O zmartwychwstaniu Chrystusa
1 A przypominam wam, bracia, ewangelię, którą wam zwiastowałem, którą też przyjęliście i w której trwacie,
2 I przez którą zbawieni jesteście, jeśli ją tylko zachowujecie tak, jak wam ją zwiastowałem, chyba że nadaremnie uwierzyliście.
3 Najpierw bowiem podałem wam to, co i ja przejąłem, że Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism
4 I że został pogrzebany, i że dnia trzeciego został z martwych wzbudzony według Pism,
5 I że ukazał się Kefasowi, potem dwunastu;
6 Potem ukazał się więcej niż pięciuset braciom naraz, z których większość dotychczas żyje, niektórzy zaś zasnęli;
7 Potem ukazał się Jakubowi, następnie wszystkim apostołom;
8 A w końcu po wszystkich ukazał się i mnie jako poronionemu płodowi.
9 Ja bowiem jestem najmniejszym z apostołów i nie jestem godzien nazywać się apostołem, gdyż prześladowałem Kościół Boży.
10 Ale z łaski Boga jestem tym, czym jestem, a łaska jego okazana mi nie była daremna, lecz daleko więcej niż oni wszyscy pracowałem, wszakże nie ja, lecz łaska Boża, która jest ze mną.
11 Czy więc ja, czy oni, to samo opowiadamy, i tak uwierzyliście.
O zmartwychwstaniu
12 A jeśli się o Chrystusie Opowiada, że został z martwych wzbudzony, jakże mogą mówić niektórzy między wami, że zmartwychwstania nie ma?
13 Bo jeśli nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie został wzbudzony;
14 A jeśli Chrystus nie został wzbudzony, tedy i kazanie nasze daremne, daremna też wasza wiara;
15 Wówczas też byliśmy fałszywymi świadkami Bożymi, bo świadczyliśmy o Bogu, że Chrystusa wzbudził, którego nie wzbudził, skoro umarli nie bywają wzbudzeni.
16 Jeśli bowiem umarli nie bywają wzbudzeni, to i Chrystus nie został wzbudzony;
17 A jeśli Chrystus nie został wzbudzony, daremna jest wiara wasza; jesteście jeszcze w swoich grzechach.
18 Zatem i ci, którzy zasnęli w Chrystusie, poginęli.
19 Jeśli tylko w tym życiu pokładamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej pożałowania godni.
20 A jednak Chrystus został wzbudzony z martwych i jest pierwiastkiem tych, którzy zasnęli.
21 Skoro bowiem przyszła przez człowieka śmierć, przez człowieka też przyszło zmartwychwstanie.
22 Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni.
23 A każdy w swoim porządku: jako pierwszy Chrystus, potem ci, którzy są Chrystusowi w czasie jego przyjścia,
24 Potem nastanie koniec, gdy odda władzę królewską Bogu Ojcu, gdy zniszczy wszelką zwierzchność oraz wszelką władzę i moc.
25 Bo On musi królować, dopóki nie położy wszystkich nieprzyjaciół pod stopy swoje.
26 A jako ostatni wróg zniszczona będzie śmierć.
27 Wszystko bowiem poddał pod stopy jego. Gdy zaś mówi, że wszystko zostało poddane, rozumie się, że oprócz tego, który mu wszystko poddał.
28 A gdy mu wszystko zostanie poddane, wtedy też i sam Syn będzie poddany temu, który mu poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkim.
29 Cóż tedy uczynią ci, którzy się dają chrzcić za umarłych? Jeżeli umarli w ogóle nie bywają wzbudzeni, to po cóż się dają chrzcić za nich?
30 Po cóż i my każdej godziny narażamy się na niebezpieczeństwo?
31 Tak ja codziennie umieram, bracia, jak jest prawdą, że wy jesteście chlubą naszą, którą mam w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
32 Jeśli ja na sposób ludzki walczyłem z dzikimi zwierzętami w Efezie, jaki z tego dla mnie pożytek? Jeśli umarli nie bywają wzbudzeni, jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy.
33 Nie błądźcie: Złe rozmowy psują dobre obyczaje.
34 Opamiętajcie się nareszcie i nie grzeszcie; albowiem niektórzy nie znają Boga; dla zawstydzenia waszego to mówię.
35 Ale powie ktoś: Jak bywają wzbudzeni umarli? I w jakim ciele przychodzą?
36 Niemądry! To, co siejesz, nie ożywa, jeśli nie umrze.
37 A to, co siejesz, nie jest przecież tym ciałem, które ma powstać, lecz gołym ziarnem, może pszenicznym, a może jakimś innym;
38 Ale Bóg daje mu ciało, jakie chce a każdemu z nasion właściwe jemu ciało.
39 Nie każde ciało jest jednakowe, bo inne jest ciało ludzkie, a inne zwierząt, jeszcze inne ciało ptaków, a inne ryb.
40 I są ciała niebieskie i ciała ziemskie, lecz inny jest blask niebieskich, a inny ziemskich.
41 Inny blask słońca, a inny blask księżyca, i inny blask gwiazd; bo gwiazda od gwiazdy różni się jasnością.
42 Tak też jest ze zmartwychwstaniem. Co się sieje jako skażone, bywa wzbudzone nieskażone;
43 Sieje się w niesławie, bywa wzbudzone w chwale; sieje się w słabości, bywa wzbudzone w mocy;
44 Sieje się ciało cielesne, bywa wzbudzone ciało duchowe. Jeżeli jest ciało cielesne, to jest także ciało duchowe.
45 Tak też napisano: Pierwszy człowiek Adam stał się istotą żywą, ostatni Adam stał się duchem ożywiającym.
46 Wszakże nie to, co duchowe, jest pierwsze, lecz to, co cielesne, potem dopiero duchowe.
47 Pierwszy człowiek jest z prochu ziemi, ziemski; drugi człowiek jest z nieba.
48 Jaki był ziemski człowiek, tacy są i ziemscy ludzie; jaki jest niebieski człowiek, tacy są i niebiescy.
49 Przeto jak nosiliśmy obraz ziemskiego człowieka, tak będziemy też nosili obraz niebieskiego człowieka.
50 A powiadam, bracia, że ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego ani to, co skażone, nie oddziedziczy tego, co nieskażone.
51 Oto tajemnicę wam objawiam: Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy będziemy przemienieni
52 W jednej chwili, w oka mgnieniu, na odgłos trąby ostatecznej; bo trąba zabrzmi i umarli wzbudzeni zostaną jako nie skażeni, a my zostaniemy przemienieni.
53 Albowiem to, co skażone, musi przyoblec się w to, co nieskażone, a to, co śmiertelne, musi przyoblec się w nieśmiertelność.
54 A gdy to, co skażone przyoblecze się w to, co nieskażone, i to, co śmiertelne, przyoblecze się w nieśmiertelność, wtedy wypełni się słowo napisane: Pochłonięta jest śmierć w zwycięstwie!
55 Gdzież jest, o śmierci, zwycięstwo twoje?
Gdzież jest, o śmierci żądło twoje?
56 A żądłem śmierci jest grzech a mocą grzechu jest zakon;
57 Ale Bogu niech będą dzięki, który nam, daje zwycięstwo przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
58 A tak, bracia moi mili, bądźcie stali, niewzruszeni, zawsze pełni zapału do pracy dla Pana, wiedząc, że trud wasz nie jest daremny w Panu.
ZMARTWYCHWSTANIE
Zmartwychwstanie Chrystusa
1 Przypominam wam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, a którą przyjęliście i w której trwacie. 2 Przez nią również dostępujecie zbawienia, jeśli zachowujecie ją tak, jak wam głosiłem, chyba że nadaremnie uwierzyliście. 3 Przekazałem wam bowiem na początku to, co i ja przejąłem, że zgodnie z Pismem Chrystus umarł za nasze grzechy, 4 że został pogrzebany i trzeciego dnia wskrzeszony z martwych, zgodnie z Pismem, 5 że ukazał się Piotrowi, potem Dwunastu. 6 Następnie ukazał się więcej niż pięciuset braciom jednocześnie, z których większość żyje do dziś, niektórzy zaś pomarli. 7 Później ukazał się Jakubowi, potem wszystkim apostołom. 8 A jako ostatniemu ze wszystkich, jakby poronionemu płodowi, ukazał się także mnie. 9 Ja przecież jestem najmniejszym z apostołów i nie jestem godny nazywać się apostołem, ponieważ prześladowałem Kościół Boży. 10 Dzięki jednak łasce Boga jestem tym, kim jestem, a Jego łaska względem mnie nie okazała się daremna. Pracowałem bowiem więcej od nich wszystkich, nie tyle ja, ile łaska Boga, która jest ze mną. 11 Czy to więc ja, czy oni, tak głosimy i tak uwierzyliście.
Zmartwychwstanie umarłych
12 Skoro się więc głosi, że Chrystus został wskrzeszony z martwych, dlaczego niektórzy pośród was mówią, że nie ma zmartwychwstania? 13 Jeśli zaś nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie został wskrzeszony. 14 A jeśli Chrystus nie został wskrzeszony, daremne jest nasze głoszenie, daremna też jest wasza wiara. 15 My natomiast okazujemy się fałszywymi świadkami Boga, gdyż przeciw Bogu zaświadczyliśmy, że wskrzesił Chrystusa, którego nie wskrzesił, jeżeli rzeczywiście umarli nie są wskrzeszani. 16 Jeśli bowiem umarli nie są wskrzeszani, to i Chrystus nie został wskrzeszony. 17 A jeśli Chrystus nie został wskrzeszony, daremna jest wasza wiara, trwacie jeszcze w swoich grzechach. 18 Także i ci, którzy zasnęli w Chrystusie, są zgubieni. 19 Jeżeli tylko w tym życiu pokładamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy bardziej niż wszyscy ludzie godni pożałowania.
20 Tymczasem jednak Chrystus został wskrzeszony z martwych jako pierwszy z tych, którzy umarli. 21 Skoro bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez Człowieka też przyszło zmartwychwstanie. 22 Jak właśnie w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. 23 Każdy zaś we właściwej sobie kolejności: jako pierwszy Chrystus, następnie ci, którzy należą do Chrystusa w czasie Jego przyjścia. 24 Potem nastanie koniec, gdy przekaże królestwo Bogu i Ojcu, gdy pokona wszelką zwierzchność, władzę i moc. 25 Trzeba bowiem, aby On królował, dopóki nie położy wszystkich wrogów pod swoje stopy. 26 Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć. 27 Wszystko bowiem położył pod Jego stopy . Kiedy zaś się mówi, że wszystko zostało poddane, jest jasne, że oprócz Tego, który Mu wszystko poddał. 28 A gdy wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn będzie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.
29 W przeciwnym razie, co uczynią ci, którzy przyjmują chrzest za zmarłych? Jeśli umarli nie są w ogóle wskrzeszani, to dlaczego za nich przyjmują chrzest? 30 Po co cały czas także my się narażamy? 31 Codziennie umieram dla waszej chluby, bracia, którą jesteście dla mnie w Chrystusie Jezusie, naszym Panu. 32 Jaki byłby pożytek dla mnie, jeśli z czysto ludzkich pobudek walczyłbym z dzikimi zwierzętami w Efezie? Skoro umarli nie są wskrzeszani, to
jedzmy i pijmy,
bo jutro pomrzemy.
33 Nie dawajcie się oszukiwać!
Złe rozmowy psują dobre obyczaje.
34 Zacznijcie właściwie myśleć i nie grzeszcie! Niektórzy nie mają bowiem żadnej wiedzy o Bogu. Mówię po to, aby was zawstydzić.
Zmartwychwstanie ciała
35 Lecz powie ktoś: W jaki sposób umarli są wskrzeszani? W jakim ciele przychodzą? 36 O, niemądry! To, co siejesz, nie ożywa, jeśli nie obumrze. 37 To, co siejesz, to nie ciało, które ma się stać, lecz nagie ziarno, na przykład pszeniczne lub jakieś inne. 38 Bóg zaś daje mu ciało, jak zechce, i to każdemu z ziaren właściwe dla niego. 39 Nie wszystkie ciała są takie same, ale inne są ludzi, inne zwierząt, inne wreszcie ptaków i ryb. 40 Są także ciała niebieskie i ciała ziemskie, lecz inny jest blask ciał niebieskich, a inny ziemskich. 41 Inny jest blask słońca, a inny księżyca i gwiazd. Blaskiem bowiem różni się jedna gwiazda od drugiej.
42 Podobnie jest i ze zmartwychwstaniem. Sieje się zniszczalne, wskrzeszane jest niezniszczalne; 43 sieje się pozbawione chwały, wskrzeszane jest otoczone chwałą; sieje się słabe, wskrzeszane jest mocne; 44 sieje się ciało zmysłowe, wskrzeszane jest ciało duchowe. Jeśli jest ciało zmysłowe, jest także ciało duchowe. 45 Tak też jest napisane: Stał się pierwszyczłowiek , Adam, duszą żyjącą , ostatni Adam duchem ożywiającym. 46 Ale nie jest pierwsze to, co duchowe, lecz to, co zmysłowe, następnie dopiero to, co duchowe. 47 Pierwszy człowiek z ziemi jest ziemski, drugi Człowiek jest z nieba. 48 Jaki jest ten ziemski, tacy są i ci ziemscy, jaki Ten niebiański, tacy i ci niebiańscy. 49 A jak nosiliśmy obraz tego ziemskiego, tak też będziemy nosić obraz Tego niebiańskiego.
50 To zaś mówię, bracia, że ciało i krew nie mogą stać się dziedzicami Królestwa Boga, ani to, co zniszczalne, nie stanie się dziedzicem tego, co niezniszczalne. 51 Oto ogłaszam wam tajemnicę: Nie wszyscy umrzemy, wszyscy zaś będziemy przemienieni, 52 w jednej chwili, w mgnieniu oka, na dźwięk ostatniej trąby. Zabrzmi bowiem trąba i umarli będą wskrzeszeni jako istoty niezniszczalne, i my zostaniemy przemienieni. 53 Trzeba bowiem, aby to, co zniszczalne, przyoblekło się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyoblekło się w nieśmiertelność. 54 A kiedy już to, co zniszczalne, przyoblecze się w niezniszczalność, a śmiertelne w nieśmiertelność, wtedy wypełni się słowo, które zostało napisane:
Śmierć została pochłonięta przez zwycięstwo.
55 Gdzie jest, o śmierci, twoje zwycięstwo?
Gdzie jest, o śmierci, twoje żądło?.
56 Żądłem zaś śmierci jest grzech, a siłą grzechu Prawo. 57 Bogu natomiast niech będą dzięki za to, że daje nam zwycięstwo przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. 58 Tak więc, moi ukochani bracia, bądźcie wytrwali i niezachwiani, zawsze ofiarnie oddani dziełu Pana, wiedząc, że w Panu wasz trud nie jest daremny.