było wyniosłe
i mówiłeś: Jestem bogiem,
siedzibę bogów zamieszkuję pośród mórz —
a wszak jesteś tylko człowiekiem, a nie Bogiem,
i za zamysły Boże uważałeś swoje zamysły —
3 Rzeczywiście jesteś mędrszy niż Daniel,
żadna tajemnica nie jest przed tobą zakryta,
4 Dzięki swojej mądrości i swojej roztropności
zdobyłeś dla siebie potęgę:
Zgromadziłeś złoto i srebro w swoich skarbcach,
5 Dzięki swojej wielkiej zdolności kupieckiej pomnożyłeś swoją potęgę
i tak twoje serce stało się wyniosłe z powodu twojego bogactwa,
6 Przeto tak mówi Wszechmocny Pan:
Ponieważ uważałeś swoje zamysły za zamysły Boże,
7 Dlatego Ja oto sprowadzę na ciebie cudzoziemców, najsroższe narody;
te dobędą swoje miecze przeciwko wspaniałej twojej mądrości
i zhańbią twoją świetność,
8 Strącą cię do dołu i umrzesz śmiercią gwałtowną pośród mórz.
9 Czy jeszcze wówczas będziesz mówił w obecności tych, którzy cię będą zabijali:
Jestem bogiem, a wszak jesteś tylko człowiekiem, a nie Bogiem,
i w mocy tych, którzy cię kładą trupem?
10 Umrzesz śmiercią nieobrzezanych z ręki cudzoziemców,
bo Ja to powiedziałem —
mówi Wszechmocny Pan.
Pieśń żałobna nad królem Tyru
11 I doszło mnie słowo Pana tej treści:
12 Synu człowieczy, zanuć pieśń żałobną nad królem Tyru i powiedz mu: Tak mówi Wszechmocny Pan:
Ty, który byłeś odbiciem doskonałości,
pełnym mądrości i skończonego piękna,
13 Byłeś w Edenie, ogrodzie Bożym;
okryciem twoim były wszelakie drogie kamienie:
karneol, topaz i jaspis,
chryzolit, beryl i onyks,
szafir, rubin i szmaragd;
ze złota zrobione były twoje bębenki,
a twoje ozdoby zrobiono w dniu, gdy zostałeś stworzony.
14 Obok cheruba, który bronił wstępu, postawiłem cię;
byłeś na świętej górze Bożej,
przechadzałeś się pośród kamieni ognistych.
15 Nienagannym byłeś w postępowaniu swoim od dnia, gdy zostałeś stworzony,
aż dotąd, gdy odkryto u ciebie niegodziwość.
16 Przy rozległym swoim handlu napełniłeś swoje wnętrze gwałtem i zgrzeszyłeś.
Wtedy to wypędziłem cię z góry Bożej,
a cherub który bronił wstępu, wygubił cię spośród kamieni ognistych.
17 Twoje serce było wyniosłe z powodu twojej piękności.
Zniweczyłeś swoją mądrość skutkiem swojej świetności.
Zrzuciłem cię na ziemię; postawiłem cię przed królami,
aby się z ciebie naigrawali.
18 Zbezcześciłeś moją świątynię z powodu mnóstwa swoich win,
przy niegodziwym swoim handlu.
Dlatego wywiodłem z ciebie ogień i ten cię strawił;
obróciłem cię w popiół na ziemi na oczach wszystkich, którzy cię widzieli.
19 Wszyscy, którzy cię znali pośród ludów, zdumiewali się nad tobą;
stałeś się odstraszającym przykładem, przepadłeś na wieki.
Zapowiedź kary dotyczącej Sydonu
20 I doszło mnie słowo Pana tej treści:
21 Synu człowieczy, zwróć swoje oblicze przeciw Sydonowi, prorokuj przeciwko niemu.
22 I powiedz: Tak mówi Wszechmocny Pan:
Oto Ja wystąpię przeciwko tobie, Sydonie;
i okażę swoją chwałę pośród ciebie,
i poznają, że Ja jestem Pan,
gdy dokonam na nim sądów
i dowiodę na nim swojej świętości.
23 Ześlę na niego zarazę i krew na jego ulice;
i padną pośród niego zabici mieczem, który wystąpi przeciwko niemu ze wszystkich stron.
I poznają, że Ja jestem Pan.
Bezpieczna przyszłość ludu izraelskiego
24 Lecz dla domu izraelskiego już nie będzie żadnego kłującego ciernia ani raniącego ościenia ze strony wszystkich okolicznych mieszkańców, którzy nim pogardzali. I poznają, że Ja jestem Wszechmocny Pan.
25 Tak mówi Wszechmocny Pan: Gdy znowu zgromadzę dom izraelski spośród ludów, wśród których byli rozproszeni, wtedy na oczach narodów dowiodę na nich swojej świętości; i będą mieszkać na swojej ziemi, którą dałem mojemu słudze Jakubowi.
26 I będą na niej bezpiecznie mieszkać, będą budować domy i sadzić winnice; i będą bezpiecznie mieszkać, gdy Ja dokonam sądów na wszystkich ich sąsiadach, którzy nimi pogardzili. I poznają, że Ja, Pan, jestem ich Bogiem.
1 Doszło do mnie słowo Pana: 2 Synu człowieczy, powiedz księciu Tyru: Tak mówi Pan Bóg: Ponieważ twoje serce stało się wyniosłe, powiedziałeś: Ja jestem bogiem! Zajmuję Boże mieszkanie w sercu mórz. – A ty jesteś człowiekiem, nie Bogiem. Uczyniłeś swe serce równym sercu Boga. 3 Oto ty jesteś mądrzejszy od Daniela. Nic tajemnego nie kryje się przed tobą. 4 Dzięki swojej mądrości i swemu rozumowi zdobyłeś bogactwo, złoto i srebro w swoich skarbcach. 5 Dzięki mnóstwu swej mądrości, dzięki swojemu handlowi pomnożyłeś swoje bogactwo. Twoje serce stało się wyniosłe przez twoją majętność.
6 Dlatego tak mówi Pan Bóg: Ponieważ swoje serce uczyniłeś równym sercu Boga, 7 więc Ja sprowadzę przeciw tobie obcych – okrutne narody. Dobędą swych mieczów przeciwko pięknu twej mądrości i zbezczeszczą twoją wspaniałość. 8 Strącą cię do dołu i umrzesz śmiercią zabitego w sercu mórz. 9 Czy rzeczywiście tym, którzy cię mordują, powiesz: Ja jestem bogiem? A ty jesteś człowiekiem, nie Bogiem, w ręku tych, którzy cię przebiją. 10 Umrzesz śmiercią nieobrzezanych z ręki obcych, gdyż Ja powiedziałem – wyrocznia Pana Boga.
11 Doszło do mnie słowo Pana: 12 Synu człowieczy, podnieś lament nad królem Tyru i powiedz mu: Tak mówi Pan Bóg: Ty byłeś pieczęcią doskonałości, pełen mądrości i piękna. 13 Byłeś w Edenie, w ogrodzie Bożym. Każdy drogi kamień był twoim okryciem: rubin, topaz i brylant, chryzolit, onyks i jaspis, szafir, malachit i szmaragd. Miałeś ze złota zrobione swoje dzwoneczki i wisiorki. Zostały sporządzone w dniu twego stworzenia. 14 Ty byłeś cherubem, stróżem. Byłeś na świętej górze Bożej. Przechadzałeś się wśród ognistych kamieni. 15 Ty byłeś bez skazy w swym postępowaniu od dnia twojego stworzenia, aż znalazła się w tobie nieprawość. 16 Przez liczny twój handel twoje wnętrze napełniło się przemocą i zgrzeszyłeś. Strąciłem cię z góry Bożej i usunąłem cię, cherubie, stróżu, spośród ognistych kamieni. 17 Twoje serce stało się wyniosłe z powodu twego piękna. Zniszczyłeś swoją mądrość przez swój przepych. Powaliłem cię na ziemię i wystawiłem cię królom, żeby mieli z ciebie widowisko. 18 Z powodu twoich licznych grzechów, przez bezprawie twojego handlu, zbezcześciłeś swój przybytek. Wyprowadziłem z twojego wnętrza ogień, on cię pożarł. Obróciłem cię w popiół na ziemi na oczach wszystkich, którzy patrzyli na ciebie. 19 Wszystkie spośród narodów, które cię znały, przeraziły się z powodu ciebie. Stałeś się postrachem. Przestałeś istnieć na zawsze.
O Sydonie
20 Doszło do mnie słowo Pana: 21 Synu człowieczy, zwróć swoją twarz ku Sydonowi i prorokuj przeciw niemu. 22 Powiedz: Tak mówi Pan Bóg: Oto Ja jestem przeciw tobie, Sydonie. Wsławię się pośród ciebie. Poznają, że Ja jestem Panem, gdy na nim dokonam sądów i uświęcę się w nim. 23 Ześlę na niego zarazę i krew na jego ulice. Padną w nim pobici od miecza wokoło. I poznają, że Ja jestem Panem.
Obietnica dla domu Izraela
24 Dom Izraela nie będzie miał już więcej niebezpiecznego ciernia i sprawiającego ból kolca pośród wszystkich swoich sąsiadów, którzy nim gardzili. Poznają, że Ja jestem Panem Bogiem.
25 Tak mówi Pan Bóg: Gdy zgromadzę dom Izraela spośród ludów, wśród których został rozproszony, uświęcę się w nim na oczach narodów. Zamieszkają w swej ziemi, którą dałem Memu słudze Jakubowi. 26 Będą w niej mieszkali bezpiecznie. Zbudują domy, zasadzą winnice. Będą mieszkać bezpiecznie, gdy dokonam sądów nad wszystkimi, którzy nimi gardzili spośród ich sąsiadów. I poznają, że Ja jestem Panem, ich Bogiem.