PSALM 88 [87]
Wołanie do Boga w długotrwałym cierpieniu
1 Pieśń. Psalm synów Koracha. Przewodnikowi chóru.
Na melodię śpiewu „Machalat”. Pieśń pouczająca.
Hemana Ezrachity.
2 Panie, Boże mojego zbawienia,
we dnie i w nocy wołam przed Tobą.
3 Niech dojdzie do Ciebie moja modlitwa,
nadstaw ucha na moje błaganie.
4 Moja dusza bowiem jest przepełniona cierpieniem,
a życie zbliża się do Szeolu.
5 Zostałem dołączony do tych, którzy zstępują do grobu,
jestem jak człowiek, który stracił siły.
6 Moje posłanie jest pośród umarłych,
tak jak zabitych, którzy leżą w grobie,
o których już nie pamiętasz
– oni wypadli z Twojej ręki.
7 Strąciłeś mnie w dół głęboki,
w przepastne ciemności.
8 Twój gniew ciąży nade mną,
sprowadziłeś na mnie wszystkie swoje nawałnice.
9 Oddaliłeś ode mnie znajomych,
uczyniłeś mnie dla nich odrażającym,
jestem osaczony, bez wyjścia.
10 Moje oczy osłabły od cierpienia,
codziennie wołam do Ciebie, Panie,
wyciągam do Ciebie ręce.
11 Czy będziesz czynił cuda dla umarłych,
czy wstaną ich cienie, by Cię wielbić?
12 Czy w grobach będzie się głosić Twoją łaskę,
a Twoją wierność w miejscu zagłady?
13 Czy Twoje cuda znane są w ciemnościach,
a Twoja sprawiedliwość w kraju zapomnienia?
14 To ja wołam do Ciebie, Panie,
niech moja modlitwa dotrze do Ciebie rankiem.
15 Dlaczego, Panie, odtrącasz moją duszę,
ukrywasz przede mną swoje oblicze?
16 Jestem biedny, bliski śmierci od młodości,
w rozterce dźwigam ciężar lęku przed Tobą.
17 Przewaliły się nade mną burze Twojego gniewu,
zniszczyły mnie Twoje groźby.
18 Otaczają mnie co dzień jak woda,
wszystkie mnie okrążają.
19 Odsunąłeś ode mnie przyjaciół i towarzyszy,
ciemności są moimi powiernikami.
Псалом 88
1 Пісня. Псалом синів Корея. Диригентові. На мелодію “Махалат леанот”. Повчання Емана езрагеянця .
2 Господи, Боже мого спасіння! Вдень і вночі я волаю до Тебе.
3 Нехай дійде до Тебе молитва моя; нахили Своє вухо до мого благання!
4 Бо моя душа сповнена страждань і моє життя наблизилося до шеолу.
5 Я зарахований до тих, що сходять у могилу, і став безпорадною людиною, –
6 моє місце серед померлих або вбитих, що лежать у могилах, яких Ти більше не згадуєш, оскільки вони відсічені від Твоєї руки.
7 Ти мене поклав у дуже глибоку яму, – в темряву безодні.
8 Наді мною тяжить Твій гнів, – усі Твої хвилі втручань придавлюють мене.
Музична пауза .
9 Ти віддалив від мене моїх знайомих, які гидують мною, – я, наче ув’язнений, не знаходжу виходу.
10 Мій зір помутнів від печалі. Щодня я кличу до Тебе, Господи, простягаючи до Тебе в молитві свої руки.
11 Але хіба Ти робиш для мертвих чудеса? Хіба мертві встають, щоб Тебе прославляти?
12 Хіба хтось у могилі розповідатиме про Твоє милосердя, або про Твою вірність у місці зотління?
13 Хіба в темряві могили можна дізнатись про Твої дивовижні діяння, – в землі забуття про Твою справедливість?
14 Тому, Господи, я до Тебе кличу, – з самого ранку моя молитва лине до Тебе.
15 Чому, Господи, відкидаєш мене, відвертаючи від мене Своє обличчя?
16 Я страждаю з дитинства, не раз був близький до смерті, – наді мною висить страх Твій, і я в розпачі.
17 Пронісся наді мною Твій гнів, – Твої страхіття руйнують мене.
18 Щодня вони огортають мене, наче вода, постійно тримаючи мене в облозі.
19 Ти позбавив мене друзів та знайомих, і мій єдиний довірений – темрява.