Część pierwsza
Groźby i obietnice
1 Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy, które miał w czasach Ozjasza, Jotama, Achaza, Ezechiasza – królów judzkich.
Bóg zarzuca bunt Izraelowi
2 Słuchajcie, niebiosa, nakłoń uszu, ziemio,
bo Pan mówi:
Wychowałem synów i ich wywyższyłem,
a oni zbuntowali się przeciwko Mnie.
3 Wół zna swego właściciela,
a osioł żłób swojego pana,
Izrael zaś nie zna,
Mój lud niczego nie rozumie.
4 Biada ci, grzeszny narodzie,
ludu obciążony winą,
potomstwo złoczyńców,
dzieci wyrodne.
Opuścili Pana,
wzgardzili Świętym Izraela,
oddalili się do innego.
5 Gdzie jeszcze możecie być uderzeni,
wy, którzy mnożycie odstępstwa?
Cała głowa jest chora
i całe serce słabe.
6 Od stóp do czubka głowy
nie ma w nim niczego zdrowego:
zranienia i sińce,
a świeże rany
są nieoczyszczone i nieobwiązane
ani też złagodzone oliwą.
7 Wasz kraj jest spustoszony,
wasze miasta spalone,
a waszą ziemię w waszej obecności
pożerają cudzoziemcy.
Spustoszenie jak po klęsce zadanej przez cudzoziemców.
8 Córa Syjonu pozostała
jak szałas w winnicy,
jak budka na polu warzywnym,
jak oblężone miasto.
9 Gdyby Pan Zastępów
nie pozostawił nam kilku ocalonych,
stalibyśmy się jak Sodoma,
bylibyśmy podobni do Gomory.
Sprawiedliwość zamiast religijnej hipokryzji
10 Słuchajcie słowa Pana,
zarządcy Sodomy,
dajcie posłuch Prawu naszego Boga,
ludu Gomory.
11 Po co Mi wasze liczne krwawe ofiary?
– mówi Pan.
Nasyciłem się ofiarami całopalnymi baranów
i tłuszczem tucznych zwierząt.
Nie pragnę krwi młodych byków, baranków i kozłów.
12 Gdy przychodzicie, aby pokazać się przede Mną,
czy ktoś żąda od was,
abyście wydeptywali Moje dziedzińce?
13 Przestańcie składać bezwartościowe ofiary!
Kadzidło jest dla Mnie czymś wstrętnym,
obchody nowiu i szabatu, zwoływanie zgromadzenia
– nie mogę znieść nieprawości i zgromadzeń.
14 Nienawidzę waszych nowiów i uroczystych zgromadzeń;
są one dla Mnie ciężarem,
sprzykrzyło Mi się je znosić.
15 Jeśli wyciągniecie ręce,
to odwrócę od was oczy,
nawet jeśli pomnożycie modlitwy,
to ich nie wysłucham.
Wasze ręce są pełne krwi.
16 Obmyjcie się, oczyśćcie,
usuńcie zło waszych czynów
sprzed Moich oczu,
przestańcie czynić zło!
17 Uczcie się postępować dobrze,
szukajcie sprawiedliwości,
pomagajcie uciśnionemu,
dbajcie o prawa sieroty,
brońcie wdowy!
18 Chodźcie, rozsądźmy!
– mówi Pan:
Choćby wasze grzechy były jak szkarłat,
to staną się białe jak śnieg,
choćby były czerwone jak purpura,
to staną się jak wełna.
19 Jeśli będziecie zgodni i posłuszni,
to będziecie spożywać z dóbr ziemi,
20 a jeśli się sprzeciwicie i zbuntujecie,
to zginiecie od miecza
– bo usta Pana to powiedziały.
Niewierne miasto
21 Ach, w jaki sposób stało się nierządnicą
Miasto Wierne?
Było pełne prawa,
mieszkała w nim sprawiedliwość,
a teraz – zabójcy!
22 Twoje srebro stało się żużlem,
twoje wino zostało zmieszane z wodą.
23 Twoi książęta są buntownikami
i wspólnikami złodziei,
każdy kocha podarunki
i goni za korzyściami.
Nie dbają o prawa sieroty,
sprawa wdowy nie dochodzi do nich.
24 Dlatego taka jest wyrocznia Pana, Pana Zastępów,
Mocnego Izraela:
Biada, wezmę odwet na Moich nieprzyjaciołach
i zemszczę się na Mych wrogach.
25 Wyciągnę rękę przeciw tobie,
jak ług oczyszczę twój żużel,
usunę z niego wszelki ołów.
26 Przywrócę twoich sędziów jak dawniej,
twoich doradców jak na początku.
Potem nazwą cię Miastem Sprawiedliwości,
Miastem Wiernym.
27 Syjon będzie odkupiony przez prawo,
a jego nawróceni – przez sprawiedliwość.
28 Buntownicy i grzesznicy będą razem wyniszczeni,
ci, którzy opuszczają Pana, wyginą.
29 Będziecie zawstydzeni z powodu dębów,
które ukochaliście,
i zarumienicie się z powodu ogrodów,
które wybraliście.
30 Staniecie się bowiem jak dąb,
który traci swoje liście,
i jak ogród, w którym nie ma wody.
31 Silny stanie się słomą,
a jego dzieło iskrą.
Zapłoną razem,
a nie będzie nikogo, kto by ogień ugasił.
Гріх народу
1 Видіння Ісаї, Амосового сина, яке він бачив стосовно Юдеї та Єрусалима за часів юдейських царів: Уззії, Йотама, Ахаза та Єзекії.
2 Слухайте небеса, і візьми до уваги, земле, бо говорить Господь: Я зростив і виховав дітей, а вони збунтувалися проти Мене!
3 Віл знає свого господаря, і осел – ясла свого хазяїна, а Ізраїль Мене не знає, і Мій народ не звертає на Мене уваги!
4 Горе тобі , народе грішний, люди, обтяжені беззаконням, потомство лиходіїв, діти-виродки! Ви покинули Господа і занедбали Святого Ізраїлевого, обернулись назад!
5 У що вас ще бити, адже ви продовжуєте своє відступництво? Вся ваша голова в ранах, і кожне серце хворе!
6 Від підошви ніг і до голови на ньому (Ізраїлі ) немає здорового місця: синці, рани й свіжі виразки не оглянуті, не очищені, не перев’язані й не зм’якшені єлеєм.
7 Ваша земля спустошена, ваші міста спалені вогнем. Плоди вашої країни на ваших очах пожирають чужинці, – вона (країна ), знищена чужинцями, стає пустелею.
8 Дочка Сіону залишилась, немов курінь у винограднику, – як сторожка на огірковому баштані, і як місто в облозі.
9 І, якби Господь Саваот не залишив нам невеличкого залишку, то ми перетворилися б на Содом і уподібнились до Гоморри.
10 Послухайте слово Господа, содомські князі, – зверни увагу на Божий Закон, народе гоморрський!
11 Навіщо Мені безліч ваших жертв? – говорить Господь. – Я переситився всепаленнями з баранів, жиром відгодованих телят, – крові биків, овець та козлів Я не бажаю!
12 Коли приходите, щоб з’явитися переді Мною, хто від вас вимагає, щоб ви топтали Мої двори?
13 Не приносьте більше даремних дарів! Ваше кадіння стало огидним для Мене! Новомісяччя, суботи й скликання зборів Я не можу терпіти – беззаконня разом зі святкуванням!
14 Ваші новомісяччя і ваші свята ненавидить Моя душа! Вони стали для Мене тягарем, – Я змучився їх нести!
15 І коли ви простягаєте свої руки, Я відвертаю від вас Свої очі; навіть якщо б ви примножували ваші молитви, Я не слухатиму вас. Ваші руки закривавлені!
Господній заклик очиститися
16 Обмийтеся, станьте чистими, усуньте ваші злі вчинки з-перед Моїх очей, – перестаньте чинити зло,
17 навчіться робити добро, дотримуйтесь правосуддя, рятуйте пригнобленого, захищайте сироту і заступайтесь за вдову!
18 Тоді приходьте і розсудимось (проаналізуємо ), – говорить Господь, – і хоча б ваші гріхи були, наче кармазин , вибілю, як сніг; і якщо будуть, як багряниця , стануть білими , наче вовна.
19 Якщо ви забажаєте і послухаєтесь, то будете споживати блага землі.
20 А коли відмовитесь і залишатиметесь непокірливими, то меч вас пожере, бо так провістили Господні уста!
21 Якою ж розпусницею стало колись вірне місто Сіон, сповнене правосуддя! Там панувала справедливість, а тепер – убивці!‥
22 Твоє срібло перетворилось на жужіль, а твій напій розбавлений водою.
23 Твої правителі – бунтівники і спільники злодіїв, – усі полюбляють хабарі, й женуться за винагородами; не захищають сиріт, і справи вдів до них не доходять.
24 Тому так говорить Володар, Господь Саваот, Сильний Ізраїлю: О, Я тішитимусь відплатою Моїм ворогам! Я відомщу Моїм противникам!
25 Я простягну на тебе Мою руку, і вогнем, наче у горні, розтоплю твою жужіль і відокремлю все твоє олово.
26 Я знову поверну твоїх суддів, як було раніше, – твоїх радників, як напочатку. І після цього тебе називатимуть: Місто справедливості, місто вірності!
27 Сіон буде викуплений через суд, а ті у ньому, котрі навернуться, – справедливістю.
28 А відступників та грішників чекає однакова погибель, – ті, котрі залишать Господа, будуть знищені.
29 Їм буде соромно за ті дуби, яких вони так бажали, – будуть стидатись своїх священних гаїв, які вибрали.
30 Вони уподібняться до дерева, листя якого опало, – до саду, в якому немає води.
31 Навіть сильний стане, як клоччя, а його діло – іскрою; так що згорять обоє разом, і не буде того, хто загасив би.