1 I piąty anioł zatrąbił, i zobaczyłem gwiazdę, która spadła z nieba na ziemię, i dano jej klucz do studni otchłani. 2 I otworzyła studnię otchłani, i wzbił się dym ze studni, jak dym wielkiego pieca, i od dymu studni zostało zaciemnione słońce i powietrze. 3 A z dymu wyszła na ziemię szarańcza i dano jej moc, jaką mają ziemskie skorpiony. 4 Lecz powiedziano jej, aby nie czyniła szkody trawie na ziemi ani żadnej zieleni, ani żadnemu drzewu, a tylko ludziom, którzy nie mają pieczęci Boga na czołach. 5 I polecono jej, aby ich nie zabijała, lecz aby byli męczeni przez pięć miesięcy. Męczarnie przez nią zadawane są jak męczarnie zadane przez skorpiona, gdy ugodzi człowieka. 6 W owych dniach ludzie będą szukać śmierci, lecz jej nie znajdą, i będą chcieli umrzeć, lecz śmierć ich omija.
7 A szarańcza z wyglądu była podobna do koni przygotowanych do boju. Na głowach miała jakby wieńce ze złota, a twarze jakby twarze ludzi, 8 włosy zaś jakby włosy kobiet, a zęby jakby zęby lwów. 9 I miała pancerze jakby z żelaza, a odgłos jej skrzydeł był jakby odgłos rydwanów, zaprzężonych w liczne konie pędzące do boju. 10 Ma też ogony podobne do skorpionów i żądła, a w swoich ogonach moc do czynienia szkody ludziom przez pięć miesięcy. 11 Ma nad sobą króla, anioła otchłani, którego imię po hebrajsku brzmi Abaddon, a po grecku Apollyon.
12 Minęło pierwsze biada . Po nim jednak przychodzą jeszcze dwa biada .
13 I szósty anioł zatrąbił, i usłyszałem jeden głos od czterech rogów złotego ołtarza, znajdującego się przed Bogiem. 14 Mówił on do szóstego anioła, który miał trąbę: Uwolnij czterech aniołów związanych nad wielką rzeką Eufrat. 15 I zostali uwolnieni czterej aniołowie przygotowani na tę godzinę, dzień, miesiąc i rok, aby zabić trzecią część ludzi. 16 A liczba wojsk konnych wynosiła dwie miriady miriad. Ich liczbę usłyszałem. 17 I tak zobaczyłem w widzeniu konie i tych, którzy siedzieli na nich, mających pancerze barwy ognia, hiacyntu i siarki. A głowy koni były jakby głowy lwów, a z ich pysków wychodził ogień, dym i siarka. 18 Od tych trzech plag została zabita trzecia część ludzi – od ognia, dymu i siarki wychodzących z ich pysków. 19 Moc bowiem tych koni jest w ich pyskach i ogonach, gdyż ich ogony są podobne do węży, które mają głowy. I nimi czynią szkody.
20 Ale pozostali ludzie, którzy nie zostali zabici przez te plagi, nie odwrócili się od dzieł swoich rąk, tak by nie oddawać czci demonom i złotym, srebrnym, spiżowym, kamiennym i drewnianym bożkom, które nie mogą ani patrzeć, ani słyszeć, ani chodzić. 21 I nie odwrócili się od swoich morderstw ani od swoich czarów, ani od swego nierządu, ani od swoich kradzieży.
П’ята сурма
1 І п’ятий ангел засурмив, – і я побачив зорю, що з неба впала на землю. І дано їй ключ від колодязя безодні.
2 І вона відкрила колодязь безодні, й піднявся дим із колодязя, наче дим з великої печі, й померкло сонце та повітря від диму з колодязя.
3 І з диму на землю вийшла сарана, і дано їй владу, – таку владу, яку мають земні скорпіони.
4 І сказано їй, щоб не шкодила земній траві, ані жодному зіллю, ані жодному дереву, але тільки людям, які не мають Божої печаті на чолах.
5 І дано їй не вбивати їх, але щоб мучилися п’ять місяців, а мука від неї – наче мука від скорпіона, коли вжалить людину.
6 І в ті дні люди шукатимуть смерті, але не знайдуть її; і забажають померти, та смерть втече від них.
7 А сарана та подібна була до коней, готових до бою. На головах у неї, наче вінці, подібні до золота, а обличчя її – наче обличчя людини.
8 І вона мала волосся, наче волосся в жінок, а зуби такі, як у левів;
9 і мала панцери, подібні до залізної броні, а шум її крил – як від колісниць з великою кількістю коней, які біжать до бою.
10 І має хвости та жала, такі як у скорпіонів, а в тих хвостах – її влада, аби шкодити людям п’ять місяців.
11 Мала вона над собою царя – ангела безодні. Ім’я його по‑єврейськи Аваддон , а по‑грецьки – Аполліон.
12 Одне горе минуло, та йдуть за ним ще два горя.
Шоста сурма
13 І шостий ангел засурмив, – і я почув один голос від чотирьох рогів золотого жертовника, що перед Богом,
14 який говорив до шостого ангела, який мав сурму: Звільни чотирьох ангелів, зв’язаних біля великої ріки Євфрат!
15 І звільнені були чотири ангели, приготовані на годину, і на день, і на місяць, і на рік, щоб вигубити третину людей.
16 А кількість кінного війська – двадцять тисяч разів по десять тисяч, я почув їхнє число.
17 Тож таким чином я у видінні побачив коней, а ті, хто сидить на них, мають броню вогненну, і гіацинтову, і сірчану. І голови коней – наче голови левів, а з їхніх уст виходить вогонь, дим і сірка.
18 Від цих трьох кар: від вогню, від диму і від сірки, що виходять з їхніх уст, загинула третина людей,
19 бо влада коней була в їхніх устах і в їхніх хвостах. Хвости ж були подібні до зміїв, які мають голови і ними завдають шкоду.
20 А решта людей, які не загинули від цих кар, не покаялися у вчинках своїх рук, щоб не поклонятися демонам, ні золотим ідолам, ні срібним, ні мідним, ні кам’яним, котрі ні бачити не можуть, ні чути, ні ходити.
21 І вони не покаялися ні за свої вбивства, ні за свої чари, ні за свою розпусту, ні за свої крадіжки.