PSALM 123 [122]
Wzgardzony lud ufa swemu Bogu
1 Pieśń pielgrzymkowa.
Wznoszę swe oczy do Ciebie,
który mieszkasz w niebiosach.
2 Jak oczy sług spoglądają na ręce ich panów,
a oczy służącej na rękę jej pani,
tak nasze oczy spoglądają na Pana, naszego Boga,
aż się zmiłuje nad nami.
3 Zmiłuj się nad nami, Panie,
zmiłuj się nad nami,
bo wzgardą jesteśmy ponad miarę nasyceni!
4 Ponad miarę są nasycone nasze dusze
szyderstwem pysznych i wzgardą zadufanych.
Псалом 123
1 Пісня при наближенні до Храму.
Я підношу свої очі до Тебе, Котрий перебуваєш на небесах!
2 Ось бо, як погляд слуги скерований на руки свого пана, а погляд слугині – на руки її пані, так наші очі спрямовані до Господа, Бога нашого, в очікуванні, коли змилосердиться над нами.
3 Помилуй нас, Господи, – помилуй нас, бо ми вже наситились зневагою!
4 Наша душа переповнена презирством самовпевнених і зневагою гордих.