Pierwsze prześladowanie
Uzdrowienie sparaliżowanego przy bramie świątyni
1 Kiedy Piotr i Jan wchodzili do świątyni na modlitwę o godzinie dziewiątej, 2 wnoszono właśnie pewnego człowieka, sparaliżowanego od urodzenia. Kładziono go codziennie przy bramie świątyni, zwanej Piękną, aby wchodzących tam prosił o jałmużnę. 3 Gdy więc zobaczył Piotra i Jana, jak zamierzali wejść do świątyni, prosił ich o jałmużnę. 4 Lecz Piotr wraz z Janem popatrzył na niego i powiedział: Spójrz na nas. 5 A on zwrócił się ku nim, czegoś od nich oczekując. 6 Wówczas Piotr powiedział: Nie mam srebra ani złota, ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, wstań i chodź! 7 Następnie ujął go za prawą rękę i podniósł. A on natychmiast odzyskał władzę w nogach i kostkach. 8 Zerwał się, stanął na nogach i chodził. Wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i wielbiąc Boga. 9 Cały lud zobaczył go, jak chodził i chwalił Boga. 10 Rozpoznawali w nim tego człowieka, który dla jałmużny siadał przy Bramie Pięknej świątyni i ogarnęło ich zdumienie i zachwyt z powodu tego, co mu się przydarzyło.
Mowa Piotra w portyku Salomona
11 A gdy on trzymał się Piotra i Jana, cały lud zdumiony zbiegł się do nich w portyku Salomona. 12 Kiedy Piotr to zobaczył, przemówił do ludu: Izraelici, dlaczego się temu dziwicie? Dlaczego też patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi? 13 Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, Bóg naszych ojców obdarzył chwałą Sługę swego Jezusa, którego wydaliście i zaparliście się przed Piłatem, chociaż postanowił Go uwolnić. 14 Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a dla zabójcy wyprosiliście ułaskawienie. 15 Zabiliście Dawcę życia, którego Bóg wskrzesił z martwych, czego my jesteśmy świadkami. 16 Właśnie z powodu wiary w Jego imię, temu, którego widzicie i którego znacie, to Imię przywróciło siły. Wiara w Niego dała mu tę pełnię sił, którą wszyscy widzicie. 17 Teraz jednak wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak wasi przywódcy. 18 A Bóg w ten sposób wypełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. 19 Zmieńcie więc sposób myślenia i nawróćcie się, aby wasze grzechy zostały zgładzone, 20 aby nadeszły od Pana dni ochłody i aby posłał wam ustanowionego Mesjasza, Jezusa, 21 którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków Bóg przepowiedział przez usta swoich świętych proroków. 22 Mojżesz przecież powiedział: Proroka jak mnie wzbudzi wam Pan, wasz Bóg, spośród waszych braci. Jego będziecie słuchać we wszystkim, co wam powie. 23 A każdy, kto nie posłucha tego Proroka, zostanie usunięty z ludu . 24 Zapowiadali te dni także wszyscy prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i jego następców. 25 Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, kiedy powiedział do Abrahama: W twoim potomstwie będą błogosławione wszystkie narody ziemi . 26 Dla was Bóg najpierw wskrzesił swego Sługę i posłał Go, aby błogosławił wam w odwracaniu się każdego z was od waszych niegodziwości.
Петро зціляє кривого
1 Петро та Іван ішли до храму на молитву на дев’яту годину .
2 І був тут один чоловік, кривий від народження; його приносили і садовили щодня перед воротами храму, котрі називали Гарними, аби просив милостиню в тих, хто приходив до храму.
3 Побачивши Петра й Івана, які хотіли ввійти до храму, він почав просити милостиню.
4 Поглянули на нього Петро з Іваном і сказали: Подивися на нас!
5 Він пильно дивився на них, сподіваючись щось від них одержати.
6 А Петро сказав: Срібла й золота не маю, але що маю, те й даю тобі: в Ім’я Ісуса Христа Назарянина встань і ходи!
7 І, взявши його за праву руку, підвів його. Відразу ж зміцніли його стопи й суглоби. Підскочивши, він встав і почав ходити.
8 Тож ввійшов з ними в храм, ходив і підскакував, хвалячи Бога.
9 І весь народ побачив, як він ходив і вихваляв Бога.
10 Коли ж дізналися, що це той, який сидів заради милостині біля Гарних воріт храму, переповнилися страхом і подивом від того, що з ним сталося.
11 Оскільки він був біля Петра й Івана, то збігся до них весь здивований народ у притвор, який називається Соломоновим.
Проповідь у храмі
12 Побачивши це, Петро звернувся до народу: Мужі ізраїльські! Чого дивуєтеся з цього? Чому дивитеся на нас так, наче ми своєю силою або побожністю зробили, щоб він ходив?
13 Бог Авраама, Бог Ісаака і Бог Якова, Бог наших батьків, прославив Свого слугу Ісуса, Якого ви видали й відреклися перед Пилатом, який присудив Його відпустити.
14 Ви відреклися від Святого й Праведного, а випросили звільнити вам людину‑вбивцю.
15 Володаря життя ви вбили, та Бог воскресив Його з мертвих, свідками чого є ми.
16 І вірою в Ім’я Його – Його Ім’я оздоровило того, кого бачите й знаєте. Віра, яка від Нього, дала йому це зцілення перед усіма вами.
17 А тепер, [мужі]‑брати, знаю, що зробили ви так через незнання – і так само ваші володарі.
18 Бог провістив наперед устами всіх пророків, що Христос має постраждати; так Він і виконав.
19 Тож покайтеся і наверніться, аби були стерті ваші гріхи,
20 щоб від обличчя Господнього прийшов час відлиги, щоби послав наперед призначеного вам Ісуса Христа,
21 бо треба, щоб небо прийняло Його до часу відновлення всього, про що Бог говорив устами Своїх святих відвічних пророків.
22 Мойсей провіщав [батькам], що Господь, Бог ваш, підійме вам Пророка з братів ваших, як і мене: Його слухайте в усьому, що тільки скаже вам.
23 Буде так, що кожна душа, яка не послухає Того Пророка, буде вигублена з народу.
24 І так само всі пророки – від Самуїла й пізніших – говорили й сповіщали про ці дні.
25 Ви – сини пророків і Завіту, який Бог заповів вашим батькам, кажучи Авраамові: І в нащадкові твоєму благословляться всі народи землі!
26 Воскресивши Слугу Свого, Бог насамперед послав Його вам, і Він благословить вас, щоб відвернувся кожний з вас від свого зла!