Wody Meriba
1 W pierwszym miesiącu przybyli Izraelici, cała ich społeczność na pustynię Sin. A gdy lud przebywał w Kadesz, tam umarła Miriam i tam też została pochowana. 2 Ponieważ zabrakło wody dla społeczności, zebrali się przeciw Mojżeszowi i Aaronowi. 3 Wówczas lud wszczął kłótnię z Mojżeszem, mówiąc tak: Lepiej by było, gdybyśmy zginęli przed Panem, tak jak nasi bracia. 4 Po co wyprowadziliście zgromadzenie Pana na tę pustynię? Czy mamy tu umrzeć razem z naszym bydłem? 5 Po co wyprowadziliście nas z Egiptu? Czy chcieliście nas przyprowadzić na to nędzne miejsce, które nie nadaje się do zasiewu, gdzie nie ma drzew figowych ani winorośli, ani drzew granatu? Nie ma nawet wody do picia! 6 Mojżesz i Aaron odwrócili się od społeczności i udali się w kierunku wejścia do Namiotu Spotkania, gdzie padli na twarz. Wtedy ukazała się im chwała Pana 7 i Pan powiedział do Mojżesza: 8 Ty i Aaron, twój brat, weźcie laskę i zbierzcie społeczność. Przemówcie do skały w ich obecności, a ona wyda z siebie wodę. W ten sposób wyprowadzisz wodę ze skały i napoisz społeczność oraz jej bydło. 9 Wówczas Mojżesz zgodnie z rozkazem zabrał laskę sprzed oblicza Pana. 10 Potem wraz z Aaronem zebrali zgromadzenie przed skałą, a Mojżesz przemówił do nich: Słuchajcie, buntownicy! Czy możemy sprawić, by z tej skały wypłynęła dla was woda? 11 Następnie Mojżesz wzniósł rękę i dwukrotnie uderzył laską w skałę, a woda wypłynęła obficie. Napiła się społeczność i napoiła swoje bydło.
Zapowiedź kary dla Mojżesza i Aarona
12 Wtedy Pan powiedział do Mojżesza i Aarona: Ponieważ Mnie nie uwierzyliście i nie objawiliście Mojej świętości Izraelitom, więc nie wprowadzicie tego zgromadzenia do ziemi, którą mu daję. 13 To są wody Meriba, gdzie Izraelici kłócili się z Panem i gdzie On objawił wobec nich swoją świętość.
Nieżyczliwość Edomitów
14 Z Kadesz wyprawił Mojżesz posłańców do króla Edomu, żeby mu powiedzieli: Tak mówi twój brat, Izrael: Ty znasz wszystkie utrapienia, jakie nas spotkały. 15 Nasi przodkowie wywędrowali do Egiptu i przez długi czas mieszkaliśmy w Egipcie. Egipcjanie traktowali źle zarówno nas, jak i naszych przodków. 16 Wtedy wołaliśmy do Pana, a On usłyszał nasz głos, posłał anioła i wyprowadził nas z Egiptu. Teraz jesteśmy w Kadesz, mieście przy granicy twojego terytorium. 17 Pozwól nam zatem przejść przez twoją ziemię. Nie pójdziemy przez pola ani winnice i nie będziemy pić wody ze studni. Powędrujemy drogą królewską, nie zbaczając ani na prawo, ani na lewo, dopóki nie przekroczymy twojej granicy. 18 Lecz Edom mu odpowiedział: Nie pójdziesz przez mój kraj, w przeciwnym razie z mieczem wyjdę przeciwko tobie. 19 Na to odpowiedzieli mu Izraelici: Chcemy tylko skorzystać z bitego szlaku. Gdyby ktoś z nas lub z naszego bydła pił twoją wodę, zapłacimy ustaloną cenę. Nie chodzi o nic więcej jak tylko o przejście. 20 Odpowiedź brzmiała jednak: Nie waż się przechodzić! I wyprawił się Edom przeciwko niemu z licznym wojskiem i dobrze uzbrojonym. 21 Tak więc Edom nie pozwolił Izraelowi przejść przez swoje terytorium, dlatego Izrael go ominął.
Śmierć Aarona
22 Izraelici – cała społeczność – wyruszyli z Kadesz i przybyli pod górę Hor. 23 Na górze Hor, która znajduje się na granicy ziemi Edomu, Pan powiedział do Mojżesza i Aarona: 24 Aaron zostanie przyłączony do swoich przodków. Nie wejdzie do ziemi, którą dam Izraelitom, ponieważ nie posłuchaliście Mojego rozkazu przy wodach Meriba. 25 Weź Aarona wraz z jego synem Eleazarem i przyprowadź ich na górę Hor. 26 Zdejmij z Aarona szaty i ubierz w nie jego syna Eleazara. Aaron zostanie przyłączony do swoich przodków. Tam umrze. 27 Mojżesz postąpił według nakazu Pana. W obecności całej społeczności weszli na górę Hor. 28 Mojżesz zdjął z Aarona szaty i przyodział nimi jego syna Eleazara. Gdy Aaron umarł na szczycie góry, Mojżesz z Eleazarem zeszli na dół. 29 Cała społeczność dowiedziała się, że Aaron umarł i cały dom Izraela opłakiwał go przez trzydzieści dni.
Вода за скелі в пустелі
1 Першого місяця Ізраїльтяни всією громадою прийшли до пустелі Сін. Народ певний час перебував у Кадеші. Там померла Маріам, і там вона була похована.
2 Оскільки не було води для громади, то вони об’єдналися проти Мойсея та Аарона.
3 Тож народ нарікав на Мойсея, говорячи: Краще було б нам померти під час загибелі наших братів перед Господом!
4 Навіщо ви привели Господню громаду в цю пустелю? Хіба для того, щоб тут померти нам і нашій худобі?
5 І навіщо ви нас вивели з Єгипту і привели нас в це погане місце? Тут немає посівних земель, не ростуть фігові дерева, немає ні винограду, ні гранатів, ні навіть води для пиття!
6 Тож Мойсей та Аарон відійшли від громади до входу в Намет Свідчення та впали долілиць. І з’явилася їм Господня слава.
7 І промовив Господь до Мойсея, кажучи:
8 Візьми посох і зберіть, ти й твій брат Аарон, громаду. Промовте перед їхніми очима до скелі, і вона дасть від себе воду. Ви виведете їм воду зі скелі, і напоїте громаду та їхню худобу.
9 Мойсей узяв посох з-перед Господнього обличчя, як Він заповів.
10 Тоді Мойсей з Аароном зібрали громаду перед скелею, і Мойсей їм сказав: Послухайте, ви, бунтівники! Хіба із цієї скелі нам вивести для вас воду?
11 При цьому Мойсей, піднявши свою руку, двічі вдарив об скелю своїм посохом, і ринула велика вода, так що пила громада та їхня худоба.
12 Але Господь сказав Мойсеєві та Ааронові: Оскільки ви не довірились Мені, коли потрібно було виявити Мою святість перед очима Ізраїльтян, то ви не введете цієї громади в край, який Я їм даю!
13 Це Вода Меріви , оскільки Ізраїльські нащадки сварилися з Господом, і Він явив їм Свою святість.
Цар Едому не дозволив Ізраїлеві перейти через свою землю
14 З Кадеша Мойсей відправив послів до царя Едому сказати : Так говорить твій брат Ізраїль: Ти знаєш про всі страждання, які спіткали нас.
15 Наші прабатьки пішли в Єгипет. Ми жили в Єгипті довгий час, протягом якого єгиптяни гнобили нас і наших батьків.
16 Ми волали до Господа, і Він почув наш голос та послав ангела і вивів нас з Єгипту. А тепер ми в Кадеші, – в місцевості, що на краю твого кордону.
17 Дозволь нам, будь ласка, перейти через твою землю. Ми не підемо через поля, ані через виноградники і не будемо пити води з криниць. Будемо проходити царською дорогою, не звертаючи ні праворуч, ні ліворуч, аж поки не перетнемо твій кордон.
18 Але Едом відповів йому: Не переходитимеш через мій край! Бо в противному разі з мечем вийду тобі назустріч!
19 Але Ізраїльтяни наполягали: Ми будемо йти дорогою, а якщо б ми, чи наші отари пили твою воду, то ми заплатимо за неї. Ми нічого не хочемо, а лише перейти пішки.
20 Однак він відповів: Не перейдеш! І Едом вирушив проти них з численним та добре озброєним військом.
21 Тож Едом не дозволив Ізраїлеві перейти через свою землю, тому Ізраїль обминув його.
Смерть Аарона
22 Вирушивши з Кадеша, Ізраїль всією громадою прийшов до гори Гор.
23 А біля гори Гор, неподалік кордону Едомської землі, Господь звернувся до Мойсея та Аарона з такими словами:
24 Нехай Аарон приєднається до своєї рідні, тому що ви не ввійдете до краю, який Я дав Ізраїльським нащадкам, оскільки біля Вод Меріви ви виявили до Мене неповагу.
25 Тому візьми Аарона і його сина Елеазара і виведи їх на гору Гор.
26 Зніми з Аарона його шати, і зодягни в них його сина Елеазара. Що ж до Аарона, то там він помре і приєднається до своєї рідні .
27 І Мойсей учинив так, як заповів Господь. Вони вийшли на гору Гор перед очима всієї громади.
28 Мойсей зняв з Аарона його шати, і зодягнув у них його сина Елеазара. Там на вершині гори Аарон помер, а Мойсей та Елеазар зійшли з гори до людей .
29 І коли вся громада побачила, що Аарон помер, то весь рід Ізраїля оплакував Аарона тридцять днів.