ADRES I POZDROWIENIE
1 Paweł, więzień Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz, brat, do naszego umiłowanego współpracownika Filemona, 2 do Apfii, siostry, do walczącego razem z nami Archipa i do Kościoła, który jest w twoim domu: 3 Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa.
PODZIĘKOWANIA I POCHWAŁA FILEMONA
4 Dziękuję mojemu Bogu zawsze, gdy wspominam ciebie w moich modlitwach, 5 ponieważ słyszę o twojej miłości i wierze, którą masz względem Pana Jezusa i wobec wszystkich świętych. 6 Oby twój udział w wierze doskonalił się przez poznawanie każdego dobra, które jest w nas i prowadzi do Chrystusa. 7 Doznaję bowiem wielkiej radości i zachęty z powodu twojej miłości, gdyż przez ciebie, bracie, zostały pokrzepione serca świętych.
PRZYPADEK ONEZYMA
8 Chociaż więc w Chrystusie mam prawo nakazywać ci, co należy czynić, 9 to w imię miłości raczej proszę, ja, stary Paweł, teraz też i więzień Chrystusa Jezusa, 10 za moim dzieckiem, które zrodziłem w więzach, za Onezymem. 11 On, kiedyś dla ciebie nieużyteczny, teraz zaś dla ciebie i dla mnie jest bardzo pożyteczny. 12 Jego też, to jest moje serce, posyłam do ciebie z powrotem. 13 Zamierzałem go zatrzymać przy sobie, żeby zamiast ciebie służył mi w więzach nałożonych z powodu Ewangelii. 14 Bez twojej decyzji jednak nie chciałem tego uczynić, abyś wyświadczył mi dobro nie pod przymusem, lecz z własnej woli. 15 Może też z tego powodu został oddalony od ciebie na pewien czas, abyś go odzyskał na zawsze, 16 już nie jako niewolnika, ale więcej niż niewolnika – umiłowanego brata, szczególnie dla mnie, a jeszcze bardziej dla ciebie, i w ciele, i w Panu.
17 Jeśli się więc poczuwasz do wspólnoty ze mną, przyjmij go tak, jak mnie. 18 Jeżeli zaś wyrządził ci jakąś niesprawiedliwość albo jest ci coś winien, zalicz to na mój rachunek. 19 Ja, Paweł, napisałem to moją ręką: ja zapłacę, gdyż nie chcę ci mówić, że poza tym jesteś mi winien samego siebie. 20 Tak, bracie, obym dzięki tobie doświadczył radości w Panu. Pokrzep moje serce w Chrystusie!
21 Piszę do ciebie, gdyż jestem przekonany o twoim posłuszeństwie i wiem, że uczynisz więcej niż to, co mówię. 22 Przygotuj też jednocześnie miejsce dla mnie. Mam bowiem nadzieję, że dzięki waszym modlitwom będę mógł do was powrócić.
POZDROWIENIA KOŃCOWE
23 Pozdrawiają cię Epafras – mój współwięzień w Chrystusie Jezusie, 24 Marek, Arystarch, Demas, Łukasz – moi współpracownicy. 25 Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z duchem waszym.
Привітання
1 Павло, в’язень Ісуса Христа, та брат Тимофій – улюбленому Филимонові, нашому помічникові,
2 і [улюбленій] сестрі Апфії, і Архипові, нашому сподвижникові, і твоїй домашній Церкві:
3 благодать вам і мир від Бога, нашого Отця, і Господа Ісуса Христа.
Вдячність апостола Павла
4 Завжди дякую моєму Богові, пам’ятаючи про тебе в моїх молитвах,
5 почувши про твою любов і віру, яку маєш до Господа Ісуса і до всіх святих,
6 аби спільність твоєї віри була діяльною в пізнанні всього доброго, що є в нас в [Ісусі] Христі.
7 Через твою любов я маю велику радість і втіху, бо ти, брате, заспокоїв серця святих.
8 Отже, хоч я і маю велику відвагу в Христі тобі наказувати про те, що потрібне, –
9 проте радше з любові благаю. Я, Павло, старець, а тепер ще й в’язень Ісуса Христа,
Прохання за Онисима
10 благаю тебе за мого сина, якого я породив у кайданах, за Онисима,
11 який колись тобі був непотрібний, та нині й тобі, й мені дуже потрібний.
12 Його відіслав я тобі, він – моє серце. [Тож ти прийми] його.
13 Я його бажав у себе залишати, щоби замість тебе послужив мені в кайданах за Євангелію,
14 але без твого відома я не хотів нічого робити, аби твоє добродійство не було примусовим, але добровільним.
15 Можливо, він задля цього відлучився на якийсь час, щоб ти прийняв його навіки, –
16 вже не як раба, але вище від раба, – як улюбленого брата, – особливо для мене, і тим більше для тебе: і за тілом, і в Господі.
17 Отже, коли маєш мене за друга, прийми його, як мене.
18 Коли ж він у чомусь скривдив тебе або що винен, то зарахуй це мені.
19 Я, Павло, написав своєю рукою: я віддам; не кажу тобі, що й самого себе ти мені винен.
20 Так, брате: нехай одержу від тебе те, що прошу в Господі. Заспокой же моє серце в Христі!
21 Переконаний у твоїй слухняності, я написав тобі, знаючи, що зробиш більше того, що кажу.
22 А разом з тим приготуй мені помешкання, бо сподіваюся, що завдяки вашим молитвам буду вам подарований.
Закінчення
23 Вітає тебе Епафрас – мій співв’язень у Христі Ісусі,
24 Марко, Аристарх, Димас, Лука – мої співпрацівники.
25 Благодать [нашого] Господа Ісуса Христа з вашим духом. [Амінь].