Rok umorzenia długów
1 Po upływie siedmiu lat zarządzisz umorzenie długów.
2 Taki zaś jest sposób umorzenia długów: Każdy wierzyciel umorzy pożyczkę, której udzielił bliźniemu, nie będzie jej ściągał od swego bliźniego i brata, gdyż obwołano umorzenie długów na cześć Pana.
3 Od obcego możesz ją ściągnąć, lecz co masz u twego brata, twoja ręka umorzy.
4 Bo oczywiście nie będzie u ciebie ubogiego, gdyż Pan błogosławić ci będzie w ziemi, którą Pan, Bóg twój, daje ci w dziedziczne posiadanie,
5 Jeżeli tylko będziesz słuchał głosu Pana, Boga swego, i starannie spełniał to przykazanie, które ci dziś nadaję,
6 Gdyż Pan, Bóg twój, błogosławić ci będzie, jak ci obiecał, abyś wielu ludom pożyczał w zastaw, ale ty sam nie będziesz się zapożyczał i dawał zastawu. Będziesz panował nad wielu ludami, ale one nie będą nad tobą panować.
7 Jeśliby jednak był u ciebie jakiś ubogi spośród twoich braci w jednej z twoich bram, w twojej ziemi, którą Pan, twój Bóg, ci daje, to nie zamkniesz swego serca i nie zaciśniesz swojej ręki przed twoim ubogim bratem.
8 Lecz otworzysz przed nim swoją rękę i pożyczysz mu pod dostatkiem tego, czego mu będzie brakowało.
9 Strzeż się, aby nie powstała w twoim sercu niegodziwa myśl: Zbliża się siódmy rok, rok umorzenia długów, i abyś nie patrzył nieprzychylnie na twego ubogiego brata i nic mu nie dał. On będzie wzywał przeciwko tobie Pana i grzech będzie ciążył na tobie.
10 Ochotnie będziesz mu dawał, a serce twoje nie będzie smutne, że mu dajesz, za to bowiem błogosławić ci będzie Pan, Bóg twój, w każdym twoim uczynku i w każdym twoim przedsięwzięciu.
11 Gdyż nie braknie ubogich na tej ziemi, i dlatego nakazuję ci: W ziemi swojej otwieraj szczodrze swoją rękę przed swoim bratem, przed nędzarzem i biedakiem.
Przepisy dotyczące wyzwolenia niewolników
(II Mojż. 21,1—11)12 Jeżeli zaprzeda ci się twój brat, Hebrajczyk lub Hebrajka, to będzie ci służył sześć lat, a w siódmym roku wypuścisz go od siebie wolnym;
13 A wypuszczając go od siebie wolnym, nie wypuścisz go bez niczego.
14 Szczodrze go obdarujesz z twojej trzody, z twego gumna i z twojej tłoczni tym, czym ubłogosławił cię Pan, Bóg twój.
15 Będziesz pamiętał, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i że Pan, Bóg twój, wykupił cię. Dlatego Ja nakazuję ci to dzisiaj.
16 Ale jeśliby rzekł do ciebie: Nie odejdę od ciebie, gdyż umiłował ciebie i twój dom, i dobrze mu było u ciebie,
17 Wtedy weźmiesz szydło i przekłujesz mu ucho o drzwi, i będzie twoim niewolnikiem na zawsze; również ze swoją niewolnicą postąpisz tak samo.
18 Niech to nie będzie uciążliwe dla ciebie, że go masz wypuścić wolno, gdyż przez te sześć lat wysłużył u ciebie podwójną zapłatę najemnika, a Pan, twój Bóg, będzie ci błogosławił we wszystkim, co będziesz czynił.
Pierworodne ze zwierząt należą do Pana
19 Każdego pierworodnego samca, który się urodzi wśród twego bydła i wśród twoich owiec, poświęcisz Panu, Bogu twemu. Nie użyjesz do pracy pierworodnego z twego bydła ani nie będziesz strzygł pierworodnego z twoich owiec.
20 Będziesz je spożywał wobec Pana, Boga twego, ty i twoja rodzina, w miejscu, które Pan wybierze.
21 Jeśliby zaś była na nim jakaś wada, jeśliby było chrome albo ślepe, albo z jakąkolwiek przykrą wadą, nie złożysz go na ofiarę Panu, Bogu twemu.
22 Możesz je spożywać w swoich bramach, zarówno nieczysty jak czysty, tak jak gazelę i jelenia;
23 Tylko krwi jego nie będziesz spożywał. Wylejesz ją na ziemię jak wodę.
Rok szabatowy
1 Po upływie siedmiu lat ogłosisz darowanie długów. 2 A oto sposób darowania długów: Każdy wierzyciel daruje swemu bliźniemu to, co pożyczył. Nie będzie domagał się od swego bliźniego ani od swego brata zwrotu, ponieważ ogłoszone jest darowanie długów na cześć Pana. 3 Możesz się domagać zwrotu od obcego, ale co masz u swego brata, darujesz. 4 Ale u ciebie nie będzie ubogiego, gdyż Pan obficie ci pobłogosławi w ziemi, którą Pan, twój Bóg, daje ci w posiadanie jako dziedzictwo, 5 jeśli tylko pilnie będziesz słuchać głosu Pana, twego Boga, aby przestrzegać wszystkich tych przykazań i je wypełniać, które ja dziś tobie daję. 6 Pan, twój Bóg, pobłogosławi cię bowiem, jak ci to powiedział. Będziesz pożyczał wielu narodom, ale ty się nie będziesz zapożyczał, będziesz panował nad licznymi narodami, ale one nie będą panowały nad tobą.
7 A jeżeli będzie u ciebie ubogi któryś z twoich braci w jednym z twoich miast, w ziemi, którą Pan, twój Bóg, daje tobie, to nie zatwardzisz serca i nie zamkniesz ręki przed twoim ubogim bratem, 8 lecz otworzysz przed nim rękę i pożyczysz mu to, czego mu brak, i tyle, ile będzie potrzebował. 9 Strzeż się, aby nie powstała w twoim sercu niegodziwa myśl: Zbliża się rok siódmy, rok darowania długów. Dlatego nie patrz złym okiem na twego ubogiego brata, nic mu nie dając. On bowiem będzie wołał przeciwko tobie do Pana i będzie ci to poczytane za grzech. 10 Chętnie mu dasz i niech nie boleje twoje serce, że mu dajesz. Za to będzie ci błogosławił Pan, twój Bóg, we wszelkim twoim dziele i we wszystkim, do czego przyłożysz rękę. 11 Nie zabraknie bowiem ubogiego na tej ziemi. Dlatego daję ci taki nakaz: Szczodrze otwieraj swoją rękę swemu bratu, biednemu i ubogiemu w twojej ziemi.
Przepisy dotyczące wyzwolenia niewolników
12 Jeżeli twój brat, Hebrajczyk lub Hebrajka, zaprzeda ci się w niewolę, to będzie ci służyć sześć lat, a w siódmym roku wolnym odprawisz go od siebie. 13 A jeżeli go odprawisz od siebie wolnym, to nie odprawisz go z pustymi rękami. 14 Szczodrze go obdarujesz z twojej trzody, z twojego klepiska i z twojej tłoczni. Dasz mu z tego, czym pobłogosławił ci Pan, twój Bóg. 15 Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i wyzwolił cię Pan, twój Bóg, dlatego dzisiaj ci to nakazuję. 16 A gdyby powiedział: Nie odejdę od ciebie, gdyż pokochał ciebie i twój dom i dobrze mu było z tobą, 17 wtedy weźmiesz szydło i przekłujesz mu ucho na skrzydle drzwi, i będzie twoim niewolnikiem na zawsze. Tak samo postąpisz ze swoją niewolnicą. 18 Niech ci nie będzie przykro, gdy go odprawisz wolnym od siebie, ponieważ zasłużył u ciebie na podwójną zapłatę najemnika przez te sześć lat. I będzie ci błogosławił Pan, twój Bóg, we wszystkim, co będziesz czynił.
Ofiary z pierworodnych zwierząt
19 Każdego pierworodnego samca, który urodzi się z twego bydła i owiec, poświęcisz Panu, twemu Bogu. Nie będziesz używał do pracy twego pierworodnego wołu i nie będziesz strzygł twoich pierworodnych owiec. 20 Będziesz je jadł, ty i twój dom, przed Panem, twoim Bogiem, rokrocznie na miejscu, które wybierze Pan. 21 A jeśli będzie miało wadę, jeżeli będzie chrome lub ślepe lub z jakąś inną wadą, nie złożysz go w ofierze Panu, twemu Bogu, 22 lecz zjesz w twoich bramach. Zarówno nieczysty jak i czysty człowiek będzie je jeść, tak jak gazelę i jelenia. 23 Tylko jego krwi nie będziesz jadł, wylejesz ją na ziemię jak wodę.