Przepisy dotyczące dziedziczenia przez kobiety
1 Podeszli naczelnicy rodów plemion synów Gileada, syna Ma-kira, który był synem Manassesa z plemion potomków Józefa, i oznajmili Mojżeszowi oraz przywódcom, naczelnikom rodów Izraelitów: 2 Pan nakazał, abyś ty, nasz pan, przekazał Izraelitom tę ziemię, jako dziedzictwo, drogą losowania. Pan nasz otrzymał także od Pana nakaz, by dziedzictwo naszego brata Selofchada dać jego córkom. 3 Gdy więc staną się żonami mężczyzn z innego plemienia Izraelitów, ich dziedzictwo zostanie odłączone od dziedzictwa naszych przodków i dodane do dziedzictwa plemienia, do którego będą należeć. W ten sposób nasze dziedzictwo otrzymane drogą losowania zostanie pomniejszone. 4 Również gdy Izraelici obchodzić będą rok jubileuszowy, dziedzictwo tych kobiet będzie dodane do dziedzictwa plemienia, do którego należą, a dziedzictwo plemienia naszych przodków pomniejszy się właśnie o ich dziedzictwo.
5 Wtedy Mojżesz, zgodnie z rozkazem Pana, nakazał Izraelitom: To, co mówi plemię potomków Józefa, jest słuszne. 6 Oto, co Pan nakazał w sprawie córek Selofchada: Mogą wyjść za mąż za tego, kogo zechcą, lecz musi to być mężczyzna z rodu w plemieniu ich ojca. 7 Dzięki temu dziedzictwo Izraelitów nie będzie przechodziło od jednego plemienia do drugiego, ponieważ każdy Izraelita powinien pozostać przy dziedzictwie plemienia swoich przodków. 8 Każda córka, która dziedziczy ziemię w jakimś plemieniu Izraelitów, może być zaślubiona tylko mężczyźnie z rodu w swoim plemieniu, by Izraelici zachowali dziedzictwo swoich ojców. 9 W ten sposób dziedziczona ziemia nie będzie przechodzić od jednego plemienia do drugiego, ponieważ każde z plemion Izraelitów powinno trzymać się swego dziedzictwa.
10 Córki Selofchada postąpiły tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi. 11 Machla, Tirsa, Chogla, Milka i Noa – córki Selofchada – poślubiły więc synów swoich stryjów. 12 Wybrały sobie mężów spośród rodów synów Manassesa, syna Józefa, i tak pozostało ich dziedzictwo przy plemieniu, do którego należał ród ich ojca.
Zakończenie
13 Takie są przykazania i prawa, które Pan nadał Izraelitom przez Mojżesza, na równinach Moabu, nad Jordanem, naprzeciw Jerycha.
Спадщина доньок Целофехада
1 У той час прийшли старійшини батьківських родин нащадків Гілеада, сина Махіра, онука Манассії, з роду нащадків Йосифа, і промовили до Мойсея та до князів, старійшин племен Ізраїльських нащадків по батьківській лінії,
2 такі слова: Тобі, нашому володарю, Господь заповів дати землю в спадщину Ізраїльтянам. Господь також сказав нашому володарю дати спадщину нашого брата Целофехада його дочкам.
3 Але коли вони вийдуть заміж за когось із синів одного з племен Ізраїлю, то їхня спадщина відійде від спадщини наших батьків і буде приєднана до спадщини племені, в яке вони вийдуть заміж. Так частина спадщини, отриманої жеребкуванням відійде від нашого спадку.
4 Коли ж в Ізраїльських нащадків буде ювілейний рік , то їхня спадщина буде долучена до спадку племені, до якого вони належатимуть, а спадок племені наших батьків зменшиться через відчуження їх спадщини.
5 Відповідно до Господнього повеління Мойсей сказав Ізраїльським нащадкам такі слова: Слушно говорить плем’я нащадків Йосифа.
6 В справі дочок Целофехада Господь дав такий наказ: Нехай виходять заміж за тих, хто їм подобається, але вийдуть заміж тільки в межах племені свого батька!
7 Таким чином згаданий спадок Ізраїльських нащадків не переходитиме від племені до племені. Кожний з Ізраїльтян повинен триматись спадщини племені своїх батьків.
8 Кожна дочка, яка отримує спадщину в будь-якому племені Ізраїльтян, має виходити заміж за когось з родини в межах свого племені, аби кожен з Ізраїльських нащадків отримував спадщину своїх батьків;
9 і щоб не переходила спадщина від одного племені до іншого, але щоб кожне плем’я Ізраїльтян трималося власної спадщини.
10 Як Господь наказав Мойсеєві, так дочки Целофехада і вчинили.
11 Махла, Тірца, Хоґла, Мілка і Ноа, дочки Целофехада, повиходили заміж за синів своїх дядьків.
12 Вони вийшли заміж в родині нащадків Манассії, сина Йосифа і їхня спадщина залишилася в племені родини їхнього батька.
13 Ось такі постанови і присуди (права) Господь заповів через Мойсея Ізраїльтянам на рівнинах Моаву, поблизу Йордану, навпроти Єрихона.