PSALM 31 [30]
Błaganie w ucisku i dziękczynienie
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.
2 W Tobie, Panie, szukam schronienia
– obym nigdy nie doznał wstydu!
Ocal mnie w Twojej sprawiedliwości!
3 Zwróć ku mnie swoje ucho,
ocal mnie czym prędzej!
Bądź mi skałą obronną,
warownią, w której ocaleję!
4 Ty jesteś moją opoką i twierdzą,
kieruj mnie i prowadź przez wzgląd na Twoje imię.
5 Uwolnij mnie z sieci zastawionej na mnie,
bo Ty jesteś moją ucieczką.
6 W Twoje ręce powierzam mojego ducha,
bo Ty mnie wybawiłeś, Panie, wierny Boże!
7 Nienawidzisz czcicieli marnych bożków,
ale ja ufam Panu.
8 Raduję się i weselę Twoją łaską,
bo zobaczyłeś moją nędzę,
poznałeś udręki mej duszy
9 i nie wydałeś mnie w ręce wrogów,
postawiłeś moje stopy na otwartej przestrzeni.
10 Zmiłuj się, Panie, nade mną, bo jestem uciśniony.
Ze zgryzoty osłabły moje oczy,
moja dusza i wnętrzności,
11 bo życie moje w bólu upływa,
a lata moje na wzdychaniu.
Zachwiała się moja siła z powodu win moich
i moje kości osłabły.
12 Stałem się pośmiewiskiem dla wszystkich moich wrogów,
a jeszcze bardziej dla moich sąsiadów,
postrachem dla moich znajomych.
Ktokolwiek widzi mnie na ulicy – ucieka.
13 Jestem zapomniany, jak zmarły,
jestem jak rozbite naczynie.
14 Słyszę bowiem wiele oszczerstw: Strach dookoła!
Przeciwko mnie się zbierają,
knują, jak odebrać mi życie.
15 Ale ja ufam Tobie, Panie,
mówię: Ty jesteś moim Bogiem.
16 Mój los jest w Twoim ręku.
Wybaw mnie z rąk moich wrogów i prześladowców!
17 Rozjaśnij swe oblicze nad Twoim sługą,
wybaw mnie swoją łaską!
18 Panie, nie dopuść, bym doznał wstydu,
skoro do Ciebie wołam.
Niech się zawstydzą bezbożni
i niech zamilkną w Szeolu!
19 Niech oniemieją kłamliwe usta,
które mówią przeciw sprawiedliwemu
zuchwale, butnie i pogardliwie.
20 Jak wielka jest dobroć Twoja, Panie,
którą zachowujesz dla bojących się Ciebie
i okazujesz wobec ludzi
tym, którzy się chronią w Tobie.
21 Ukrywasz ich pod osłoną Twojego oblicza,
przed spiskami ludzi,
chronisz ich w namiocie
przed kłótliwymi językami.
22 Błogosławiony niech będzie Pan,
który cudownie okazał mi swoją łaskę
w warownym mieście.
23 Choć powiedziałem przerażony:
Zostałem usunięty sprzed Twoich oczu,
to jednak wysłuchałeś mojego błagania,
gdy wołałem do Ciebie o pomoc.
24 Miłujcie Pana wszyscy Jego święci!
Pan ustrzeże wiernych,
a wyniosłemu odpłaci z nawiązką.
25 Bądźcie mocni,
niech wasze serca będą niezłomne,
wy wszyscy, którzy ufacie Panu!
Псалом 31
1 Диригентові. Псалом Давида.
2 Господи, на Тебе я покладаюсь, тому не дай мені осоромитись повіки. Визволь мене в Своїй справедливості.
3 Нахили до мене Своє вухо, поспіши на мій порятунок! Будь для мене оборонною Скелею, Притулком, неприступною Твердинею, задля мого порятунку.
4 Бо Ти моя Скеля і моє Пристановище, тож задля Свого Імені Ти провадь мене й опікуйся мною.
5 Ти виведеш мене з пастки, яку таємно поставили для мене, бо Ти мій Притулок.
6 У Твої руки віддаю свого духа. Ти викупив мене, Господи, Боже правди.
7 Я ненавиджу тих, що покладаються на марнолюбство. Я ж надію покладаю на Господа.
8 Я радію й веселюся Твоєю милістю, адже Ти зглянувся на моє приниження і розумієш смуток душі моєї;
9 Ти не видав мене в руки ворога, а поставив мої ноги на просторому місці.
10 Помилуй мене, Господи, бо я пригнічений. Виснажені від журби мої очі, моя душа і тіло моє.
11 Моє життя минає в смутку, а мої роки – в стогнанні. Через моє беззаконня слабне сила моя, виснажуються мої кості.
12 Я став посміховиськом для всіх моїх ворогів, а особливо для моїх сусідів, і страховиськом для моїх знайомих; коли вони бачать мене на вулиці, то втікають від мене.
13 Я забутий ними, наче померлий, викинутий з серця, як розбитий глечик.
14 Я чую наклепи багатьох, звідусіль погрози, коли вони разом змовляються проти мене, маючи намір відібрати моє життя.
15 Але я на Тебе, Господи, покладаюсь і кажу: Ти – мій Бог!
16 У Твоїх руках моя доля. Врятуй мене від рук моїх ворогів, що мене переслідують.
17 Засяй світлом Свого обличчя на Твого раба, спаси мене у Своєму милосерді.
18 Господи, не дай мені осоромитись, адже я кличу до Тебе. Нехай осоромляться нечестиві й замовкнуть у шеолі.
19 Нехай заніміють обманливі уста, які зухвало зі зневагою наговорюють на праведника.
20 Яка ж велика Твоя доброта, яку Ти приготував для тих, що Тебе шанують та на Тебе покладаються, і виявляєш її перед усіма людськими нащадками.
21 Ти охороняєш їх від людської мінливості в надійному місці Своєї присутності; Ти захистиш їх в укритті від лихих язиків.
22 Благословенний Господь, Який виявив до мене Свою дивовижну милість в укріпленому місті!
23 А я ж говорив у своєму занепокоєнні: Я відкинутий з-перед Твоїх очей. Однак Ти почув голос мого благання, коли я волав до Тебе.
24 Любіть Господа, всі святі Його, адже Господь оберігає вірних, а зарозумілим відплачує з надлишком.
25 Тож усі, котрі надієтесь на Господа, будьте мужніми, і нехай буде сміливим ваше серце!