PSALM 40 [39]
Dziękczynienie i prośba
1 Przewodnikowi chóru. Dawida. Psalm.
2 Tęskniąc, czekałem na Pana,
a On skłonił się ku mnie
i wysłuchał mojego wołania.
3 Wydobył mnie z dołu zagłady,
z grząskiego bagna
i postawił moje nogi na skale.
Krok mój uczynił pewnym.
4 Włożył w moje usta pieśń nową
ku czci naszego Boga.
Wielu to zobaczy, przejmie ich trwoga
i zaufają Panu.
5 Szczęśliwy, kto ufa Panu,
a nie zwraca się ku wyniosłym
i zwolennikom kłamstwa.
6 Wiele uczyniłeś cudów, Panie, mój Boże,
a w Twoich zamiarach wobec nas nikt Ci nie dorówna.
Chciałbym je opowiedzieć i rozgłosić,
lecz są zbyt liczne, by je wymienić.
7 Nie chciałeś ofiar krwawych ani z płodów ziemi,
lecz otworzyłeś mi uszy.
Nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzech.
8 Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę,
bo w zwoju księgi napisano o mnie.
9 Boże mój, pragnę z radością czynić Twoją wolę,
a Twoje Prawo tkwi głęboko we mnie.
10 W wielkim zgromadzeniu zwiastowałem sprawiedliwość
i swoich ust nie zamknąłem.
Ty, Panie, wiesz o tym.
11 Nie kryłem Twojej sprawiedliwości w głębi serca,
opowiadałem o Twej wierności i zbawieniu.
Nie zataiłem Twojej łaski i wierności
przed wielkim zgromadzeniem.
12 Dlatego Ty, Panie,
nie odmawiaj mi swojego miłosierdzia,
Twoja łaska i wierność niech mnie zawsze strzegą,
13 bo spadły na mnie niezliczone nieszczęścia,
przygniotły mnie moje winy, nie mogę na nie patrzeć.
Jest ich więcej niż włosów na mej głowie,
Dlatego serce we mnie ustaje.
14 Panie, racz mnie wybawić!
Panie, pospiesz mi z pomocą!
15 Niech zapłoną wstydem ci wszyscy,
którzy czyhają, by odebrać mi życie.
Niech się cofną zawstydzeni
ci, którzy pragną mojego nieszczęścia.
16 Niech zhańbieni osłupieją
ci, którzy mi mówią: Ha! Ha!
17 Niech się zaś cieszą i weselą w Tobie wszyscy,
którzy Ciebie szukają.
Niech ci, którzy pragną Twojego zbawienia,
mówią nieustannie: Pan jest wielki!
18 Chociaż ja jestem biedny i w potrzebie,
Pan troszczy się o mnie.
Ty jesteś moją pomocą i moim wybawieniem
– Boże mój, nie zwlekaj!
Псалом 40
1 Диригентові. Псалом Давида.
2 З великою тугою очікував я Господа, і Він прихилився до мене й почув моє благання, –
3 витягнув мене з погибельної ями, з багнистого болота й поставив на скелі мої ноги та зміцнив мої кроки,
4 вклав у мої уста нову пісню – пісню хвали нашому Богу. Багато хто побачить, їх охопить страх і будуть надіятися на Господа.
5 Блаженна людина, яка на Господа покладається і не приєднується до зарозумілих – тих, що схильні до неправди.
6 Господи, Боже мій! Ти вчинив багато Своїх чудес, і в Твоїх задумах щодо нас немає рівного Тобі. Якби я хотів їх охопити і сповістити, то вони численніші, ніж я здатний їх полічити.
7 Жертв і приношень Ти не захотів, але Ти відкрив мені вуха. Всепалень і жертв за гріх Ти не домагався.
8 Тоді Я сказав: Ось Я приходжу, – в сувої книги написано про Мене, –
9 Я прагну чинити Твою волю, Боже Мій, і Твій Закон – у глибині Мого серця .
10 Я благовістив правду на великому зібранні, й своїх уст не закривав. Господи, – Тобі це відомо.
11 Я не приховував Твоєї справедливості у своєму серці, а проголошував Твою вірність і Твоє спасіння. Я не приховував Твого милосердя і Твоєї правди від великого зібрання.
12 Тож не позбавляй мене, Господи, Своїх щедрот. Твоє милосердя і Твоя вірність нехай постійно мене оберігають.
13 Бо мене спіткали численні нещастя з усіх боків, наздогнало мене моє беззаконня, якого я не здатний був бачити. Воно численніше, ніж волосся на моїй голові, – тож моє серце втрачає мужність.
14 Зволь, Господи, мене врятувати. Господи, поспіши мені на допомогу!
15 Нехай покриються ганьбою і будуть осоромлені всі ті, що зазіхають на моє життя, щоб його погубити. Нехай відступлять назад і вкриються соромом ті, що бажають мені зла.
16 Нехай остовпіють від своєї ганьби ті, котрі кажуть мені: Ага! Ага!
17 Нехай звеселяться й відчують радість у Тобі всі, котрі шукають Тебе; нехай ті, котрі люблять Твоє спасіння, завжди кажуть: Хай буде звеличений Господь!
18 Я ж бідний і нужденний, але Господь дбає про мене. Ти – моя поміч і мій Визволитель. Боже мій, не забарися!