Data obchodów Święta Paschy
1 W pierwszym miesiącu drugiego roku po wyjściu z ziemi egipskiej Pan powiedział do Mojżesza na pustyni Synaj: 2 Niech Izraelici obchodzą Paschę w oznaczonym czasie. 3 Będziecie ją obchodzić dnia czternastego tego miesiąca, o zmierzchu. Macie ją obchodzić w oznaczonym czasie zgodnie ze wszystkimi ustawami i nakazami. 4 Mojżesz nakazał więc Izraelitom, by obchodzili Paschę. 5 I obchodzili Paschę na pustyni Synaj czternastego dnia pierwszego miesiąca, o zmierzchu. Izraelici wykonali wszystko tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi.
Zasady świętowania dla będących w stanie nieczystości
6 Znaleźli się jednak mężczyźni, którzy stali się nieczystymi przez dotknięcie zwłok i dlatego nie mogli w tym dniu obchodzić Paschy. Tego samego dnia mężczyźni ci przyszli do Mojżesza i Aarona 7 i powiedzieli do nich: Wprawdzie z powodu dotknięcia zwłok staliśmy się nieczyści, czemu jednak mamy być wykluczeni spośród Izraelitów ze złożenia daru ofiarnego dla Pana w oznaczonym czasie? 8 Mojżesz im odpowiedział: Zaczekajcie, a ja się dowiem, co Pan nakaże względem was. 9 Wtedy Pan powiedział do Mojżesza: 10 Tak powiedz Izraelitom: Każdy spośród was lub waszych potomków, kto stałby się nieczystym z powodu dotknięcia zwłok albo kto znajdowałby się w dalekiej podróży, powinien obchodzić Paschę dla Pana. 11 Winni ją obchodzić w drugim miesiącu, czternastego dnia o zmierzchu, spożywając przaśny chleb i gorzkie zioła. 12 Niech nic nie zostawiają z niej do rana ani niech nie łamią żadnej kości. Powinni ją obchodzić zgodnie ze wszystkimi ustawami dotyczącymi Paschy. 13 Natomiast każdy, kto będąc czystym i nie znajdując się w podróży, zaniedba obchodzenia Paschy, zostanie usunięty spośród swego ludu, ponieważ nie przyniósł Panu daru ofiarnego w oznaczonym czasie. Taki człowiek poniesie karę za swój grzech. 14 Gdyby wśród was zamieszkał jakiś przybysz i chciał obchodzić Paschę dla Pana, powinien ją obchodzić według ustaw i nakazów dotyczących Paschy. Będziecie mieli jednakową ustawę zarówno dla przybysza jak i dla tubylca.
Obłok Pana
15 W dniu postawienia Przybytku okrył go wraz z Namiotem Świadectwa obłok, który od wieczora aż do rana unosił się nad Przybytkiem, przypominając z wyglądu ogień. 16 I tak działo się zawsze: za dnia okrywał go obłok, ale w nocy miał wygląd ognia. 17 Gdy obłok podnosił się znad Namiotu, Izraelici wyruszali, a w miejscu, gdzie się zatrzymywał, rozbijali obóz. 18 Izraelici wyruszali na rozkaz Pana i na rozkaz Pana rozbijali obóz. Obozowali tak długo, jak długo obłok spoczywał nad Przybytkiem. 19 Nawet wtedy, gdy obłok przez długi czas pozostawał nad Przybytkiem, Izraelici byli posłuszni rozkazowi Pana i nie wyruszali. 20 Zdarzało się, że obłok krótki czas spoczywał nad Przybytkiem. I wtedy także na rozkaz Pana rozbijali obóz i na rozkaz Pana wyruszali. 21 Zdarzało się jednak, że obłok pozostawał tylko od wieczora do rana. Nad ranem podnosił się i wówczas wyruszali. Innym razem pozostawał przez dzień i noc. Potem się podnosił i także wtedy wyruszali. 22 Czy pozostawał dwa dni, czy miesiąc, czy też przez dłuższy czas – dopóki obłok znajdował się nad Przybytkiem, okrywając go, obozowali także Izraelici i nie wyruszali; a gdy się podnosił, wyruszali. 23 Na rozkaz Pana rozbijali obóz i na rozkaz Pana wyruszali. Przestrzegali nakazów Pana, przekazanych przez Mojżesza.
Пасха в сінайській пустелі
1 Першого місяця, другого року після виходу з єгипетського краю, Господь звернувся до Мойсея в сінайській пустелі, говорячи:
2 Нехай Ізраїльські нащадки відзначать Пасху у визначений для цього час.
3 Чотирнадцятого дня цього місяця, надвечір, у визначений час почнеш святкування. Будеш її відзначати згідно з усіма постановами і за всіма правилами.
4 Тож Мойсей сказав Ізраїльтянам відсвяткувати Пасху,
5 Вони відзначили Пасху чотирнадцятого дня першого місяця надвечір. У сінайській пустелі Ізраїльтяни зробили все так, як Господь заповів Мойсеєві.
6 Знайшлися однак люди, які були нечистими через дотик до мертвої людини, і через те не могли в той день відзначати Пасху. Тому вони того ж дня прийшли до Мойсея і до Аарона.
7 Ті люди сказали йому: ми нечисті через дотик до мертвої людини. То невже ми будемо позбавлені можливості принести жертовний дар Господу разом з Ізраїльськими нащадками у визначений для цього час?
8 Тоді Мойсей сказав їм: Почекайте, я послухаю, яку вказівку відносно вас дасть Господь.
9 І Господь звернувся до Мойсея зі словами:
10 Скажи Ізраїльтянам так: Кожна людина поміж вами чи серед ваших нащадків, яка стала нечистою через дотик до мертвої людини, або знаходиться в далекій дорозі, також святкуватиме Пасху для Господа.
11 Але вона відзначатиме її другого місяця, чотирнадцятого дня, надвечір, споживаючи Пасху з прісним хлібом та гіркими травами.
12 Так само нічого не можна залишати з неї до ранку, і кісток з неї не ламати. Відзначати її слід за постановами щодо Пасхи.
13 Коли ж людина, бувши чистою і не перебуваючи в дорозі, все ж знехтує відзначенням Пасхи, то таку людину буде викорінено зі свого народу. Вона не принесла жертву Господу в призначений для цього час, а тому за свій гріх та людина понесе покарання.
14 Якщо проживатиме з вами приходець, то і він відзначатиме Пасху для Господа за такою ж постановою про Пасху і за встановленим порядком. Так і він відзначатиме Пасху , адже однакове правило буде в вас як для приходця, так і для місцевого мешканця землі.
Хмара та вогонь над Наметом
15 Того дня, коли була встановлена Скинія, хмара покрила Намет, тобто Намет Свідчення. А ввечері хмара стала наче полум’я над Наметом, і залишалася аж до ранку.
16 І так було постійно: хмара вкривала його вдень , а подоба вогню – вночі.
17 Щоразу, коли підіймалася хмара над Наметом, тоді вирушали за нею Ізраїльтяни. А в тому місці, де хмара зупинялась, там Ізраїльтяни ставали табором.
18 Так за розпорядженням Господа Ізраїльтяни вирушали в дорогу і за наказом Господа отаборювались. Усі дні, коли хмара перебувала над Наметом, вони стояли табором.
19 Навіть коли хмара довший час затримувалася над Наметом, Ізраїльські нащадки дотримувались Господньої вказівки і не вирушали.
20 Траплялось і так, що хмара залишалась над Наметом лише кілька днів, то і тоді, за Господнім наказом, вони ставали табором і за Господнім розпорядженням вирушали знову .
21 Бувало так, що хмара залишалася від вечора до ранку, а вранці хмара підіймалася, тоді вирушали і вони. Або хмара стояла день і ніч, але щойно хмара підіймалася, то вони вирушали.
22 Траплялось, що хмара стояла над Наметом лише два дні, чи місяць, або більше днів залишалася над Наметом , то Ізраїльтяни стояли табором і не вирушали. Але як тільки вона піднімалася над ним, вони вирушали.
23 Так за Господнім розпорядженням вони стояли табором, і за Господнім наказом вирушали. Вони дотримувалися Господніх вказівок згідно Господнього розпорядження, яке передавалось через Мойсея.