Siedem piecze˛ci
1 I zobaczyłem, że Baranek otworzył pierwszą z siedmiu pieczęci, i usłyszałem jedną z czterech Istot żyjących, która mówiła jakby głosem gromu: Przyjdź! 2 I zobaczyłem białego konia, a Ten, który na nim siedział miał łuk. I dano Mu wieniec, i wyruszył jako zwycięzca, żeby zwyciężyć.
3 A gdy otworzył drugą pieczęć, usłyszałem drugą Istotę żyjącą, jak mówiła: Przyjdź! 4 I wyszedł inny koń, ognisty, a temu, który na nim siedział pozwolono odebrać ziemi pokój, aby się wzajemnie ludzie zabijali. I dano mu wielki miecz.
5 A gdy otworzył trzecią pieczęć, usłyszałem trzecią Istotę żyjącą, jak mówiła: Przyjdź! I zobaczyłem czarnego konia, a ten, który na nim siedział miał w swojej ręce wagę. 6 I usłyszałem jakby głos pośród czterech Istot żyjących, który mówił: Kwarta pszenicy za denara i trzy kwarty jęczmienia za denara. I nie potraktuj niesprawiedliwie oliwy i wina.
7 A gdy otworzył czwartą pieczęć, usłyszałem głos czwartej Istoty żyjącej, która mówiła: Przyjdź! 8 I zobaczyłem trupio bladego konia. A ten, który na nim siedział miał na imię Śmierć, i Hades szedł za nim. I dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, aby zabijali mieczem i głodem, i zarazą, i przez dzikie zwierzęta.
9 A gdy otworzył piątą pieczęć, ujrzałem pod ołtarzem dusze zabitych z powodu Słowa Boga i świadectwa, które dali. 10 I zawołali donośnym głosem: Jak długo jeszcze, Władco, który jesteś święty i prawdziwy, nie będziesz sądził i nie pomścisz naszej krwi, wylanej przez tych, którzy mieszkają na ziemi? 11 A każdemu z nich została dana biała szata i powiedziano, aby jeszcze chwilę odpoczęli, aż dopełni się liczba ich współ sług i braci, którzy mają zostać zabici podobnie jak oni.
12 I zobaczyłem, że otworzył szóstą pieczęć. I nastało wielkie trzęsienie ziemi, i słońce stało się czarne jak wór włosiany, a cały księżyc stał się jak krew. 13 I gwiazdy spadły na ziemię jak niedojrzałe figi, które drzewo figowe wstrząsane silnym wiatrem zrzuca na ziemię. 14 I niebo zostało usunięte jak zwój, który się zwija, i wszystkie góry, i wyspy zostały ruszone ze swoich miejsc. 15 A ziemscy królowie i wielmoże, i wodzowie, i bogacze, i mocarze, i każdy niewolnik, i wolny ukryli się w jaskiniach i w górskich skałach. 16 I mówili do gór i do skał: Padnijcie na nas i ukryjcie nas przed obliczem Tego, który siedzi na tronie, i przed gniewem Baranka, 17 bo nadszedł wielki dzień Ich gniewu. I któż może się ostać?
Знято перших шість печатей
1 І я побачив, що Агнець відкрив одну із сімох печатей; і я почув, що одна з чотирьох живих істот говорила громоподібним голосом: Іди [й подивися]!
2 І я поглянув; і ось – білий кінь. А той, хто сидів на ньому, мав лук. І дано йому вінець, і він вийшов як переможець, щоби перемогти.
3 А коли Він відкрив другу печать, я почув, що друга істота промовляла: Іди [й подивися]!
4 І вийшов інший кінь – червоний. А тому, хто на ньому сидів, дано було забрати мир із землі, щоб убивали одне одного, і дано йому великий меч.
5 А коли відкрив третю печать, я почув, що третя істота говорила: Іди [й подивися]! І я поглянув; і ось – чорний кінь. А той, хто сидів на ньому, мав у своїй руці вагу.
6 І я почув неначе голос серед чотирьох істот, що промовляв: Мірка пшениці – за динарій , і три мірки ячменю – за динарій, а олії та вину не завдай шкоди!
7 А коли Він відкрив четверту печать, я почув голос четвертої істоти, яка промовляла: Іди [й подивися]!
8 І я поглянув; і ось – кінь блідий. А той, хто сидів на ньому, мав ім’я – Смерть. І Ад ішов слідом за ним; і дано їм владу над четвертою частиною землі, щоб убивати мечем і голодом, моровицею і земними звірами.
9 А коли відкрив п’яту печать, я побачив під престолом душі вбитих за Боже Слово і за свідчення, яке вони мали.
10 І вони закричали гучним голосом, проголошуючи: Доки, Святий і Праведний Владико, не судиш і не мстиш за нашу кров мешканцям Землі?
11 І було дано кожному з них білий одяг, і сказано їм, аби спочивали ще трохи часу, поки не доповнять числа їхні співслуги та їхні брати, котрі будуть вбиті, як і вони.
12 І я глянув, коли Він відкрив шосту печать. І був великий землетрус, і сонце стало темне, як той волосяний міх, а весь місяць став, наче кров.
13 І небесні зорі попадали на землю, як смоківниця скидає свої плоди від сильного пориву вітру.
14 І небо відійшло, згорнувшись, як сувій; і кожна гора та острів зрушилися зі своїх місць.
15 А земні царі, вельможі, тисяцькі, багатії, сильні, кожний раб і [кожний] вільний сховалися в печерах та в гірських ущелинах,
16 гукаючи до гір та до скель: Упадіть на нас і сховайте нас від обличчя Того, Хто сидить на престолі, та від гніву Агнця!
17 Адже прийшов великий день Його гніву, – і хто може встояти?