1 I rzekł Pan do Mojżesza: Oto ustanawiam cię bogiem dla faraona, a brat twój Aaron będzie twoim prorokiem.
2 Ty będziesz mówił do niego wszystko, co ci rozkażę, a Aaron, brat twój, będzie mówił do faraona, aby wypuścił synów izraelskich z ziemi swojej.
3 Lecz ja znieczulę serce faraona i uczynię wiele znaków moich i cudów moich w ziemi egipskiej,
4 Ale faraon nie usłucha was. Wtedy Ja położę rękę moją na Egipt i wyprowadzę zastępy moje, lud mój, synów izraelskich z ziemi egipskiej przez surowe wyroki.
5 I poznają Egipcjanie, żem Ja Pan, gdy wyciągnę rękę swoją nad Egiptem i wyprowadzę synów izraelskich spośród nich.
6 Mojżesz i Aaron uczynili więc tak, jak im rozkazał Pan; dokładnie tak uczynili.
7 A Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, Aaron zaś miał osiemdziesiąt trzy lata, gdy rozmawiali z faraonem.
Laska Aarona
8 Potem odezwał się Pan do Mojżesza i do Aarona, mówiąc:
9 Gdy faraon powie wam: Wykażcie się jakim cudem, powiesz do Aarona: Weź laskę swoją i rzuć ją przed faraonem, a zamieni się w węża.
10 Przyszedł więc Mojżesz z Aaronem do faraona i uczynili tak, jak rozkazał Pan. Aaron rzucił laskę swoją przed faraonem i jego sługami, a ona zamieniła się w węża.
11 Wtedy także faraon wezwał mędrców i czarowników, a czarownicy egipscy uczynili to samo czarami swoimi.
12 Każdy z nich rzucił laskę swoją i zamieniły się w węże. Ale laska Aarona połknęła laski ich.
13 Lecz serce faraona pozostało nieczułe i nie usłuchał ich, tak jak Pan zapowiedział.
Plagi egipskie: woda Nilu zamieniona w krew
14 I rzekł Pan do Mojżesza: Twarde jest serce faraona, wzbrania się wypuścić lud.
15 Idź więc jutro rano do faraona, gdy będzie wychodził nad wodę, stań przed nim na brzegu Nilu, a weź w rękę swoją laskę, która się zamieniła w węża.
16 I powiedz mu: Pan, Bóg Hebrajczyków, posłał mnie do ciebie z wezwaniem: Wypuść lud mój, aby mi służył na pustyni; lecz ty dotychczas nie usłuchałeś.
17 Dlatego tak mówi Pan: Po tym poznasz, żem Ja Pan: Oto Ja uderzę laską, którą mam w ręku, wody Nilu, a zamienią się w krew,
18 I wyginą ryby w Nilu, i Nil zacznie cuchnąć, Egipcjanie zaś nie będą mogli pić wody z Nilu.
19 Potem rzekł Pan do Mojżesza: Powiedz Aaronowi: Weź laskę swoją i wyciągnij rękę swoją nad wody Egiptu, nad jego rzeki, nad jego kanały i zalewy, i nad wszystkie jego zbiorniki wód, a zamienią się w krew, tak że krew będzie w całej ziemi egipskiej, a nawet w naczyniach drewnianych i kamiennych.
20 Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak rozkazał Pan: Podniósłszy laskę uderzył wody Nilu na oczach faraona i na oczach jego sług; i wszystka woda w Nilu zamieniła się w krew,
21 I wyginęły ryby w Nilu, i Nil zaczął cuchnąć, tak że Egipcjanie nie mogli pić wody z Nilu. A krew była w całej ziemi egipskiej.
22 Jednak to samo uczynili czarami swoimi czarownicy egipscy i serce faraona pozostało nieczułe, i nie usłuchał ich, jak Pan zapowiedział.
23 Faraon odwróciwszy się, poszedł do swego pałacu i nie wziął sobie tego do serca.
24 Wszyscy Egipcjanie zaczęli kopać w okolicach Nilu, szukając wody do picia, bo nie mogli pić wody z Nilu.
25 I upłynęło pełnych siedem dni od chwili gdy Pan uderzył Nil.
1 Pan powiedział do Mojżesza: Zobacz, ustanawiam cię jakby Bogiem dla faraona, a Aaron, twój brat, będzie twoim prorokiem. 2 Ty powiesz mu wszystko, co ci rozkażę, a Aaron, twój brat, będzie mówił do faraona, aby wypuścił Izraelitów ze swojej ziemi. 3 Ja zaś uczynię zatwardziałym serce faraona i pomnożę Moje znaki i cuda w ziemi egipskiej. 4 Ale faraon was nie usłucha. Wtedy położę rękę na Egipt i wśród wielkich kar wyprowadzę Moje zastępy, Mój lud izraelski, z ziemi egipskiej. 5 Wtedy Egipcjanie poznają, że Ja jestem Panem, gdy wyciągnę swoją rękę nad Egipt i wyprowadzę z niego Izraelitów. 6 Mojżesz i Aaron zrobili tak, jak im rozkazał Pan. Tak uczynili. 7 Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, a Aaron osiemdziesiąt trzy lata, gdy rozmawiali z faraonem.
CUDOWNE DZIAŁANIA BOŻE
Odmowa wysłuchania Mojżesza i Aarona
8 Pan powiedział do Mojżesza i do Aarona: 9 Jeżeli faraon rozkaże wam: Uczyńcie jakiś cud, to powiesz do Aarona: Weź swoją laskę i rzuć ją przed faraonem, a ona zamieni się w węża. 10 Mojżesz i Aaron przyszli więc i uczynili tak, jak Pan im rozkazał. Aaron rzucił swoją laskę przed faraonem i przed jego sługami, a ona zamieniła się w węża. 11 Wtedy również faraon zawołał mędrców i czarowników, a egipscy wróżbici uczynili to samo swoimi magicznymi praktykami. 12 Każdy rzucił swoją laskę i zamieniły się one w węże, a laska Aarona pożarła ich laski. 13 Ale serce faraona pozostało zatwardziałe i nie posłuchał ich, tak jak zapowiedział Pan.
Pierwsza plaga: woda przemieniona w krew
14 Pan powiedział do Mojżesza: Twarde jest serce faraona, nie chce wypuścić ludu. 15 Idź rankiem do faraona. Gdy będzie schodził do wody, stań, aby go spotkać nad brzegiem Nilu, i weź do ręki laskę, która przemieniła się w węża. 16 I tak mu powiesz: Pan, Bóg Hebrajczyków, posłał mnie do ciebie z rozkazem: Wypuść Mój lud, aby Mi służył na pustyni. Ale ty, tak jak dotąd, nie usłuchałeś. 17 Tak mówi Pan: Po tym poznasz, że Ja jestem Panem: laską, którą mam w ręku, uderzę wody Nilu, a one zamienią się w krew. 18 Ryby w Nilu wyzdychają, a Nil będzie tak cuchnął, że Egipcjanie nie będą mogli pić z niego wody.
19 I Pan nakazał Mojżeszowi: Powiedz Aaronowi: Weź laskę i wyciągnij rękę nad wody Egiptu – nad ich kanały, rzeki, bagna i nad wszystkie zbiorniki wodne, a przemienią się w krew. Krew będzie w całej ziemi egipskiej, nawet w drewnianych i kamiennych naczyniach. 20 Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak rozkazał Pan: podniósł laskę i na oczach faraona i jego sług uderzył wody Nilu. I cała woda w Nilu zamieniła się w krew. 21 Ryby w Nilu wyzdychały. Nil zaczął cuchnąć i Egipcjanie nie mogli pić z niego wody. A krew była w całej ziemi egipskiej. 22 To samo jednak uczynili wróżbici egipscy swoimi magicznymi praktykami. Serce faraona pozostało więc zatwardziałe i ich nie posłuchał, jak powiedział Pan. 23 Faraon nie wziął sobie tego do serca, odwrócił się i poszedł do domu. 24 A wszyscy Egipcjanie zaczęli kopać w okolicy Nilu w poszukiwaniu wody do picia, bo nie mogli pić wody z Nilu.
Druga plaga: żaby
25 Tak upłynęło siedem dni od czasu, gdy Pan uderzył Nil.
26 Wówczas Pan powiedział do Mojżesza: Idź do faraona i oznajmij mu: Tak mówi Pan: Wypuść Mój lud, aby Mi służył. 27 A jeśli nie będziesz chciał go wypuścić, to Ja dotknę cały twój kraj plagą żab. 28 Nil przepełni się żabami, które z niego wyjdą i przedostaną się do twojego domu, twojej sypialni, do twego łoża i do domu twoich sług i między twój lud, do twoich pieców i do twych dzież. 29 Żaby będą wchodzić na ciebie i na twój lud, i na wszystkie twoje sługi.